«اعدام صدام هيچ مشكلى را در عراق حل نمى‌كند»

روزنامه فرانسوى „La Croix“ در تفسير امروز خود در اينباره از جمله چنين مى‌نويسد: "هرگاه خواسته باشيم اعدام صدام حسين را با يك كلمه بيان كنيم، آن كلمه هيچ نيست مگر "حماقت". اعدام صدام هيچ مشكلى را در عراق حل نمى‌كند... حكومت عراق با اعدام صدام حسين عملا از او يك قهرمان و يا حتى يك شهيد ساخته است. يك نمايش بى‌همتا! براستى بايد پرسيد كه دستاورد اعدام صدام حسين چه بوده است؟ اين اعدام عملا بر آتش درگيريهايى بين سنى‌ها، شيعيان و كردها در عراق هيمه نهاده و آن را شعله‌ورتر ساخته است. دامنه تاثير اين اعدام حتى در فراسوى مرزهاى عراق نيز مشاهده مى‌شود. اين صدام حسين بود كه پيش از مرگ خود شعار "فلسطين از آن عربهاست" را سر داد و با اين شعار بدل به نماد مقاومت در جهان عرب شد. و اين موضوع كه صدام حسين در ايام عيد قربان اعدام شد، به او چهره يك قربانى را بخشيد. اين چنين است كه اعدام صدام عملا تبديل به منبع جديدى از نفرت و قهر در كشور و منطقه‌اى شد كه خود از قهر و نفرت لبريز است."

اعدام صدام «عجولانه و ناسنجيده‌» بود

مفسر روزنامه آلمانى „Hannoversche Allgemeine Zeitung“ نگاهى دارد به نقش احتمالى صدام در امر شفاف سازى جناياتى كه در دوران حكومتش رخ‌ داده‌اند و از اين رو اعدام او را عجولانه و ناسنجيده‌ ارزيابى مى‌كند. مفسر اين روزنامه از جمله چنين مى‌نويسد: "شايد بهتر آن مى‌بود كه دولتمردان عراق و متحدان آمريكايى‌اش، اجراى حكم اعدام را براى مدتى به تعويق مى‌انداختند. حكم اعدام پس از نخستين دور محاكمه وى به اجرا درآمد. همين امر دادگاه‌هاى عراق را از اطلاعات بيشتر پيرامون جنايات صدام محروم كرد. آيا بهتر نمى‌بود كه از وجود صدام براى شفاف سازى جنايتهاى او بهره مى‌گرفتند؟ حداقل وابستگان بسيارى از قربانيان حكومت صدام اين فرصت را مى‌يافتند تا در دادگاه حضور يافته و حكايات شكنجه و آثار كارگرفت جنگ افزارهاى شيميايى و گازهاى سمى را به او يادآورى كنند. حال با مرگ او ديگر نمى‌توان همه اين پرونده‌ها را مورد دادرسى قرار داد."

«اعدام صدام بهيچ‌ روى تبليغى براى دموكراسى نبود»

مفسر روزنامه آلمانى „Pforzheimer Zeitung“ نيز نظر مشابهى دارد و مى‌نويسد: "گرچه آرزوى قربانيان حكومت سياه صدام حسين را مى‌توان درك كرد، اما مرگ صدام حسين در واقعيت امر به هيچ كس كمكى نكرد. اعدام او عملى بود تلافى‌جويانه و از سر انتقام كه حكم آن از طريق يك محاكمه مشاجره برانگيز صادر شد و اجراى آن ناظر بر همان افزارى بود كه خود صدام نيز در دوران حكومتش از آن بهره فراوان برده بود، يعنى استفاده خشن از قهر دستگاه دولتى. نه! اعدام صدام را بهيچ‌روى نمى‌توان تبليغى براى دموكراسى دانست. در بدترين حالت حتى اجراى شبانه حكم اعدام او مى‌تواند به جنگى داخلى دامن زده و عراق را به پرتگاه نيستى بكاشند. و اگر چنين چيزى رخ دهد، آنگاه ديكتاتور سابق عراق موفق شده است با مرگ قهرآلوده خويش، دشمن سرسخت خود، يعنى آمريكا را با شكستى سخت روبرو سازد. چه منطق تلخ و نااميد كننده‌اى!"

«تصاوير اعدام مو را بر تن آدمى راست كرد»

مفسر روزنامه محافظه‌كار اتريشى Die Presse كه در وين منتشر مى‌شود نيز نظر مشابهى دارد و از جمله مى‌نويسد: "تصاوير مربوط به اعدام صدام حسين حداقل در محدود جغرافيايى ما وحشت برانگيخت و مو را بر تن آدمى راست كرد. اما در آمريكا وضعيت ديگرى حاكم است، چرا كه در آن كشور اجراى حكم اعدام پديده غريب و ناآشنايى نيست. اما هركس كه مخالف حكم اعدام است، مى‌بايست آن را در ارتباط با پليدترين جانيان نيز رد كند. حتى به بهاى مخالفت با احساس درونى خود.

به منظور شفاف سازى جناياتى كه در دوران حكومت صدام حسين رخ داده‌اند، بهتر مى‌بود كه عامل اصلى اين جنايات، يعنى خود صدام زنده مى‌ماند. و شايد براى اظهار ندامت و يا براى دادن توضيح بيشتر. بر اين موضوع بايد موضوع خود محاكمه را افزود كه با اجراى سريع حكم عملا موازين حقوقى چندى ناديده گرفته شد. و فراموش نمى‌بايست كرد كه اعدام صدام نه تنها به زنجيره قهر و خشونت پايان نداد ، بل حال خود مى‌تواند بر دامنه آن بيافزايد."

جمشيد فاروقى