عبدالرحمن، طاها و عباس حیدریان به همراه علی نعامی (شریفی) صبح روز دوشنبه ۲۹ خرداد در زندان کارون اهواز اعدام شدند.

عبدالکریم دَحینی فعال حقوق بشر ساکن لندن و از نزدیکان خانواده حیدریان ضمن تایید این خبر به دویچه‌وله گفت که تا روز سه‌شنبه جنازه‌های این افراد به خانواده‌هایشان تحویل داده نشده است.

به گفته‌‌ی وی تعداد زیادی از اهالی شهرک عرب‌نشین مَلاشیه اهواز در منزل سه برادر اعدام‌شده جمع شده‌اند و منتظر تشییع جنازه هستند. عبدالکریم دحینی همچنین می‌گوید بر اساس اخباری که به او داده شده فضای شهرک مَلاشیه به شدت امنیتی است و احتمال بروز درگیری در آنجا بالاست.

پسر بزرگ خانواده حیدریان نیز چند روز پیش از اعدام سه برادرش بازداشت شده و هیچ اطلاعی از وی در دست نیست.

کریم دحینی می‌گوید این متهمان بدون دسترسی به وکیل و در حالی که زبان فارسی را نیز به راحتی صحبت نمی‌کنند محاکمه شده‌اند و تحت شکنجه به قتل یک مامور انتظامی اعتراف کرده‌اند.

در جریان ناآرامی‌های شهرک مَلاشیه اهواز در فروردین ۱۳۹۰ یک مامور نیروی انتظامی کشته شد. در پی این حادثه شش نفر بازداشت شدند.

از میان بازداشت شدگان، دو نفر به تحمل ۱۵ سال و ۳ سال حبس و تبعید محکوم شدند و چهار نفر دیگر نیز محکوم به اعدام شدند.

طبق قوانین جزایی ایران حکم قصاص برای قتل عمد تنها برای یک نفر می‌تواند اجرا شود و بقیه کسانی که در قتل دست داشته‌اند به عنوان مباشر محاکمه می‌شوند اما بنا بر اخبار منابع غیررسمی اتهام هرچهار نفری که در زندان اهواز اعدام شده‌اند، قتل یک مامور نیروی انتظامی بوده است. هرچند مقامات قضایی می‌گویند اتهام این افراد محاربه است.
    
سازمان عفو بین‌الملل و پارلمان اروپا پیشتر از جمهوری اسلامی خواسته بودند تا حکم اعدام این پنج متهم را لغو کند و با اقلیت‌های قومی رفتاری عادلانه داشته باشد.

"دروری دایک" مسئول بخش خاورمیانه سازمان عفو بین‌الملل به دویچه‌وله فارسی گفت که اعدام این چهار نفر از طرف مسئولان رسمی تایید نشده است اما وی تاکید کرد که حدود ۶۰ درصد اعدام‌های صورت گرفته در ایران هیچگاه از سوی مسئولان تایید نمی‌شود.

آقای دایک می‌گوید چون مقامات جمهوری اسلامی هیچگونه اطلاعات دقیقی در اختیار نهادهای بین‌المللی نمی‌گذارند ما هم نمی‌توانیم تایید کنیم که اتهام این افراد محاربه بوده یا قتل عمد.

اعتراضات مردمی در نواحی اقلیت‌نشین ایران مانند مناطق عرب‌نشین خوزستان همواره تحت عنوان "جدایی‌طلبی" سرکوب شده است. مَلاشیه اهواز یکی از این مناطق است که در مسیر اهواز به خرمشهر قرار دارد و ۴۵ هزار ساکن آن عرب‌‌زبان هستند.

این محله از مناطق حاشیه‌ای اهواز محسوب می‌شود و در زمان جنگ ایران و عراق بسیار آسیب دیده است.