چهار کشور غربی: روابط با رژیم اسد را عادی نمی‌کنیم
۱۴۰۱ اسفند ۲۶, جمعه
آمریکا، آلمان، فرانسه و بریتانیا در بیانیه مشترکی به مناسبت دوازدهمین سالگرد قیام سوریه، رژیم اسد را مسئول "جنایاتی" دانستند که تا امروز علیه مردم سوریه ادامه دارد. آنها خواستار پاسخگو کردن همه عاملان این جنایات شدند.
تصویری از خرابی‌های ناشی از جنگ داخلی در سوریه (عکس از آرشیو)عکس: Hawar News Agency/AP/picture alliance
تبلیغات
با فرا رسیدن دوازدهمین سالگرد شروع اعتراضات در سوریه علیه رژیم اسد، چهار کشور غربی شامل آمریکا، آلمان، فرانسه و بریتانیا روز پنجشنبه ۲۵ اسفند (۱۶مارس) در بیانیه مشترکی به این مناسبت نوشتند: «امروز آغاز سیزدهمین سال از قیام مسالمت‌آمیز مردم سوریه برای آزادی و کرامت خود است که از رژیم اسد می‌خواهند به حقوق مسلم آنها احترام بگذارد و نقض حقوق بشر را متوقف کند.»
این چهار کشور خواستار همکاری جامعه جهانی شدند تا "حکومت اسد و تمامی عاملان و مسببان نقض حقوق بشر و جنایاتی که در این سال‌ها رخ داده است" مورد بازخواست قرار گیرند.
در این بیانیه به کشتار "تقریبا۲۵۰ هزار غیرنظامی سوری" اشاره شده که "اکثریت قریب به اتفاق آنها توسط رژیم اسد" کشته شده‌اند. این چهار کشور از حکومت سوریه به عنوان رژیمی یاد کرده‌اند که به "خواسته‌های مردمش با جنایاتی که امروز نیز ادامه دارد"، پاسخ می‌دهد.
''محیطی مساعد برای تروریسم و قاچاق مواد مخدر''
چهار کشور غربی گفته‌اند درگیری‌های جاری در سوریه "محیطی مساعد برای سوء‌استفاده تروریست‌ها و قاچاقچیان مواد مخدر ایجاد کرده" که تهدیدی مضاعف برای ثبات منطقه است.
در این بیانیه به زلزله شدید در مرز ترکیه و سوریه اشاره و گفته شده است که سالگرد آغاز قیام در سوریه پس از زمین لرزه ویرانگری فرارسیده که جان نزدیک به ۱۰ هزار سوری را در درون و آن سوی مرز در ترکیه، یعنی منطقه‌ای گرفته است که بسیاری از مخالفان رژیم اسد به آنجا پناه برده‌اند.
این کشورها از همه طرف‌های درگیر در جنگ داخلی سوریه خواسته‌اند "تعهدات خود را تحت توافق‌های آتش‌بس رعایت کنند، در جهت آرامش پایدار تلاش کنند، اجازه دسترسی بدون مانع به کمک‌های بشردوستانه و ارسال بدون مانع کمک‌های بشردوستانه را از همه مسیرها، از جمله ادامه مجوز به مکانیسم فرامرزی توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد، و رفع نیاز روزافزون به کمک پس از بیش از یک دهه جنگ و سوء استفاده" فراهم کنند.
''جامعه بین‌المللی باید برای بازخواست درباره جنایت‌ها همکاری کند''
بیانیه تاکید کرده است که این چهار کشور "همچنان در کنار مردم سوریه" ایستاده‌اند و با جدیت "از تلاش‌ها برای رسیدن به یک راه حل سیاسی پایدار، مطابق با قطعنامه ۲۲۵۴ شورای امنیت سازمان ملل متحد" حمایت می‌کنند.
آنها گفته‌اند: «ما متعهد به حمایت از جامعه مدنی سوریه و پایان دادن به نقض حقوق بشر و تجاوزاتی هستیم که مردم سوریه -از رژیم اسد و دیگران- مدتها قبل از وقوع زلزله متحمل شده‌اند. جامعه بین‌المللی باید با هم همکاری کند تا رژیم اسد و همه عاملان سوء استفاده، نقض و جنایات را بازخواست کند.»
بیانیه از تلاش‌های مستمر برای تحقیق و پیگرد جنایاتی که در سوریه رخ داده استقبال کرده و از همه طرف‌ها خواسته است که "سرنوشت و محل نگهداری بیش از ۱۵۵ هزار نفر را که تا به امروز به ناحق در سوریه بازداشت یا مفقود شده‌اند" روشن و بازداشت‌شدگان را آزاد کنند.
''روابط با سوریه را عادی نمی‌کنیم''
چهار کشور غربی در بیانیه مشترک خود تصریح کرده‌اند: «ما در حال عادی‌سازی روابط با رژیم اسد نیستیم، و بودجه بازسازی آسیب‌های وارد شده توسط رژیم (اسد) در جریان درگیری‌ها را تامین و تحریم‌ها را لغو نمی‌کنیم.»
آنها پیش شرط عادی شدن مناسبات با سوریه را "پیشرفتی واقعی و پایدار به سوی راه حل سیاسی و ِصلحی پایدار" دانسته‌اند که "مردم سوریه به آن نیاز دارند و سزاوار آن هستند."
۱۲ سال پیش اعتراضات مسالمت‌آمیز مردم سوریه در شهر درعا در شرق سوریه آغاز شد. این اعتراضات به سرعت به تمام سوریه گسترش پیدا کرد. رژیم اسد به کمک حکومت ایران و روسیه قیام مردم را به فجیع‌ترین شکل سرکوب کرد. جنگ داخلی سوریه صدها هزار کشته و میلیو‌ن‌ها آواره برجای گذاشته است.
تصاویری تکان‌دهنده از ده سال جنگ و ویرانی در سوریه
عکاسان بومی سوریه جلوه‌های گوناگون رنج و مصیبت روزانه را در میهن جنگ‌زده خود تصویر کرده‌اند. دفتر امدادرسانی سازمان ملل این عکس‌ها را منتشر کرده تا نگاه جهانیان را به فاجعه‌ای بی‌پایان جلب کند.
عکس: Ghaith Alsayed/OCHA
خاطرات ویران در شهر رقه
از شهر زیبای رقه در سال ۲۰۱۹ چیزی جز ویرانه‌ای عظیم باقی نمانده است. مادری کودکش را با کالسکه در میان ویرانه‌ها به گردش برده است. عبود همام می‌گوید: «از سال ۲۰۱۷ عکس گرفتن از شهرم را شروع کردم. من از تمام گوشه و کنار این شهر خاطره دارم و حالا خاطرات زیر آوار رفته است. این عکس‌ها یک روز اسناد تاریخی می‌شوند.»
عکس: Abood Hamam/OCHA
این رنج و مصیبت را پایانی نیست
دو برادر در مرگ مادر خود که جانش را در بمباران از دست داده زاری می‌کنند. غیث السید، عکاس سوری، این صحنه دردناک را در سال ۲۰۲۰ در شهر ادلب ثبت کرد. زمانی که جنگ شروع شد عکاس ۱۷ ساله بود و یک برادر را در جنگ از دست داد: «وقتی این عکس را می‌گرفتم تمام رنج و عذاب صحنه دردناک مرگ برادرم جلو چشمم آمد و بی اختیار اشکم جاری شد.»
عکس: Ghaith Alsayed/OCHA
گم شده در ویرانه
این مادر با دخترش در آوریل ۲۰۲۰ در شهر ویران بینیش به دنبال چیست؟ آنها در متن ویرانه‌ای بیکران مثل دو موجود کوچک هستند. آنها به این مدرسه مخروبه پناه آورده‌اند. اینجا مخروبه است اما دستکم سقفی بالای سر دارند. در همین نزدیکی اردوگاهی وجود دارد اما برای این مادر و دختر چادر خالی باقی نمانده است.
عکس: Mohannad Zayat/OCHA
آب آشامیدنی از چاله بمب
ژوئن ۲۰۱۳ در حلب لوله آب زیر بمباران از بین می‌رود. پسربچه از گودالی آب می‌نوشد که از انفجار بمب پدید آمده است. مظفر سلمان می‌گوید: «برخی می‌گفتند که این تصویری واقع‌گرایانه نیست و خوب بود که من به پسرک آب تمیز می‌دادم. اما من فکر می‌کنم که برای تغییر واقعیت باید در گام نخست آن را همان جوری که هست، به تصویر کشید.»
عکس: Muzaffar Salman/OCHA
فرار از غوطه
در مارس ۲۰۱۸ اهالی غوطه پا به فرار گذاشتند. این مرد بچه خود را به امید سفر به دیار آزادی توی چمدان جا داده است. عمر صنادیقی درباره عکس گفته است: «جنگ در سوریه فقط کشور را تغییر نداد. ما را هم تغییر داد. نگاه ما به انسان‌های دیگر و شیوه تصویر کردن آنها نیز تغییر کرد تا بتونیم پیامی انسانی به جهان بفرستیم.»
عکس: Omar Sanadiki/OCHA
و زندگی ادامه دارد...
سال ۲۰۱۷ در حومه دمشق. ام محمد و همسرش راحت و آسوده در خانه ویران خود نشسته‌اند. سمیر الدومی می‌گوید: «این زن از جالبترین زنانی است که در زندگی دیده‌ام. او مجروح شد و شوهرش هم بعد از او زخم برداشت. زن در خانه ماند تا پرستاری از شوهرش را به عهده بگیرد. نیروی مقاومت او بازتابی از سیمای واقعی سرزمین سوریه است.»
عکس: Sameer Al-Doumy/OCHA/AFP
مادری بر گور فرزند
حوالی درعا در سال ۲۰۱۷؛ عید در کار نیست. محمد ابازید درباره عکسی که گرفته می‌گوید: «این زن در روز عید فطر به جای جشن گرفتن به سر مزار پسرش رفت. من هم گریه‌ام گرفته بود، اما اشک از چشم پاک کردم تا بتوانم عکس بگیرم.»
عکس: Mohamad Abazeed/OCHA
کودکی در صندلی چرخدار
عکسی از دمشق در دسامبر ۲۰۱۳. دختربچه در صندلی چرخدار منتظر نشسته تا پدر برایش غذا درست کند. او در راه مدرسه بود که با انفجاری مجروح شد. خودش تعریف می‌کند: «آن روز کفش قهوه‌ای به پا داشتم. یکهو دیدم کفشم توی هوا پرواز می‌کند و پای مرا هم با خودش می‌برد.»
عکس: Carole Alfarah/OCHA
پارکور بالای خرابه‌ها
در کفر نوران در نزدیکی حلب ورزشکاران سوری سقف ویرانه‌ها را به میدان جذابی برای پارکور بدل کرده‌اند. ویرانه‌هایی که دیگر به کاری نمی‌آیند خوب است که دستکم محل مناسبی باشند برای جست و خیزهای خطرناک اهل ورزش.
عکس: Anas Alkharboutli/OCHA/picture alliance/dpa
امید به آغازی تازه
به دنبال امضای قرارداد آتش‌بس خانواده‌ای به خانه و کاشانه خود در حوالی ادلب برمی‌گردد. علی حاج سلیمان درباره عکسی که در سال ۲۰۲۰ گرفته می‌گوید: «برای مردمی که به خانه و زندگی خود برمی‌گشتند خوشحال بودم اما غمی در دل داشتم چون خودم هم آواره شده بودم.»
عکس: Ali Haj Suleiman/OCHA
میراث روم
جنگ به آمفی‌تئاتر باستانی "بصری" در حومه درعا نیز رحم نکرده است. در سال ۲۰۱۸ سیلاب باران خرابه‌های باستانی را فرا گرفت؛ اگر جنگ نبود حتما نهاد یا بنیادی از خرابی بیشتر این عرصه تاریخی جلوگیری می‌کرد. این عکس را نیز نهاد فرهنگی سازمان ملل در اختیار رسانه‌ها قرار داده است.
