راس ساعت هشت‌‌وپانزده دقیقه روز پنج‌شنبه (۱۵ مرداد / ۶ اوت) ده‌ها هزار نفر در پارک صلح شهر هیروشیمای ژاپن گردهم آمدند تا با یک دقیقه سکوت یاد قربانیان انفجار اتمی در این شهر را زنده نگاه دارند. در ساعت هشت‌وپانزده دقیقه صبح ششم اوت سال ۱۹۴۵ بمب اتمی ایالات متحده آمریکا در شهر هیروشیما منفجر شد و حدود ۱۴۰ هزار نفر را با خود به کام مرگ برد.

نمایندگان ۱۰۰ کشور جهان در مراسم سالانه یادبود قربانیان انفجار بمب اتمی در هیروشیما شرکت کردند. دانش‌آموزان شاخه‌های گلی به یاد قربانیان این انفجار تهیه کرده بودند.

نخستین بمب اتمی در جنگ جهانی دوم روی شهری فرود آمد که در جریان جنگ بمباران نشده بود؛ شهر هیروشیما در غرب ژاپن. هیروشیما یکی از پایگاه‌های مهم جنگی ژاپن بود. در این شهر بسیاری از کارگران چینی و کره‌ای به کار اجباری مشغول بودند.

اسم کد بمبی که در هیروشیما فرودآمد "پسر کوچولو (Little Boy)" بود. این بمب سه متر طول داشت و چندین تن وزن. بمب‌افکن B-29 آمریکا که وظیفه پرتاب این بمب را روی هیروشیما داشت، دارای سه خدمه بود. پل تیبت که خلبان این بمب افکن بود (وسط)، توماس فربی (چپ)، و تئودور فان کرک (راست).

بمبی که بر فراز هیروشیما پرتاب شد، در ارتفاع ۶۰۰ متری زمین منفجر شد تا شدت تخریب‌اش افزایش یابد. با انفجار بمب بخش‌های وسیعی از شهر ویران شدند. ساختمان مرکز صنعتی شهر اما آسیبی ندید و به کار خود ادامه داد.

کازومی ماتسویی، شهردار هیروشیما، در مراسم هفتادمین سالگرد انفجار بمب اتمی در این شهر، خواستار از میان بردن همه سلاح‌های اتمی در سراسر جهان شد. او گفت بازماندگان این حادثه هنوز از عواقب جسمی و روانی انفجار بمب اتمی رنج می‌برند.

شینزو آبه، نخست‌وزیر ژاپن، در این مراسم گفت ژاپن در نظر دارد در ماه سپتامبر سال جاری در مجمع عمومی سازمان ملل متحد پیش‌نویس قطعنامه‌ای را ارائه کند و از اعضای مجمع بخواهد به ممنوعیت بمب اتمی در سراسر جهان رای دهند. نخست‌وزیر ژاپن تاکید کرد که ژاپن تنها کشور جهان است که یک "حمله اتمی" را تجربه کرده است.

ارتش آمریکا سه ‌روز پس از بمباران هیروشیما، در نهم ماه اوت سال ۱۹۴۵ بمب اتمی دیگری بر شهر ناگازاکی ژاپن پرتاب کرد. در پی این حمله اتمی ۷۰ هزار نفر از شهروندان ناگازاکی کشته شدند. کمی پس از پرتاب این بمب بود که ژاپن تسلیم شد.