۲۸۳ نفر به همراه ۲۱ گروه و تشکل مدنی، نامه‌‌ای به ارگان‌ها، مسئولان دولتی و چهره های بین‌المللی نوشته و از آنها خواسته‌اند کاری برای شکستن «حصر غیرقانونی رهبران جنبش سبز» انجام دهند.

"کمپین اعتراض سبز" که مبتکر این اقدام است، اعلام کرده که کار جمع آوری امضاء برای این نامه سرگشاده تا تاریخ ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۱ ادامه خواهد داشت. این کمپین، نوشتن نامه به مراجع حقوقی و دیپلماتیک جهانی را نخستین گام کارزار آزادی "سران جنبش سبز" دانسته است.

این نامه از جمله برای دبیر کل سازمان ملل، گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران، وزرای امور خارجه کشورهای مختلف، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و سازمان کشورهای اسلامی فرستاده شده است.

در بخشی از این نامه با اشاره به آن که هیچ‌حکم بازداشت یا احضاریه‌ای از سوی مقامات قضایی برای موسوی و کروبی و همسران‌شان صادر نشده، آمده است: «هیچیک از مقامات قضایی، دولتی و امنیتی کشور در طول شش ماه بازداشت خانگی رهبران جنبش سبز، هیچ مسئولیتی در قبال این جرم و قانون شکنی بر عهده نگرفته‌اند.»

این نوشته هم‌چنین رفتار مقامات قضایی و دولتی ایران در مورد این چهار نفر را «نقض آشکار حقوق بشر، نقض قوانین بین‌المللی و داخلی از جمله اصل ۳۲ قانون اساسی، ماده ۵۸۳ قانون مجازات اسلامی و ماده ۹ میثاق بین‌المللی حمایت از تمامی اشخاص در برابر ناپدید شدن اجباری» ارزیابی کرده است.

آزادی بی‌قید و شرط سران جنبش سبز، تضمین سلامتی جسمی و روحی آنها و اعضای خانواده‌هایشان، انجام تحقیقات فوری و بی‌طرفانه برای معرفی مسئولان حبس اجباری آنان از جمله مطالبات طرح شده در این نامه سرگشاده هستند.

حمید دباشی، جامعه شناس و استاد دانشگاه کلمبیا در آمریکا از جمله امضا‌کنندگان این نامه سرگشاده و از حامیان کارزار آزادی موسوی و کروبی است.

وی در توضیح این اقدام به دویچه‌وله می‌گوید: « کسانی مانند ما که خارج از کشور زندگی می‌کنند، به‌غیر از توسل به سازمان ملل یا موسسات حقوق بشری کاری از دست‌شان بر نمی‌آید. اهمیت این نامه‌ها و اقدام‌ها در این نیست که آیا نهادهای بین‌المللی توجهی به آنها می‌کنند یا نه. اهمیت در آن است که نشان دهیم جنبش آزادیخواهی در ایران هر روز به شکلی خود را نمایان می‌کند و این نامه یکی از اشکال حضور و ادامه آن است.»

حمید دباشی این‌‌گونه نامه‌ها را جزیی از کلیت وسیع اعتراض علیه جمهوری اسلامی دانسته و می‌گوید، هر گوشزد جدید در این زمینه می‌تواند تحرکی در مجامع بین‌المللی ایجاد کند. به اعتقاد او این تلاش‌ها می‌توانند سفرهای خارجی رییس جمهور یا وزیر خارجه ایران را با پرسش‌های چالش برانگیزی در مورد دستگیری سران جنبش سبز همراه کنند. این استاد دانشگاه، بسترسازی برای این‌گونه چالش‌ها را سهم اخلاقی ایرانیان خارج از کشور در مبارزات آزادیخواهانه می‌داند.

MDM/FW