یک حادثه در سال ۲۰۰۵ در طول یک سفر کاری به آتن، برای تونی نیکلینسون بریتانیایی که اکنون ۵۸ سال دارد، بیماری نادری به نام "سندروم قفل‌شدگی" بر جا گذاشت. او می‌تواند فکر کند، حس کند، بشنود اما تنها می‌تواند پلک بزند. هیچ حرکتی جز حرکت بسیار اندک سر از او ساخته نیست و شخص مبتلا به این سندروم در واقع از گردن به پایین فلج است.

تونی نیکلینسون اکنون تلاش دارد قانون را به نفع پذیرش خواسته‌اش تغییر دهد. او خواهان "مرگ خودخواسته (اتانازی) است. دادگاه از روز ۱۹ ژوئن مشغول بررسی خواسته وی است. نیکلینسون و خانواده‌اش نیز همزمان در توییتر و جهان آن‌لاین تلاش دارند کارزاری برای آگاهی‌رسانی درباره وضعیت تونی و دفاع از خواسته‌اش را هدایت کنند.

وی در ۱۳ ژوئن در اکانت توییتر خود نوشت: «سلام دنیا. من تونی نیکلینسون هستم. من سندروم قفل‌شدگی دارم و این اولین توییت من است.» او برای نوشتن از یک کامیپوتر که به طور ویژه‌ای طراحی شده استفاده می‌کند.

اکانت توییتر تونی (@TonyNicklinson) با کم‌تر از ۱۰۰ توییت در عرض چند روز نزدیک به ۴۰ هزار فالوئر پیدا کرده است. همه توییت‌های مربوط به تونی با هشتگ‌های "#Tony" و "#talktotony" در توییتر قابل رویت هستند. همچنین هشتگ "#RightToDie" کاربران را به توییت‌هایی هدایت می‌کند که درباره حق مرگ خودخواسته است و این روزها افراد برای نوشتن از تونی از آن استفاده می‌کنند.

انتظار می‌رود دادگاه این شهروند بریتانیایی چهار روز به طول انجامد و در طول این چهار روز موافقان و مخالفان نظرات خود را بیان کنند. موافقان می‌گویند هم‌اینک نیز با توجه به ماده ۸ کنوانسیون حقوق بشر اروپا که احترام به زندگی شخصی و خانوادگی در آن ملزم شمرده شده، می‌توان مرگ خودخواسته تونی نیکلینسون را به صورت قانونی حل و فصل کرد.

با این‌همه حقوقدانان می‌گویند در وضعیت فعلی هر شخصی که به تونی برای خودکشی کمک کند در برابر دادگاه مرتکب به قتل شناخته خواهد شد. وکیل او به دادگاه گفته که در پی تصویب قانون جدید نیست، بلکه می‌خواهد در قانون موجود یک اصلاح به وجود آید.

به گفته تونی نیکلینسون، اگر دادگاه چنین حقی را برای او قایل نشود، او با امتناع از پذیرش غذا به زندگی خود خاتمه خواهد داد. او در توییترش می‌گوید همسرش نیز در این راه به او کمک خواهد رساند.

"محکوم به زندگی ابد"

تونی نیکلینسون که خود نتوانسته در دادگاه شرکت کند، در ایمیلی از تیم حقوقی پرونده‌اش خواست که او را "محکوم به زندگی" نکنند. بنا به گزارش پزشکان، تونی می‌تواند تا ۲۰ سال دیگر زنده بماند، چیزی که وی خود مایل بدان نیست.

وی در یادداشتی که برای خبرگزاری "بی بی سی" نوشته از زندگی خود به عنوان یک "کابوس زنده" نام برده است. او در این وضعیت حتی وقتی بدن‌اش می‌خارد، نمی‌تواند آن را بخاراند؛ یا وقتی موضوعی ذهن‌اش را به شدت مشغول کرده جز مانیتور کامپیوترش راهی برای بیان آن ندارد. چنین روشی هم که برای مکالمات سریع روزمره عملاَ بلااستفاده است. او به یکی دیگر از "تجربه‌های وحشتناک" خود هم اشاره کرده است: هر روز کسی دیگر برایت مسواک بزند.

تونی نیکلینسون با این‌همه می‌نویسد همه این‌ها قابل تحمل‌اند و چیزی که قابل تحمل نیست این است که او مثل آدم‌های دیگر امکان خودکشی ندارد. وی می‌نویسد از بیان این‌ها قصد جلب همدردی ندارد بلکه به دنبال احقاق حق خود است: «این قابل پذیرش نیست که در قرن بیست‌ویکم در بریتانیا از حق خودت برای سلب حیات‌ات محروم باشی، تنها به این دلیل که معلول هستی».

او خواهان تغییر قانون مرتبط به جرایم جنایی است تا از این طریق بتواند از دیگری برای خودکشی کمک بگیرد. نیکلینسون می‌گوید این راه حل درد اوست و اگر قانون چنین موردی را مجاز بشمارد، افراد در وضعیت او می‌توانند در مورد استفاده از این حق، خود تصمیم بگیرند: «گزینه خودکشی با دستیار باید [در قوانین] موجود باشد».

موافقان و مخالفان "خودکشی با دستیار"

تونی نیکلینسون در یادداشت خود هرگونه بحث با مخالفان "خودکشی با دستیار" را بی‌نتیجه می‌خواند و نمونه‌هایی را مثال می‌زند که حتی نخواسته‌اند به صحبت‌هایش گوش کنند. وی می‌گوید عجیب است در سال ۱۹۶۹ توانستیم قدم به کره ماه بگذاریم و حالا در سال ۲۰۱۲ هنوز سر چنین مواردی این‌چنین درگیر هستیم. به گفته نیکلینسون، بیشترین نکته‌ای که در صحبت‌های مخالفان وی را جریحه‌دار می‌کند، این است که آنها درباره انسان‌های معمولی حرف می‌زنند و به افرادی در وضعیت او توجه ندارند.

با این همه، مخالفان نیز دلایل خود را دارند که محور آنها حمایت از بیمار است. آنان می‌گویند وقتی فرد بیمار است ضعیف است و به راحتی می‌تواند تحت تاثیر خانواده قرار بگیرد و متقاعد شود که نبودن‌اش بهتر از بودن‌اش است.

البته لارن نیکلینسون، دختر تونی نیکلینسن، در توییتر خود نوشته که از روی عشقی که به پدرش دارد به دنبال حق خودکشی خودخواسته اوست.

موافقان "خودکشی با دستیار" می‌گویند وقتی بیمار این گزینه را پیش رو دارد تا هر وقت که خواست خودکشی کند معمولاَ بهتر و امیدوارتر و در مجموع طولانی‌تر زندگی می‌کند.

تونی نیکلینسون در یادداشت خود به اتومبیل‌های ون که در هلند برای مرگ خودخواسته طراحی شده، اشاره می‌کند. او شرح می‌دهد که در هلند تنها تعدادی پزشک برای این امر آموزش دیده و مجوز این کار را دارند و برای انجام چنین عملی با اتومبیل‌های ون به مکانی مراجعه می‌کنند که بیمار در آنجا حضور دارد و خود نمی‌تواند حرکت کند یا حرکت برایش مشکل است.

او در نهایت می‌گوید برای بسیاری از مردم صحبت از "خودکشی با دستیار" موضوعی دور از زندگی روزمره‌شان است؛ در صورتی که برای وی موضوع، موضوع "یک زندگی ناخوشایند و یک مرگ رهایی‌بخش از درد" است.