مجله آلمانی "اشپیگل" در گزارشی با عنوان «جمهوری وحشت» به بازگویی دیداری با مهدی کروبی، یکی از نامزدهای معترض به نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری ایران پرداخته است. در این گزارش نظرات کروبی در رابطه با انتخابات و شرایط کنونی جنبش اعتراضی نیز بازتاب یافته است.

"اشپیگل" می‌نویسد که کروبی در پی اعتراض به نتایج انتخابات تحت شدیدترین فشارها قرار گرفته و رژیم جمهوری اسلامی با تعطیلی حزب و روزنامه "اعتماد ملی"، کروبی را عملاً از نهاد‌های اجرایی و خبری محروم کرده است. بیش از ۵۰ نفر از همکاران کروبی در حوادث پس از انتخابات دستگیر شده‌اند. هر سه فرزند وی (حسین، تقی و علی) نیز با فشارهای حکومتی از قبیل ممنوعیت خروج از ایران و ضرب وشتم مواجه بوده‌اند.

به گفته گزارشگر "اشپیگل"، اما هیچ‌یک از این اقدامات روحیه‌ی مبارز کروبی را تضعیف نکرده است. کروبی در گفت‌وگو هیچ‌گاه از احمدی‌نژاد به عنوان رئیس‌جمهور ایران نام نبرده است و «آقای دکتر احمدی‌نژاد» را به عنوان رئیس‌جمهور قانونی ایران به رسمیت نمی‌شناسد، اما او را مسئول رویدادهای پس از انتخابات می‌داند.

مرگ دست‌کم چهار تن بر اثر شکنجه

"اشپیگل" از قول مخالفان رژیم می‌نویسد، سرکوب، کشتار و دستگیری معترضان شرایط مشابه بغداد، در دوران صدام حسین را در تهران حاکم کرده است. زندان‌های تهران مملو از «زندانیان سیاسی‌اند». به گفته "اشپیگل"، کروبی برغم تهدیدات همچنان مدعی است که تظاهرکنندگان بازداشتی در زندان‌ها، تا سر حد مرگ شکنجه شده‌اند. کروبی تایید کرده است که دست‌کم چهار تن بر اثر شکنجه جان خود را از دست داده‌اند. کروبی بار دیگر ضمن تکرار اتهام تجاوز به زندانیان، این وقایع را درست دانسته و به پنج مورد، از جمله تجاوز به دو مرد جوان، اشاره کرده است. کروبی با لحنی کنایه‌آمیز شکنجه‌گران زمان شاه را «کارشناس» خطاب می‌کند، زیرا آنان بدرستی می‌دانستند، در مورد چه کسی و چرا باید خشونت اعمال کنند، اما در زندان‌های جمهوری اسلامی، «خودسری ناب» حاکم است.

استقرار استبداد موثر در ایران

"اشپیگل" می‌نویسد، گرچه پاسداران و نیروهای بسیجی در خیابان‌های تهران همواره دیده نمی‌شود، اما ترس از انتقاد آزاد و خطر دستگیری در همه جا احساس می‌شود و زندگی آزادانه‌ در دوران خاتمی مدت زمانی است در نطفه خفه شده است. استقرار این شرایط خاموشی رهبران سبز را در پی داشته است.

کروبی می‌گوید: «هر کس که با من ملاقات می‌کند، باید پیامدهای آن را قبول کند، حداقل هزینه‌ی آن، پاسخگویی به نیروهای امنیتی است.» به گفته "اشپیگل"‌، انزوای رهبران معترض و قطع ارتباط آنان با مردم کاملاً آشکار است.

رضایی جانشین احتمالی احمدی‌نژاد

"اشپیگل" درباره محسن رضایی، دیگر نامزد ریاست‌جمهوری می‌نویسد، که اعتراضات اولیه رضایی به نتایج انتخابات، سریعاً به سکوت گرایید. بی‌شک ترس دلیل اصلی برای بازپس گیری اعتراضات وی نبوده است. برغم مقامات مهمی که تاکنون رضایی داشته، از دست دادن مقامی همچون دبیری شورای مصلحت نظام هر آن امکان دارد.

اما از سوی دیگر رضایی مورد لطف رهبر نظام قرار داشته وبرخی حتا وی را جانشین احتمالی احمد‌ی‌نژاد در آینده می‌دانند. رضایی در پاسخ به امکان جانشینی احمدی‌‌نژاد، با لبخند گفته است: «من هر جا که بتوانم به مردم خدمت خواهم کرد.» به گفته "اشپیگل"، رضایی نیز از بکارگیری عنوان رئیس‌جمهور برای احمدی‌نژاد خودداری کرده و به صراحت گفته است: «این وضعیت نمی‌تواند ادامه یابد.»

درخواست برپایی تظاهرات در سالگرد انتخابات

به گفته کروبی مبارزه کنونی به پایان نرسیده و «مردم تنها در انتظار یک جرقه هستند»، جرقه ای که بزودی زده خواهد شد. کروبی خواهان برپایی تظاهرات در سالگرد انتخابات است. به گفته وی، درخواست مجوز نیز به نهادهای مسئول فرستاده شده است.

گرچه کروبی به صدور مجوز برای برگزاری تظاهرات از سوی رژیم اسلامی خوش‌بین نیست، اما می‌گوید: «مهم این است، نشان دهیم که مبارزه علیه جمهوری نبوده، بلکه به خاطر پاسداری از قانون اساسی است که در آن آزادی بیان و دمکراسی نیز مندرج است.»

توافق گسترده میان کروبی و موسوی

کروبی وجود هرگونه اختلاف نظر با میرحسین موسوی را رد کرد. به گفته کروبی، هر دو در ارتباط دائمی با یکدیگر بوده و درباره موضوعات مهم به تبادل نظر می‌پردازند. کروبی تصریح کرد که نامه‌نگاری و ارسال آن، از طریق افراد مورد اعتماد صورت می‌گیرد و دست‌کم یک بار در ماه دیداری میان رهبران جنبش صورت می‌گیرد. کروبی در این‌باره می‌افزاید: «ما در تمامی موضوعات تا حد زیادی دارای نظراتی یکسان هستیم.»

کروبی در پاسخ به امکان دستگیری خود می‌گوید: «آماده پرداخت هرگونه هزینه‌ای هستم.»

از سوی دیگر فاطمه کروبی، همسر مهدی کروبی، در نامه‌ای خطاب به مردم نوشته است: «به هر تقدیر بدون ترس و واهمه از وحشی‌گری مزدوران مجددا تاکید می‌کنم هر اتفاقی برای من، همسرم و فرزندانم رخ دهد، حکومت مسئول مستقیم آن است و هرگز نمی‌تواند از بار مسئولیت آن شانه خالی کند.»

SI/KG