کرونا کاپیتان مور را هم مصون نگذاشت
۱۳۹۹ بهمن ۱۴, سه‌شنبه
تا صبح روز سه‌شنبه، ۱۴ بهمن (دوم فوریه)، عکس او صفحات اول اکثر روزنامه‌های بریتانیا را پوشانده بود، در اتاق بیمارستان و در میان اعضای خانواده‌اش. چهره‌اش از این حکایت داشت که از پس کرونا برمی‌آید. بعد از ظهر اما خبر آمد که تمام کرده است.
تام مور، قهرمان ملی مقابله با کرونا، نهایتا خود از کرونا مصون نماند و تسلیم آن شد.
مور بسیار دیر پرآوازه شد. تا ۹۹ سالگی تنها برای اعضای خانواده و دوستانش آشنا بود، ولی سه هفته پیش از آن که به صد سالگی برسد با چرخ دستی‌‌اش شروع کرد مسافتی ۲۵ متری را در باغش صد بار برود و بیاید. هدفش این بود که با این کار در گرماگرم موج اول کرونا هزار پوند اعانه به نفع نظام درمانی بریتانیا جمع کند که زیر فشار این موج به شدت ناتوان شده بود.
اقئامش حسابی توجه جلب کرد و وقتی که صد سالگی‌اش رسید یک و نیم میلیون نفر مبلغی معادل ۳۲ میلیون پوند برای هدف او کمک کرده بودند. تا این زمان سابقه نداشت که یک نفر با اقدام خود چنین مبلغی برای امور عام‌المنفعه جمع کند. اقدامی که در کتاب رکوردهای گینس نیز ثبت شد.
کاپیتان تام بعد از آن ارج و احترام و نشان‌های افتخار متعددی گرفت. نیروی هوایی بریتانیا به مناسبت صد سالگی او پروازی نمایشی بر فراز باغش انجام داد و به او لقب "سرهنگ افتخاری" اعطا کرد.
تام مور بعدتر توانست با آهنگ "You'll Never Walk Alone" یا «هرگز تنها قدم نخواهی زد» به آهنگ‌های برتر بریتانیا راه یابد و به این ترتیب به عنوان کهنسال‌ترین آوازه‌خوانی که توانست مقام اول آهنگ‌های برتر بریتانیا را کسب کند، در چند قدمی جشن ۱۰۰ سالگی تولدش در این عرصه نیز نامش ثبت کتاب گینس شد.
مور در یورکشایر در خانواده‌ای شاغل در فعالیت‌های ساختمانی به دنیا آمد و اندکی پس از شروع جنگ جهانی دوم به ارتش بریتانیا پیوست و از جمله به هند و برمه اعزام شد. این کهنه سرباز بریتانیایی پس از جنگ به کارهای ساختمانی مشغول شد و در مسابقات موتورسیکلت‌سواری هم جوایز متعددی گرفت.
روز یکشنبه گذشته به دلیل التهاب ریه به بیمارستان برده شد و نهایتا از پس کرونا برنیامد.
با انتشار خبر خاموشی مور شمار زیادی در جهان یاد او را گرامی داشتند. ملکه بریتانیا هم در توئیتی از دیدار خوشایند با مور یاد کرد و به خانواده او تسلی داد. بوریس جانسون، نخست‌وزیر بریتانیا هم مور را "قهرمانی ملی به معنای واقعی کلمه" نامید که "به همه ما جرئت و جسارت بخشید و تجسمی از برآمد انسان‌گرایی بود."