کلینتون پایان رقابت مقدماتی انتخاباتی را اعلام میکند
۱۳۸۷ خرداد ۱۸, شنبههیلاری کلینتون روز جمعه، ۶ ژوئن (۱۷ خرداد) سخنرانی خود را برای اعلام پایان رقابت نامزدهای حزب دمکرات آماده کرد. همکاران وی گفتهاند که این رقابت روندی دردآور و احساسی بوده است ولی این امر مانع از آن نخواهد شد که کلینتون بهطور نامحدود و با تمام انرژی، از رقیب دمکرات خود بارک اوباما پشتیبانی کند.
گفته میشود که کلینتون در سخنرانی روز شنبهی خود ضمن سپاسگزاری از هوادارانش، پشتیبانی خود را از اوباما اعلام میکند. این گردهمایی در ساختمان موزهی ملی واشنگتن برگزار میشود.
هر دو نامزد حزب دمکرات روز پنجشنبه با هم دیداری خصوصی داشتند. جزییات گفتوگوهای این دیدار فاش نشده است. "دایانا فایناشتاین"، سناتور ایالت کالیفرنیا که این دیدار در خانهی وی برگزار شده است، گفت که همکاران کلینتون و اوباما در این دیدار حضور نداشتهاند.
هشت سال پیش زمانی که هیلاری کلینتون اعلام کرد، میخواهد سناتور ایالت نیویورک شود، هنوز بانوی اول کاخ سفید بود. وی از همان زمان این هدف اعلام نشده را داشت که کاخ سفید را بار دیگر تصرف کند.
هیلاری کلینتون بهطور خستگیناپذیر برای هدف خود مبارزه کرد و سرانجام در تاریخ ۲۰ ژانویهی ۲۰۰۷ در سن ۵۹ سالگی نامزدی خود را برای ریاستجمهوری اعلام نمود. گفته میشود که وی در ۱۵ ماه گذشته خیلی کم خوابیده است.
روند کارزار انتخاباتی نامزدهای حزب دمکرات برای کلینتون چندان درخشان نبود. وی رقیب خود اوباما، شخصیت او و پیامش برای تغییر را دستکم گرفت و این خطایی سنگین بود. با این حال کلینتون تا لحظهی آخر پیکار کرد اما فاصلهی او از اوباما جبرانناپذیر بود.
اوباما در تاریخ سوم ژوئن پیروز شد، ولی هیلاری کلینتون به او تبریک نگفت. به نظر کارشناسان، این نیز خطایی سنگین بود. اکنون همه او را بازندهای بسیار بد میدانند.
"دوریس گودوین" تاریخدان آمریکایی معتقد است که هیلاری کلینتون از رویای خود برای بازگشت به کاخ سفید دست نشسته است؛ چه به عنوان معاون رییسجمهوری، چه به عنوان رییسجمهور در چهار سال یا هشت سال دیگر.
گودوین میگوید: «من باور نمیکنم که او این آرزو را کنار بگذارد. بهویژه از آن جهت که او هشت سال در کاخ سفید زندگی کرده و این بار هم پیروزی او نزدیک بود. فرقی نمیکند که او در پایان چه کار کند. او امیدوار است که تجربهی بیشتری به دست آورد و سپس دوباره تلاش کند».