1. پرش به گزارش
  2. پرش به منوی اصلی
  3. پرش به دیگر صفحات دویچه وله

کنفرانس کپنهاگ: هفته‌ی عمل فرارسید

۱۳۸۸ آذر ۲۳, دوشنبه

نخستین هفته‌ی نشست سران کشورها برای اتخاذ تدابیری جهت مقابله با تغییرات اقلیمی در جهان، نتایج ملموسی دربرنداشت. ارزیابی‌ها در باره‌ی این معضل یکسان هستند. پرسش اصلی این است که چگونه می‌توان چین و آمریکا را همراه ساخت.

عکس: picture alliance / dpa /COP 15

نوربرت روتگن، وزیر محیط زیست آلمان با اشتیاق فراوان هفته‌ی دوم کنفرانس محیط زیست در کپنهاگ را آغاز می‌کند. به گفته‌ی وی، اکنون وقت آن است که سخنان تبدیل به عمل شوند. این درست همان چیزی است که در پایان هفته، ده‌ها هزار تظاهرکننده‌ی طرفدار محیط زیست در کپنهاگ خواستار شدند.

ولی آن چه خواست تظاهرکنندگان است، باید از طرف سیاستمداران از قوه به فعل درآید. از این دیدگاه باید گفت که هفته‌ا‌ی دشوار در برابر آنان قرار دارد. اگر چه وزرای کشورها تازه از روز چهارشنبه رسما به کنفرانس می‌پیوندند، ولی از هم اکنون بیش از ۵۰ تن از آنان در پایتخت دانمارک بسر می‌برند.

پرسش‌های گرهی

در پایان هفته یک سری گفت‌وگوهای غیررسمی میان سیاستمداران آغاز شد. این آغاز تماس‌ها در کنفرانس بود. وزرا دو سند آماده کرده‌اند که دست‌کم مسائل گرهی را معین می‌کنند. نخستین مساله این است که چه کسی کدام وظیفه را در حفاظت از آب و هوا برعهده می‌گیرد؟ دوم اینکه وعده‌ها تا چه اندازه تعهدآور هستند؟ سوم اینکه کشورهای صنعتی چقدر باید به کشورهای فقیر برای مقابله با تغییرات اقلیمی بپردازند؟

موضوع بر سر۲ / ۷ میلیارد یورویی نیست که کشورهای اتحادیه‌ی اروپا تقبل کرده‌اند. نیاز مالی کشورهای فقیر در این زمینه بسی بیشتر است. اتحادیه‌ی اروپا در این زمینه هنوز رقم مشخصی ذکر نکرده است.

پیش‌نویس سند روی میز است

پیش‌نویس سند پایانی کنفرانس نیز آماده است. در این پیش‌نویس ارقام مشخصی برای کاهش گازهای گلخانه‌ای کشورها پیشنهاد شده‌اند. کشورهای صنعتی باید میزان تولید گازهای گلخانه‌‌ای خود را تا سال ۲۰۲۰ بین ۲۵ تا ۴۰ درصد کاهش دهند. کشورهای نیمه صنعتی نیز که برای نخستین بار وظیفه برعهده می‌گیرند، باید ۱۵ تا ۴۰ درصد از افزایش گازهای آلاینده‌ی خود بکاهند.

ارقام یاد شده بلندپروازانه هستند و با مقاومت روبرو شده‌اند. چین انتقاد کرده است که چنین ارقامی بار سنگینی بر دوش این کشور می‌نهد. شاید مهم‌ترین پرسش این باشد که چگونه می‌توان چین و آمریکا را همراه ساخت.

پیش‌نویس سند، تنها کشورهایی را متعهد می‌کند که پروتکل کیوتو را امضا کرده‌اند. بدین‌سان ایالات متحده‌ی آمریکا و کشورهای نیمه صنعتی هر وقت که بخواهند می‌توانند زیر حرف‌های خود بزنند. این مساله بیش از هر چیز مایه‌ی نگرانی اتحادیه‌ی اروپاست. آن‌ها راه چاره را در آن دیده‌اند که در صورت لزوم پیش‌نویس را اصلاح کنند.

بر این پایه باید گفت که نکته‌های گرهی روشن هستند. روزهای پنجشنبه و جمعه (۱۷ و ۱۸ دسامبر) سران کشورها در کپنهاگ تصمیم‌گیری خواهند کرد. آنگلا مرکل صدراعظم آلمان در این زمینه خوشبینی محتاطانه‌ای دارد.

BM/SA

پرش از قسمت در همین زمینه

در همین زمینه

نمایش مطالب بیشتر
پرش از قسمت گزارش روز

گزارش روز

پرش از قسمت تازه‌ترین گزارش‌های دویچه وله