انتقادهای بین‌المللی از تکروی دیمیتری مدودیف، رئیس‌جمهور روسیه، در به رسمیت‌شناختن دو منطقه جدایی‌طلب اوستیای جنوبی و آبخاز از گرجستان، هم‌چنان ادامه دارد.

این بار وزیران خارجه هفت کشور بزرگ صنعتی جهان در بیانیه‌ای این تصمیم مسکو را محکوم کردند. در این بیانیه آمده است که «روسیه با این اقدام در تعهد خود برای برقراری آرامش در منطقه قفقاز شبهه وارد کرده است» .

بیانیه وزیران خارجه گروه ۷ روز چهارشنبه (۲۷ اوت) از سوی وزارت خارجه آمریکا در واشنگتن منتشر شد. در این بیانیه هم‌چنین نگرانی کشورهای گروه ۷ از استفاده از راه‌حل نظامی در منطقه و حضور ارتش روسیه در مناطقی از گرجستان منعکس شده است.

کشورهای صنعتی علاوه بر این از روسیه خواسته‌اند تا معاهده ۶ ماده‌ای اتحادیه اروپا را به‌طور کامل اجرا کند و نیروهای خود را به پشت مرزهای پیش‌از درگیری‌ها بازگرداند. این کشورها هم‌چنین به دولت «دموکراتیک و قانونی» گرجستان قول پشتیبانی داده‌اند.

ایالات متحده آمریکا، کانادا، ژاپن، آلمان، فرانسه، انگلستان و ایتالیا، هفت قدرت صنعتی جهان هستند. روسیه نیز هشتمین کشور این گروه به‌شمار می‌رود که عضویت این کشور در گروه ۷ مورد اختلاف بعضی کشورهاست.

انتقاد شدید لاوروف از مرکل

وزیر امور خارجه روسیه حمله جامعه بین‌الملل به تصمیم رئیس جمهور کشورش را رد کرد. خبرگزاری اینترفکس روز چهارشنبه در مسکو به نقل از سرگئی لاوروف گزارش داد که این خلاف عرف است که آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، یک گفت‌وگوی تلفنی عادی با مدودیف انجام دهد، سپس به خبرگزاری‌ها بگوید که سیاست‌های طرف روسی را رد کرده و از آنها انتقاد کرده است.

به اعتقاد لاوروف، غرب همواره به طرز غیر قابل قبولی این واقعیت را انکار می‌کند که بحران در جنوب قفقاز با حمله نظامی گرجستان به تسخین‌والی، پایتخت اوستیای جنوبی، آغاز شده است.

لاوروف هم‌چنین گفته است که در جریان این حمله صدها شهروند غیر نظامی روسی کشته شدند، اما مسکو هیچ بیانیه تسلیتی از هیچ مقام رسمی خارجی‌ای دریافت نکرد. حتی روزی که روسیه عزای عمومی اعلام کرد، سفارت آمریکا در مسکو از نیمه‌افراشتن پرچم ایالات متحده امتناع کرد، با وجود این‌که واشنگتن هم از سفیر خود خواسته بود که این‌کار را انجام دهد.

لاوروف در ادامه از جامعه بین‌الملل خواست که از حمایت خود از میخائیل ساکاشویلی، رئیس‌جمهور گرجستان، دست بردارد. از نظر لاوروف کشورهای حامی با این اقدام چشم خود را بر گستاخی ساکاشویلی در بهره‌گیری از نیروی نظامی برای حل بحران قفقاز و سرکوب اعتراض مخالفان می‌بندند.