شهر مضایا یکی از آبادی‌های بیشماری است که از مدتها پیش میدان درگیری‌های مسلحانه بوده و از حدود یک سال پیش به محاصره افتاده است. در این شهر مثل بسیاری از مناطق دیگر گرسنگی بیداد می‌کند؛ در عکس‌ها و ویدیوهایی که از این مناطق می‌رسد، کودکان و زنان و مردانی دیده می‌شوند که از کمبود مواد غذایی برای آنها رمق باقی نمانده است. بنا به گزارش‌ها در این شهر تا کنون بیش از ۱۵ نفر از اهالی از گرسنگی جان داده‌اند.

مضایا از حدود یک سال پیش در محاصره ارتش دولتی سوریه است. نیروهای درگیر نه تنها برای غذای مردم چاره‌اندیشی نمی‌کنند، بلکه از گرسنگی سلاحی برای پیشبرد اهداف خود ساخته‌اند.

بیشتر بخوانید: "گرسنه نگه داشتن مردم سوریه؛ تاکتیک جنگی طرف‌های درگیر"

در این شهر کوچک در نزدیکی مرز لبنان، مخالفان مسلح رژیم سنگر گرفته‌اند و با قوای وفادار به بشار اسد می‌جنگند.

شهر در محاصره کامل است، از یک طرف تیراندازهای مسلح جاده را بسته‌اند و از طرف دیگر نیروهای ارتشی موضع گرفته‌اند.

مدتهاست که مردم به خاطر وضعیت جنگی شهر، چیزی برای خوردن نمی‌یابند. مدتهاست که مردم برنج و غذای حسابی نخورده‌اند؛ اهالی فقیر شهر از برگ درختان می‌خورند و با سوزاندن ساقه‌ها خود را گرم می‌کنند.

کمبود مواد غذایی

اکنون ماههاست که هیچ کمکی، نه مواد غذایی و نه دارو، به اهالی مضایا نرسیده است. اندک مواد موجود به بازار سیاه می‌رسند و به قیمت گزاف به فروش می‌شوند. گفته می‌شود یک کیلو برنج یا شکر به قیمت ۳۰ یورو خرید و فروش می‌شود.

عکس‌هایی که از مضایا می‌رسد از بحرانی شدید خبر می‌دهند. کمبود و گرسنگی به حدی است که مادران از شیر دادن به نوزادان خود ناتوان هستند.

آخرین بار در اکتبر سال گذشته بود که صلیب سرخ بین‌المللی و "هلال احمر" توانستند مقداری آذوقه و دارو به مضایا برسانند.

بهره‌برداری سیاسی از رنج و عسرت مردم

مضایا تنها شهر سوریه نیست که مردم آن به محنت و گرسنگی افتاده‌اند. واقعیت تلخ این است که هم رژیم و هم مخالفان مسلح آن از مردم گرسنه برای رسیدن به اهداف خود استفاده می‌کنند.

چندی پیش مخالفان مسلح، دو روستا را تصرف کردند که بیشتر اهالی آنها از طرفداران رژیم بشار اسد بودند.

با نزدیک شدن نیروهای دولتی، مخالفان مسلح از اهالی روستا برای آزادسازی نفرات خود که در دست رژیم بودند بهره بردند و شماری از مردم عادی را با پیکارجویان زخمی مبادله کردند.

نیروهای متخاصم که خود به درد مردم نمی‌رسند، به شدت با کمک‌رسانی امدادگران مخالفت می‌کنند. برای امدادگران خارجی بسیار مشکل است که بتوانند از دولت یا نیروهای مخالف آن جواز فعالیت دریافت کنند و مقداری آرد یا برنج به اهالی نیازمند برسانند.

به گفته کارشناسان سازمان ملل متحد در حال حاضر بیش از ۴ میلیون از اهالی سوریه در مناطق ناامن و بحرانی زندگی می‌کنند و هر لحظه چشم به راه کمک‌های انسانی هستند.