گزارشی درباره تعقیب و آزار مسیحیان در کشورهای مختلف
۱۳۹۱ دی ۱, جمعه
کلیساهای در حال سوختن در کنیا، کشتار مسیحیان در نیجریه و خشونت نسبت به مسیحیان در خاورمیانه نمونه‌هایی هستند که این پژوهش به آنها اشاره کرده و به این نتیجه رسیده که پیروان مسیحیت در بسیاری کشورها در بیم جان قرار دارند. امنیت جانی و مالی آنها در طول سال ۲۰۱۲ رو به وخامت گذاشته است.
آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان اخیرا اعلام کرد که حمایت از مسیحیان تحت پیگرد «بخشی از سیاست خارجی ماست». به گفته پاپ بندیکت شانزدهم «هیچ‌کس به اندازه پیروان این دین رنج نمی‌کشد.»
به گزارش سازمان «درهای باز» که نهادی برای حمایت از مسیحیان است، ۱۰۰ میلیون مسیحی به خاطر عقایدشان در جهان تحت تعقیب قرار می‌گیرند، آزار داده می‌شوند و یا جان‌شان به خطر می‌افتد. وضع آنها در کره شمالی از همه‌جای دیگر دنیا بدتر است. بنا بر گزارش سازما‌ن‌های مسیحی دست‌کم ۲۰۰ هزار مسیحی در دیکتاتوری کمونیستی کره شمالی تحت تعقیب وحشیانه هستند.
دانیل اوتنبرگ از نهاد «درهای باز» می‌گوید که موفقیت مسیحیان در مبارزه با کمونیست‌ها در مرکز و شرق اروپا باعث ترس حکومت کره شمالی شده است.
وضع مسیحیان در چین
بر اساس این تحقیق، وضع در کشورهای اسلامی نیز چندان بهترنیست. به گفته کارین فنبارت، مدیر نهاد «کلیسا در تنگنا» اسلام‌گرایان افراطی از «بهار عربی»، وسیله‌ای برای ضدیت با مسیحیان ساخته‌اند.
در چین اما وضع مسیحیان رو به بهبود است.علت این امر آن است که با عقب‌نشینی ایدئولوژی حاکم، فضایی بازتر نسبت به گذشته ایجاد شده است. عده مسیحیان در چین میان ۲۰ تا ۷۰ میلیون تخمین زده می‌شود. با این همه، دستگاه حکومت از سازماندهی نهادهای مستقل مذهبی می‌ترسد و تلاش در کنترل آنها دارد.
کلیسای کاتولیک رسمی چین با شش میلیون پیرو، رهبری پاپ را به رسمیت نمی‌شناسد. خیلی از مسیحیان چین در کلیساهای خانگی یا در مکان‌های زیرزمینی عبادت می‌کنند.
اندونزی، مالدیو، پاکستان، افغانستان
مسیحیان اندونزی، این پرجمعیت‌ترین کشور اسلامی، دائما مورد تعرض قرار می‌گیرند. شماری از انجمن‌های برخی مناطق مجبور می‌شوند کلیساهای خود را تخریب کنند. اسلام در مالدیو، دین دولتی و اجباری است. بنا بر قانون اساسی کسی که مسیحی است حتی شهروند شناخته نمی‌شود. در پاکستان پیروان مسیحیت از سوء‌استفاده از «قانون توهین به مقدسات» شکایت می‌کنند که عمدتا بر ضد اقلیت‌های مذهبی به کار گرفته می‌شود.
بنا بر پژوهش یاد شده، هر کس که نسبت به این وضع انتقاد کند باید نگران حمله اسلام‌گرایان افراطی باشد. نمونه چنین وضعی، شهباز بهاتی، وزیر مسیحی اقلیت‌های مذهبی پاکستان است که به خاطر انتقاد از شرایط کشته شد.
در افغانستان آزادی ادیان در حرف پذیرفته شده است، اما به گزارش «درهای باز» هیچ کلیسای رسمی وجود ندارد. طالبان در سال ۲۰۱۱ به همه مسیحیان افغانستان اعلام جنگ داد. بیش از همه اعضای نهادهای کمک‌رسانی مسیحی در خطربودند.
ایران، عربستان سعودی، سوریه، عراق
حکومت ایران تاکید می‌کند که به آزادی دین پایبند است و در این امر به حضور اقلیت ارمنی در این کشور استناد می‌کند که کلیساهای خود را دارند و در عبادت آزادند. پیروان مسیحیت حتی اجازه دارند در مجامع خود الکل بنوشند و گوشت خوک بخورند. اما «درهای باز» می‌گوید که در ایران ۴۵۰ هزار مسیحی تحت فشارهای شدید قرار دارند و این به علت گرویدن شمار قابل توجهی از شیعیان ایران به دین مسیحی است.
نهادهای امنیتی ایران، مسیحیان را به بهانه کارهای مسیونری و تبلیغ برای مسیحیت بازداشت می‌کنند.
بنا به گزارش گروه‌های مسیحی، در عربستان سعودی هیچ‌گونه آزادی دین و آیین وجود ندارد. با همه این‌ها بر شمار مسیحیان این کشور نیز افزوده شده است. «درهای باز» در این باره گزارش داده است که پیروان مسیحیت در عربستان سعودی باید دین خود را پنهان کنند وگرنه مجازات مرگ در انتظار آنها خواهد بود.
کلیسا در عربستان سعودی مجاز نیست و بنا بر آن‌چه سازمان عفو بین‌الملل می‌گوید حتی داشتن یک انجیل می‌تواند سرنوشت دردناکی به دنبال داشته باشد. اشاره سازمان عفو بین‌الملل به بازداشت و مجازات شلاق برای یک کارگر فیلیپینی است.
در سوریه نیز مسیحیان نگران آینده خود در کشوری هستند که اکثریت‌جمعیت آن مسلمان است و درگیر جنگ داخلی. اقلیت مسیحی این کشور دچار چند دستگی است، برخی موافق و برخی مخالف اسد هستند. موافقان بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه بر سکولار بودن حکومت او تاکید می‌کنند و از این می‌ترسند که مخالفان، حکومت اسلامی در این کشور برپا کنند.
با این همه در میان مخالفان حکومت سوریه، مسیحی هم وجود دارد. از جمله رئیس شورای ملی سوریه!
سه چهارم مسیحیان عراق پس از سقوط صدام حسین این کشور را ترک کرده‌اند. پیش از این عراق ۱،۵ میلیون مسیحی داشت. برخی گزارش‌ها حاکی از مهاجرت ۲۵۰ هزار مسیحی عراقی است. پیروان آیین مسیحیت به ویژه هدف حملات تروریستی افراط‌‌گرایان مسلمان قرار می‌گیرند. به کلیساها‌ی‌شان حمله می‌شود وخودشان ربوده می‌شوند، به جان و مال آنها تجاوز می‌شود و کشته می‌شوند.
ترکیه، مصر، نیجریه
افلیت مسیحی در ترکیه از رعایت نشدن آزادی مذهب می‌گویند؛ مثلا وقتی پای ساختن کلیسا یا حفظ یک نهاد مذهبی- فرهنگی آنها در میان باشد. سلسله‌ای از حملات به کشیشان در سال‌های گذشته، مسیحیان ترکیه را نگران کرده بود و هنوز هم تبلیغات ناسیونالیستی و تحریک‌آمیز حکومت ترکیه مایه ترس این اقلیت دینی است.
ده درصد جمعیت مصر مسیحی هستند که بیشترشان از مسیحیان قبطی‌اند. از زمان سقوط حسنی مبارک، رئیس جمهور پیشین مصر، فشار بر آنها افزایش یافته است. گزارش‌ها حاکی از تشدید پرونده‌سازی و محاکمه قبطی‌ها به اتهام توهین به اسلام است.
نهاد «کلیسا در تنگنا» از مهاجرت ده‌ها هزار مسیحی مصری از سال گذشته میلادی گزارش داده که از ضدیت یک حکومت اسلامی با پیروان مسیحیت هراس داشتند.
مسیحیان شمال نیجریه که در دست اسلام‌گرایان است، سال‌هاست هدف خشونت و ترور هستند. در حملات «بوکو حرام»، یک گروه مسلح تندرو اسلامی نیجریه به کلیساها، صدها مسیحی همراه با خانواده‌هایشان کشته شدند. تاکنون هزاران مسیحی آن‌جا را ترک کرده‌اند.
درمالی نیز وضع بهتر نیست. از شمال این کشور که تحت تسلط اسلام‌گرایان قرار دارد، اقلیت چندهزار نفری مسیحیان به جنوب فرار کرده‌اند. کلیساهای این اقلیت نیز به آتش کشیده شده است.