تنش میان دولت نیکلاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا، و جناح اپوزیسیون بار دیگر شدت گرفته است. صدها هزار نفر از مخالفان دولت سوسیالیستی ونزوئلا روز چهارشنبه (۲۶ اکتبر / ۵ آبان) در شهر‌های مختلف این کشور دست به تظاهرات زدند و خواستار کناره‌گیری مادورو از قدرت شدند.

کاراکاس، پایتخت ونزوئلا، شاهد بزرگ‌ترین تظاهرات بود. شرکت‌کنندگان در این راهپیمایی همچنین به جلوگیری از اجرای طرح همه‌پرسی برای برکناری نیکلاس مادورو اعتراض کردند. اکثر آنان با لباس‌های سفید، پرچم‌های ونزوئلا و کتاب قانون اساسی این کشور در راهپیمایی شرکت جستند. طبق اعلام اپوزیسیون ونزوئلا، شمار شرکت‌کنندگان در این راهپیمایی‌ها بیش از یک میلیون نفر بوده است.

از سوی دیگر هزاران تن از هواداران مادورو نیز به خیابان‌ها رفتند تا پشتیبانی خود را از رئیس‌جمهور کنونی ونزوئلا اعلام کنند.

تظاهرات گسترده‌ی اخیر در ونزوئلا در اکثر موارد به‌طور مسالمت‌آمیز برگزار شد، اما در مواردی نیز با زد و خورد همراه بود. در جریان این درگیری‌ها یک مأمور پلیس در ایالت میراندا به ضرب گلوله کشته شد؛ ایالتی که هنریک کاپریلس از جناح اپوزیسیون فرماندار آن است. در مورد شمار زخمی‌شدگان آمار بسیار متفاوتی منتشر شد. برخی گزارش‌ها شمار مجروحان را ۲۰ نفر و برخی دیگر ۱۲۰ نفر گزارش کرده‌اند.

اپوزیسیون ونزوئلا مردم این کشور را فراخوانده تا روز جمعه (۲۹ اکتبر / ۸ آبان) دست به اعتصاب عمومی ۱۲ ساعته‌ بزنند.

نیکلاس مادورو در پی بالا گرفتن تنش میان دولت و اپوزیسیون شورای دفاع ملی ونزوئلا را به تشکیل جلسه فرا خواند. او در پیامی خطاب به هواداران خود وعده داد که از "انقلاب و ارزش‌های آن" دفاع کند.

رئیس‌جمهور ونزوئلا همچنین هشدار داد که دست روی دست نخواهد گذاشت و اقدامات لازم برای مقابله با اعتصاب عمومی را اتخاذ خواهد کرد. او پیوسته شرکت‌ها را هوادار اپوزیسیون خوانده و آنان را متهم می‌کند که با مشارکت در "جنگی اقتصادی" سبب بی‌ثباتی کشور می‌شوند.

قرار است که روز یکشنبه (۳۰ اکتبر / ۹ آبان) نشستی مشترک میان نمایندگان دولت و اپوزیسیون با میانجیگری واتیکان به منظور برون‌رفت از بحران کنونی در این کشور برگزار شود. صحنه‌ای دیگر از اعتراضات گسترده مردمی در ونزوئلا.

فشار مخالفان بر دولت مادورو در ماه‌های اخیر افزایش یافته است. پارلمان ونزوئلا که اکثریت کرسی‌های آن در اختیار اپوزیسیون است، دولت مادورو را متهم کرده که با مسدود کردن طرح همه‌پرسی در ونزوئلا قانون اساسی این کشور را نقض کرده است. نمایندگان پارلمان ونزوئلا روز یکشنبه (۲۳ اکتبر / ۲ آبان) طرحی در این رابطه را به تصویب رساندند.

حضور گسترده مردم ونزوئلا در خیابان‌ها نیز پس از آن شدت گرفت که شورای ملی انتخابات ونزوئلا روز پنجشنبه ‌(۲۰ اکتبر) درخواست همه‌پرسی برای برکناری مادورو را به دلیل وجود "ناهماهنگی‌هایی در جمع‌آوری امضاء در ماه مه آوریل ۲۰۱۶" رد کرد.

مخالفان مادورو ماه‌هاست در تلاش‌‌اند تا با جمع‌آوری امضاء، همه‌پرسی درباره برکناری رئیس‌جمهور ونزوئلا را در سال ۲۰۱۶ برگزار کنند. اپوزیسیون ونزوئلا در اوایل ماه اوت نخستین گام موفق در این راه را برداشته بود. شورای انتخابات ونزوئلا اعلام کرده بود که مخالفان حد نصاب لازم برای تهیه توماری با ۲۰۰ هزار امضاء کسانی که خواستار به همه‌پرسی گذاشتن آینده رئیس‌جمهور این کشور هستند را پشت سر گذاشته‌اند.

مخالفان در مرحله‌ی بعد می‌بایست در این فرایند طولانی ۴ میلیون امضا در ظرف تنها ۳ روز جمع‌آوری کنند. این رقم ۲۰ درصد واجدان رأی‌دهی در ونزوئلا را در بر می‌گیرد. عدم تعیین تاریخی مشخص برای این کار سبب شده که تلاش اپوزیسیون به کندی پیش رود. زمان انجام همه‌پرسی اهمیتی سرنوشت‌ساز دارد.

نیکلاس مادورو در سال ۲۰۱۳ در پی مرگ هوگو چاوز، رئیس‌جمهور پیشین ونزوئلا، به عنوان جانشین او برگزیده شد. دوره ریاست جمهوری در ونزوئلا شش‌ساله است. اگر همه‌پرسی درباره آینده ‌مادورو پیش از تاریخ ۱۰ ژانویه ۲۰۱۷ انجام گیرد و او از مقام خود برکنار گردد، باید ظرف یک ماه انتخاباتی تازه برگزار شود. در این صورت نیز اپوزیسیون ونزوئلا امکان پایان دادن به حکومت سوسیالیست‌ها را خواهد داشت.

برگزاری همه‌پرسی پس از تاریخ مزبور پیامدی دیگر خواهد داشت. طبق قانون اساسی ونزوئلا اگر رئیس‌جمهور در نیمه دوم دوره ‌‌ریاست‌جمهوری‌اش برکنار شود، این معاونش خواهد بود که وظایف او را برعهده خواهد گرفت. به این ترتیب اگر این همه‌پرسی پس از ۱۰ ژانویه ۲۰۱۷ برگزار شود، اریستوبولو ایستوریز، معاون مادورو، بر سر کار خواهد آمد و امکان انتخاباتی تازه نخواهد بود.

نزدیک به ۱۶ سال است که دولت سوسیالیستی ونزوئلا به رهبری نکیلاس مادورو (وسط) قدرت را در دست دارد. اما در سال‌های اخیر با توجه به تشدید بحران در این کشور اعتراضات مردمی شدت یافته و بر شمار مخالفان دولت افزوده شده است. سوء مدیریت و فساد گسترده از جمله انتقادهایی است که مخالفان مطرح کرده‌اند.

ونزوئلا علی‌رغم برخورداری از ذخایر نفتی عظیم، با معضلات بزرگی از جمله در تأمین نیاز‌های خود برای انرژی و همچنین مواد اساسی، خوراک و دارو، روبه‌روست. کاهش شدید بهای نفت در دوران اخیر از دیگر علت‌هایی است که به بحران اقتصادی در ونزوئلا دامن زده است.