سخنرانی آرامش دوستدار متفکر و نويسنده ایرانی در کتاب‌فروشی فروغ در شهر کلن آلمان برگزار شد. آرامش دوستدار در این سخنرانی درباره "زبان و شبه زبان، فرهنگ و شبه فرهنگ" سخن گفت.

سخنرانی آرامش دوستدار با استقبال علاقه‌مندان به آثار او مواجه گشت.

از آرامش دوستدار درباره افزایش انتقاد به دین از سوی برخی جوانان ایرانی در فضای مجازی و غیرمجازی پرسیدیم و اینکه آیا این واکنش‌ها از سوی آنان واکنش‌هایی احساسی نسبت به حکومت، شرایط نامناسب اقتصادی، فرهنگی و... است یا این‌که این واکنش‌ها در آینده امکان تشکیل نطفه‌‌هایی هرچند کوچک برای بازاندیشی در تاریخ و فرهنگ ایران را به وجود خواهند آورد؟

آرامش دوستدار پاسخ می‌دهد: «برایم تعریف کرده‌اند که در تهران الان یا در این اواخر، مسئله دین مورد بحث قرار می‌گیرد. از جمله جوانی از تهران آمده بود و من را این‌جا دید. می‌گفت الان دیگر آن‌جوری نیست که سابقا مثلا به عنوان تابو وجود داشت بلکه الان موضوع بحث شده است و از این حرف‌ها. این چیزی است که من شنیده‌ام. اما از طرف دیگر می‌دانم که در ماه ۲۰۰ هزار نفر به جمکران می‌روند.»

آرامش دوستدار در ادامه پاسخ به سوال قبل می‌گوید: «نمی‌دانم چه اتفاق‌هایی آن‌جا می‌افتد. البته می‌توانم حدس بزنم چیزهایی که شنیده‌ام (مورد بحث قرار گرفتن دین در ایران) درست است. برای این‌که یک تابوهایی را عملا خود گردانندگان حکومت شکسته‌اند. یعنی ظلمی که در آن مملکت است هر کسی را به فکر می‌اندازد که این چه وضعی است این‌جا وجود دارد؟»

نخستین کتاب آرامش دوستدار «ملاحظات فلسفی در دين و علم» نام دارد. نويسنده در اين اثر، تفاوت ميان حوزه‌های بينش دينی و ديد علمی را با دقت مفهومی ویژه می‌شکافد، تا روشن سازد که تفکر فلسفی در ماهيت خود نه بينش دينی است و نه ديد علمی.

دومين کتاب آرامش دوستدار، «درخشش‌های تيره» نام دارد. او در اين اثر، «روشنفکری ايرانی» را که «هنر» آن را در نينديشيدن می‌داند، به گونه‌ای بنیادین نقد می‌کند. تزهای کانونی اين کتاب بر آن تاکيد دارند که ما در ۱۵۰ سال گذشته نيز به خلاف ظاهرش، در اسارت ديرپای فرهنگی‌مان همچنان «ناپرسا و نينديشا» مانده‌ايم.

کتاب «امتناع تفکر در فرهنگ دينی» را می‌توان اصلی‌ترين اثر آرامش دوستدار ارزيابی کرد. دو مفهوم بنيادين در اين اثر، «فرهنگ دينی» و «امتناع تفکر» هستند. تز کانونی کتاب می‌گويد که تفکر در فرهنگ دينی ممتنع يا ناممکن است و از آنجا که فرهنگ ما در سراسر تاريخش دينی بوده، انديشيدن در آن از همان آغاز محال بوده و همچنان مانده است.

چهارمین کتاب آرامش دوستدار «خویشاوندی پنهان» نام دارد. این کتاب دربرگیرنده‌ی مجموعه مقالات و بررسی‌هایی است که نویسنده به تازگی یا در سال‌های گذشته به رشته‌ی نگارش درآورده است. با این اثر، علاقمندان به آرا و اندیشه‌های آرامش دوستدار می‌توانند ضمن آشنایی با نوشته‌های تازه‌ی فیلسوف ایرانی، به مقالاتی نیز دست یابند که در ده‌های گذشته در نشریات گوناگون به چاپ رسیده‌اند.

به عقیده آرامش دوستدار فرهنگ ایران در سراسر تاریخ خود فرهنگی دینی بوده است. و دینی بودن این فرهنگ، تفکر را در جامعه ما ناممکن کرده است.

آرامش دوستدار دکترای فلسفه خود را از دانشگاه شهر بن دریافت کرد و از سال ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۸ استاد فلسفه در دانشگاه تهران بود.

او پس از بسته‌شدن دانشگاه‌ها، بار دیگر به آلمان بازگشت و اکنون در شهر کلن زندگی می‌کند.

با وجود آن‌‌که آثار او در ایران امکان چاپ ندارند اما او از معدود کسانی است که آثارش چه در داخل و چه خارج از ایران بازتاب‌های فراوانی دارد.