شروین مهاجر متولد سال ۱۳۵۸ در تهران است. او نوازندگی را از کودکی و با سازهای پیانو و ویولن آغاز می‌کند و از سال ۱۳۷۳ برای فراگیری ساز کمانچه نزد اردشیر کامکار می‌رود. استادی که توانایی‌های شروین مهاجر را در نوازندگی ساز کمانچه خیلی زود تشخیص می‌دهد. شاید در کنار استاد، در اجرایی نوازندگی‌کردن، برای هر نوازنده‌ای آرزویی دست‌نیافتنی باشد، آرزویی که برای شروین مهاجر اما ممکن شد. آنجا که در سال ۱۳۸۳ و در کنسرت گروه عارف به سرپرستی و آهنگسازی مرحوم پرویز مشکاتیان و آواز شهرام ناظری، در کنار اردشیر کامکار نشست و به گروه‌نوازی پرداخت. شروین مهاجر در حال حاضر با گروه‌ها و خوانندگان سرشناسی مشغول به همکاری است. از جمله در "گروه فردوسی" و "گروه مولوی" با شهرام ناظری و در گروه "اشتیاق" با علیرضا قربانی همکاری دارد. شروین مهاجر مهمان صفحه‌ی "رو در رو" است تا از فعالیت‌های هنری‌اش و اجراهایی که در پیش دارد، بگوید:

دویچه‏وله: آقای مهاجر، شما در کنسرت آلمان با ارکستر سمفونیک بوخوم، استاد کیوان ساکت را همراهی کردید. آیا این اولین تجربه‏ی همکاری شما با ایشان بود؟

شروین مهاجر‏: من قبلاً هم این افتخار را داشته‏ام که در گروه "عارف"، به سرپرستی استاد پرویز مشکاتیان، با آقای کیوان ساکت همکاری کنم. این دومین همکاری من با آقای ساکت در این برنامه بود که برای ارکستر و سازهای ایرانی تنظیم شده است.

به اجرای گروه عارف به سرپرستی استاد مشکاتیان اشاره کردید. شما جزو جوانان موفق و پرکار در عرصه‏ی موسیقی هستید و خیلی زود و برخلاف سنت رایج، در کنسرت گروه عارف و هم‏چنین برنامه‏های دیگر در کنار استادتان آقای اردشیر کامکار اجرا داشتید که نشان از موفقیت شما دارد. سیر فعالیت هنری‏تان را چگونه ارزیابی می‏کنید؟ و عامل موفقیت‏‏تان را در چه می‏بینید؟

اگر بخواهم فعالیت هنری‏ام را مختصراً توضیح بدهم، این است که من از سال ۱۳۷۳، فراگیری کمانچه را نزد استاد عزیزم، آقای اردشیر کامکار شروع کردم و از همان سال هم وارد هنرستان موسیقی شدم و شروع به تحصیل کردم. از کودکی با نواختن پیانو و ویولون هم آشنایی داشتم.

فکر می‏کنم راهنمایی استاد عزیزم، آقای کامکار و اساتید دیگرم، از جمله استاد وارطان ساهاکیان، استاد احمد پژمان، حمید دیب‏آذر و بسیاری اساتید دیگر که دروس دیگر موسیقی را در هنرستان کار می‏کردند، باعث شد که موقعیت‏هایی برای فعالیت‏های کاری مختلف به‏دست بیاورم که شامل همکاری با استاد شهرام ناظری، گروه‏ کامکارها و بعد از آن گروه عارف می‏شود.

هم‏چنین در ضبط‏های استودیویی و کارهای مربوط به موسیقی متن فیلم، این افتخار را داشته‏ام که از استاد احمد پژمان خیلی چیزها را یاد بگیرم که هنوز هم این همکاری ادامه دارد. خیلی از موقعیت‏هایم را مدیون استاد خودم، آقای کامکار و اساتید دیگر هستم که این امکان را بوجود آوردند که در کنارشان باشم و یاد بگیرم.

البته گروه عارف با اعضای قدیمی و پیشکسوت خود قابل تعریف است. آقای ساکت و دیگر دوستان در کنار استاد مشکاتیان زحمت این گروه را کشیده‏اند و به این گروه رنگ و بو بخشیده‏اند. گروه عارف جدید پس از سال‏ها با همراهی برخی از اعضای قدیمی که جوان‏ترها هم به آن‏ها اضافه شدند تشکیل شد و قرار بود این کنسرت‏ها ادامه پیدا کند. برنامه‏ی خیلی عظیمی بود و قرار بود تورهای سراسری گذاشته شود که به خاطر شرایط سیاسی و اجتماعی ایران میسر نشد و به همان دو شب کنسرت ختم شد. بعد از آن یکی دو شب کنسرت دیگر هم برگزار گردید، اما متاسفانه ما دیگر این جواهر موسیقی را از دست دادیم و نتوانستیم کار را ادامه بدهیم.

آقای مهاجر، شما در حال حاضر با گروه خاصی نیز همکاری دارید؟ یا اجرایی، جز این اجرای ارکسترالی که در آلمان برگزار شد، پیش رو دارید؟

در حال حاضر، من با گروه آقای ناظری در قالب "گروه فردوسی" و "گروه مولوی" کار می‏کنم. تا دو سال پیش نیز با گروه‏ کامکارها همکاری می‏کردم. هم‏اکنون هم بیشتر فعالیت‏هایم در زمینه‏ی ضبط تک‏نوازی و استودیویی است. با آقای علیرضا قربانی هم در گروهی به نام "اشتیاق" کار می‏کنیم که سال پیش آلبوم مشترکی را منتشر کردیم. کاری هم با کوارتت زهی ایرانی و به همراه آقای قربانی، به نام "سرو روان" ضبط کردیم که وارد بازار شده است.

در حال حاضر به خاطر شرایطی که در ایران وجود دارد و مشکلاتی که بر سر راه برگزاری کنسرت ایجاد شده است، کار خیلی مشکل شده است. ما باید خیلی منتظر بمانیم که ایام تعطیلات بگذرد. از سوی دیگر داستان سخت مجوز گرفتن هم که همیشه سرجای خودش هست.

در هر صورت با گروه‏های مختلف کار می‏کنم، ولی بیشتر مشغول ضبط تک‏نوازی، تحقیق و تألیف کتاب و نوشتن متدولوژی برای کمانچه هستم که امیدوارم بتوانم امسال آن را تمام کنم. البته من چون چند ماه در سال را در ایران نیستم و رفت‏وآمد می‏کنم، قاعدتاً بین کارهایی که می‏خواهم انجام بدهم، وقفه‏ای می‏افتد.

در گذشته در موسیقی فیلم بیشتر فعالیت داشتید. یا در اجرای ترانه‏هایی که در سریال‏های تلویزیونی پخش می‏شد نیز همکاری می‏کردید که معمولاً به صورت ارکستری اجرا می‏شد و استفاده‏ی خیلی به‏جایی از ساز کمانچه با نوازندگی شما داشت. الان فعالیت‏های‏تان در این زمینه کم‏تر شده است.

تا چند وقت پیش دوستانی که در صدا و سیما به عنوان آهنگ‏ساز فعالیت داشتند، در خارج از سازمان صدا و سیما و در استودیوهای بیرون کارهای‏شان را ضبط می‏کردند و من هم برای ضبط موزیک فیلم با آن‏ها همکاری می‏کردم. بعداً خودم تشخیص دادم که بهتر است، دست‏کم در سریال‏هایی که از لحاظ موزیک یا متن، کیفیت بالایی را ندارد، کم‏تر همراهی کنم.

در اجرای موزیک چند فیلم که از ساخته‏های استاد پژمان است و کارگردان‏های به‏نامی مانند استاد بهمن فرمان‏آرا، مجید مجیدی و سایر دوستان آن‏ها را کارگردانی کرده‏اند، همکاری کرده‏ام. از جمله "خانه‏ای روی آب"، "مجنون"، "سراب" و فیلم‏هایی مانند "خاطرات فردا" و "بهشت از آن تو" کارهایی هستند که دکتر احمد پژمان آن‏ها را برای کمانچه و ارکستر تنظیم کرده و ضبط شده‏اند. ولی در زمینه‏ی ضبط موزیک سریال‏ها برای صدا و سیما، الان کم‏تر همکاری می‏کنم و ترجیح می‏دهم فعلاً چنین فعالیتی را نداشته باشم.

برای شنیدن گفت و گو با شروین مهاجر بر روی لینک زیر کلیک کنید

مصاحبه گر: کاوه بهرامی
تحریریه: یلدا کیانی