رونی ادری و همسرش، میشل تامیر، یک زوج اسرائيلی هستند که کمپینی اینترنتی علیه جنگ را در روز ۱۹ مارس در فیس‌بوک راه انداختند. هدف از این کمپین ابراز محبت و دوستی نسبت به مشهروندان ایرانی و مخالفت با جنگ احتمالی اسرائيل علیه ایران عنوان شده است. در عرض یک هفته بیش از ۴۱ هزار نفر در فیس‌بوک به این کمپین پیوسته‌اند.

یک روز پس از آغاز کمپین ضد جنگ توسط زوج اسرائيلی، یک زوج ایرانی در فیس‌بوک هم صفحه‌ای را با نام "مردم اسرائيل! ایرانی‌ها شما را دوست دارند" ساختند. این صفحه فیس‌بوکی نیز نشانگر تلاش برای نشان دادن نقاط مشترک انسانی میان شهروندان اسرائيلی و ایرانی است. شمار شرکت‌کنندگان در این کمپین نیز تا کنون بیش از ۱۰ هزار نفر شده است.

مجید که در کنار همسرش این کمپین را به راه انداخته، هدف مشترک دو زوج اسرائيلی و ایرانی را برای روزنامه آمریکایی "نیویورکر" بدین‌گونه بیان کرده است: «در حالی که رهبران سیاسی تهدید به جنگ می‌کنند و می‌خواهند کشور ما را بمباران کنند، ما شهروندان ایران و اسرائيل پیشتر یکدیگر را با عشق و صلح بمباران می‌کنیم.»

مجید در گفت‌وگو با دویچه وله از انگیزه و هدف خود برای ایجاد این کمپین می‌گوید.

دویچه وله: اکنون یک هفته است که دو کمپین ضد جنگ ایران و اسرائیل به فاصله‌ی ۴۸ ساعت از هم در فیس بوک به‌وجود آمده است. یک طرف یک زوج اسرائیلی مبتکر بوده و طرف دیگر یک زوج ایرانی، شما و همسرتان. این ابتکار چگونه شکل گرفته است؟

مجید: این ابتکار بسیار ساده بوده است. یعنی من احساس می‌کنم که یک نگرانی بسیار عمیقی بین مردم ایران و مردم اسرائیل وجود دارد که آن هم نسبت به جنگ است؛ جنگی که ما همیشه دیده‌ایم غیر از خونریزی نتیجه‌ دیگری نداشته است. طبق آنچه آقای رونی ادری [شهروند اسرائیلی مبتکر صفحه فیس‌بوکی "ایرانیان ما شما را دوست داریم"] گفته‌اند، ایشان همواره از جنگ می‌ترسیده‌اند. من هم مثل هر ایرانی دیگری همیشه خیلی ساده اخبار را دنبال می‌کردم، مخصوصاً این اواخر که بوی جنگ و خشونت می‌آمد بیشتر اخبار را دنبال می‌کردم. به محض این که دیدم این ابتکار را یک معلم بسادگی به‌وجود آورده و دیدم که عمل ایشان نیاز به یک عکس‌العمل دارد تا نشان داده شود که ما هم خواستار صلح‌هستیم، فوری این کار را انجام دادم و همین طور که می‌بینید نظریه‌مان اشتباه نبود و کار ما با استقبال بسیار زیادی روبه‌رو شد.

لطفا برای کسانی که هنوز با این صفحه‌ی فیس بوکی آشنایی ندارند توضیحی بدهید که چه کار کرده‌اید؟

آقای رونی از اسرائیل یک پیج را باز کرده‌اند به نام «Israel Loves Iran». در نقطه‌ی مقابل برای این که پراکندگی سخنی و ذهنی وجود نداشته باشد، من هم نام پیج خود را «Iran Loves Israel» گذاشتم. شعار ایشان این است که "ما ایرانی‌ها را دوست داریم". ولی شعاری که من گذاشتم این است که "ای اسرائیلی‌ها ما از شما متنفر نیستیم". همان طور که انتظار می‌رود بخاطر اینکه ما سالها مثلاً پرچم‌شان را لگد کردیم یا به هر دلیل دیگری، در جهان یا در ذهن خود اسرائیلی‌ها این گمان وجود دارد که ما از آنها متنفریم. ولی در حقیقت من به‌عنوان یک ایرانی که در بطن جامعه‌ی ایران به‌عنوان فردی معمولی زندگی می‌کردم، به‌هیچ عنوان هیچ نفرتی نداشتم. صحبت ما هم در این صفحه‌ی فیس بوک تا جایی که الان انجام داده‌ایم و تا جایی که می‌خواهیم انجام دهیم، این است. بدون وابستگی به هیچ گونه حزبی، فارغ از هر گونه دین، مذهب، ملیت، رنگ و نژاد و بدون هیچ توهینی به هیچ کدام از اعضا، دیدگاه ما صلح و دوستی است. یعنی به همین راحتی؛ ما جنگ را دوست نداریم. حالا این جنگ می‌خواهد از طرف دولتمردان اسرائیل باشد، از طرف ما مردم مردود است. اگر بخواهد از طرف دولتمردان ایران هم باشد، از طرف ما مردم مردود است و به‌هیچ‌وجه حمایت نمی‌شود.

آقای رونی که شما اسم می‌برید و همسرشان این صفحه‌ی فیس بوک را ایجاد کرده‌اند. آیا شما پیش از این باهم آشنایی داشتید یا بعد از این اکسیون باهم آشنا شدید؟

در حقیقت من تا به‌حال با هیچ اسرائیلی‌ای نه تلفنی صحبت کرده بودم، نه رابطه‌ای داشتم و نه حتی توانسته بودم یک اسرائیلی را ببینم. فقط بعد از اینکه موضوع این صفحه‌ی فیس بوک پیش آمد، فرصت این را داشتم که در مواردی با بعضی از اسرائیلی‌ها تماس داشته باشم، آن هم به صورتی که فقط پشت فیس بوک پیام‌های همدیگر را جواب دهیم. به همین دلیل من نه تنها با ایشان آشنایی نداشتم، بلکه حتی با یک اسرائیلی و صحبت‌اش و فرهنگش و چهره‌اش آشنایی ندارم و نداشته‌ام.

و الان برایتان چه گونه است که از طریق این کمپین‌ها توانسته‌اید با چند نفر از مردم اسرائیل آشنا شوید؟

من همیشه بر این نظر بوده‌ام که چرا باید به‌عنوان یک شهروند ایرانی دشمن یک شهروند اسرائیلی باشم، چرا باید فکر کنم که او باید کشته یا محو شود. می‌دانستم که آنها نباید آدم‌های بدی باشند. ولی فکر هم نمی‌کردم که این‌ها تا این حد آدم‌هایی باشند که واقعاً دنبال صلح‌ باشند و نفرتی از جایی نداشته باشند. اصلاً انسان‌های متمدن و بافرهنگی هستند که با آن چیزی که در جامعه‌ی اطراف ما - من صحبت از ایران نمی‌کنم - آن چیزی که شاید در کشورهای اطراف انجام می‌شود، در تناقض است.

چند دقیقه قبل از آغاز مصاحبه با شما دو صفحه‌ی فیس‌بوکی را که از آن صحبت می‌کنیم چک کردم. دیدم که ۴۰۵۸۰ نفر عضو صفحه‌‌ای هستند که می‌گوید "اسرائیلی‌ها ایرانی‌ها را دوست دارند". اعضای صفحه‌ای که شما درست کرده‌اید، یعنی‌ "ایرانی‌ها اسرائیلی‌ها را دوست دارند"، ۱۰۳۰۰ نفر است. شما این تفاوت را چگونه می‌توانید توضیح دهید؟

باید بگویم که من ۴۸ ساعت بعد از این که طرف مقابل اسرائیلی‌مان جناب آقای رونی این کار را انجام داد، این صفحه را باز کردم. ما از نظر تعداد دنبال بازکردن مغازه یا غیره نیستیم. ولی این کار برای ما از این نظر که جواب متقابلی داده باشیم، یعنی ایرانی‌ها نشان دهند که صلح دوست هستند و طرف مقابل هم بداند، بسیار مهم بوده است. یک نکته هم که باید درنظر بگیریم این است که جمعیت اسرائیلی‌ها حدود ۷ میلیون نفر است، در حالی که جمعیت کشور ما ۷۵ میلیون نفر است. به همین خاطر انتظار می‌رود [در این دو صفحه فیس بوکی] هر چقدر جمعیت آنها باشد، جمعیت ما ۱۰ برابر بیشتر باشد. ولی نیست و همان طور که می‌بینید ما حدود یک چهارم آنها هستیم. این به چند دلیل می‌تواند باشد: یکی حمایت گسترده‌ی رسانه‌ای است که از رونی صورت گرفته و بسیار کار خوبی بوده است. ولی متأسفانه حمایت گسترده‌ی رسانه‌ای از این‌سو نشده است. برای مردم ایران باید اطلاع‌رسانی صورت بگیرد.

دلیل دوم این است که ما الان در تعطیلات نوروزی هستیم. من این را یک بار در بیانیه‌ای نوشتم، گفتم که فکر نکنید اگر میزان ایرانی‌ها کم است دلیلش این است که ایرانی‌ها صلح‌دوست نیستند. ایرانی‌ها به اندازه شما صلح را دوست دارند. این صفحه همزمان تقریباً با برگزار شدن عید نوروز تشکیل شد و همان طور که می‌دانیم تا روز ۱۳ فروردین بسیاری از مردم ما در مسافرت هستند.

دلیل سوم مسدود شدن اینترنت است. یعنی در ایران شما وقتی می‌خواهید به اینترنت دست پیدا کنید و وارد فیس بوک شوید، این کار به سختی صورت می‌گیرد. یعنی به راحتی جاهای دیگر نیست که شما هر آن در فیس بوک باشید و کارهای روزمره‌تان را هم با فیس بوک و با آی‌پدتان انجام دهید. در ایران اما شما به سختی با فیلترشکن‌های بسیار سخت وارد فیس بوک می‌شوید و این مورد را پیدا می‌کنید. مشکل را می‌توان در یک جمله خلاصه کرد: دلیل کم بودن تعداد ایرانیان عدم اطلاع‌رسانی به مردم بزرگ و صلح دوست ایران است و دیگر هیچ.

آیا این چند روز با مشکلاتی هم مواجه بودید؟

فقط دو بار صفحه از نظر اینترنتی از دست من خارج شد. پشتوانه‌ای نداریم. یعنی نمی‌خواهیم هم پشتوانه‌ی حزبی داشته باشیم. فقط دوست داشتیم پشتوانه‌ی خیرخواهانه‌ای از طرف افراد وجود داشته باشد که از لحاظ سایبری به ما کمک کنند. کسی که توانست به ما کمک کند یکی از دوستان دانش‌آموخته در مهندسی کامپیوتر بود که با پیشنهاد ایشان ما با مرکز yahoo help center تماس گرفتیم و از آنجا مجدداً صفحه را باز کردند. مشکلات دیگری هم بوده مثل همه جای دیگر، آقای رونی هم این مشکل را داشته که یکسری آدمهای افراطی وارد می‌شوند، تهدیدهایی می‌کنند، فحش‌هایی علیه همدیگر می‌نویسند که آنها هم تعدادشان بسیار قلیل است. خیلی از دوستان خواستند که من این‌ها را بلوک کنم که گفتم من این‌ها را بلوک نمی‌کنم. اینجا آزادی‌ست، شما اگر می‌خواهید با دوستی‌تان بلوک‌شان کنید.

پریشب یک تظاهرات علیه جنگ ایران و اسراییل در تل آویو بود. رسانه‌ها خبر دادند که حدود هزار نفر در این تظاهرات شرکت کرده بودند که شعارهایی از این دو صفحه‌ی فیس بوکی را در آن مطرح کرده بودند، ولی بیشتر هم از جریانات چپ بودند. می‌توانید برای ما توضیح دهید چرا کسانی که از جریانهای دیگر فکری هستند در این تظاهرات کمتر دیده شده‌اند، با توجه به این که حدود ۴۰ هزار نفر این صفحه‌ی فیس بوکی متعلق به طرف اسرائیلی را لایک زده‌اند؟

اولین نکته‌ای که اینجا باید بگویم این است که آن ۴۰ هزار نفری که صفحه‌ی آقای رونی را لایک زده‌اند، همه‌شان اسرائیلی نیستند. تعداد بسیاری از آنان از دوستان ایرانی صلح‌دوست ما هستند. نکته دوم این است که تا آنجا که من اطلاع دارم و امیدوارم در آینده هم این طور باشد ارتباطی بین این جنبش صلح مردم و جناح چپ نیست و هیچ گونه اطلاع‌رسانی‌ای در این مورد نبوده که آقای رونی برنامه‌ای برای این تظاهرات داشته است.

من احساس می‌کنم که جناح چپ اسرائیل دارد استفاده‌هایی از این جنبش صلح بسیار ساده انجام می‌دهد و می‌خواهد به وسیله‌ی این استفاده بر حریف‌اش غلبه کند؛ یک نوع سوء استفاده. این سوء استفاده‌ای که می‌گویم شاید استفاده‌ی خوبی باشد. یعنی هر چیزی که کمک کند جنگ نشود بسیار خوب است. ولی از لحاظ داخلی یک سوء استفاده است که جناح چپ دارد از این جنبش ساده آقای رونی می‌کند. جنبشی که نه هزینه‌ای داشته و نه دروغی و نه مشکلی برای کسی پیش آورده است. صحبت ما این است که وقتی ما فارغ از هر گونه دین و مذهب و ملیت و نژاد و گروه هستیم، نمی‌توانیم به‌هیچ وجه از هیچ گروهی دفاع کنیم. کار ما یک کار بسیار ساده‌ مردمی‌ست.

کیواندخت قهاری
تحریریه: مصطفی ملکان