گمانهزنیها درباره مشارکت عربها در انتخابات اسرائيل
۱۴۰۱ آبان ۷, شنبه
برای نخستینبار یک حزب عربی بخشی از ائتلاف دولتی اسرائیل است. اما بسیاری از عربهای اسرائیلی از عملکرد حزب "بلد" راضی نیستند. این موضوع برای انتخابات سراسری هفته آینده اسرائیل چه معنایی دارد؟
تبلیغات
حدود ۲۰ درصد از جمعیت ۹ میلیونی اسرائيل را اعراب تشکیل میدهند. حزب عربی "بلد" اسرائيل برای اولین بار توانست بخشی از دولت در این کشور باشد. "بلد" در مبارزات انتخاباتی وعده داده بود که قاطعانه برای حقوق اقلیت عرب در اسرائیل مبارزه خواهد کرد.
اکنون در آستانه انتخابات پارلمانی اسرائیل این پرسش مطرح هست که این حزب تا چه حد به وعدههای خود عمل کرده است؟
به گزارش کانال یک تلویزیون آلمان (تاگس شاو)، احزاب عربی دوباره وارد کارزار انتخاباتی شدهاند. از ابوغوش، شهر کوچک عربنشین اسرائیل در نزدیکی اورشلیم (بیتالمقدس) صدای بلندگوها از فرسخها شنیده میشود که سرود انتخاباتی حزب "بلد" عربها را پخش میکنند: «درود بر وطنم. من بومی هستم. تحقیر نمیشوم.»
بسیاری از رایدهندگان عرب اما نگران افزایش جنایت در شهرهای عربنشین اسرائیل هستند.
"تاگس شاو" مینویسد، ۲۰۰ شنونده که اکثرا مرد هستند آمدهاند تا در ابو غوش سخنان سامی ابوشهاده، نامزد ارشد و رهبر حزب بلد را بشنوند.
او میگوید: «در جریان مبارزات انتخاباتی در اسرائیل، مردم در مورد شامپاین همسر بنیامین نتانیاهو صحبت میکنند. در حالی که شهرکسازی، اشغال، تبعیض اقلیت عرب و تشدید خشونت دولت مشکلات اصلی هستند.»
ناامیدی از مشارکت در دولت کنونی وضعیت را بدتر کرده اگرچه این اولینبار است که یک حزب عربی در ائتلاف دولت اسرائیل مشارکت کرده است.
حزب بلد اکنون به تنهایی وارد کارزار انتخاباتی شده و میخواهد مستقل از دو حزب عربی دیگر اسرائیل عمل کند.
برخی از رایدهندگان عرب اسرائیلی که سخنان ابوشهاده را میشنوند میگویند برای تاثیر بیشتر بهتر بود که همه احزاب اعراب اسرائیل متحد عمل میکردند.
اخیرا این حزب که "ملیگراترین" حزب از میان سه حزب عربی به حساب میآید با حذف خود از انتخابات در دادگاه عالی روبرو شد. حزب بلد متهم شده بود که اسرائیل را به عنوان یک کشور یهودی و دموکراتیک به رسمیت نمیشناسد.
نامزد این حزب ولی میگوید که او و حزبش اسرائیل را برای همه شهروندان از جمله برای اعراب میخواهند. به باور او، عربهای اسرائيل در انتخابات نقش مهمی دارند، زیرا اسرائیل به دو قسمت تقسیم شده است: آنهایی که طرفدار نتانیاهو هستند و کسانی که مخالف او هستند.
ابوشهاده همچنین استدلال میکند که اگر تعداد بیشتری از عربها رای بدهند اکثریتی وجود خواهد داشت که منجر به عدم موفقیت نتانیاهو میشود.
با این حال ممکن است که عکس این اتفاق بیافتد. بر اساس پیشبینیها، مشارکت جمعت عرب به عنوان اقلیت در انتخابات به دلیل پراکندگی احزاب عرب کمتر از این انتظار خواهد بود.
اعراب و اسرائیل؛ مناقشهای ریشهدار در قاب تصویر
مناقشه میان اسرائیل و فلسطینیها ریشهای قدیمی دارد، از نبردها و آوارگیها در دو سه جنگ در سده پیش تا قراردادهای ناکام صلح و انتفاضه و ... عکسهایی از آثار جنگ نقبی است به ریشهها و ابعاد این مناقشه.
عکس: Reuters/R. Zvulun
خانهای متروکه
این خانه متروکه در لفته از ریشه های خصومت در خاورمیانه نشان دارد. لفته روستایی است در جنوب اورشلیم که ساکنین عرب ـ فلسطینی آن در روند تاسیس دولت اسراییل (۱۹۴۸) ناگزیر به ترک آن شدند. یهودیان نیز همچون اعراب، با اتکاء به نشانههای تاریخی و مذهبی، این منطقه را حق خود میدانند. به نظر می رسد این درگیری در آینده نزدیک حل نخواهد شد.
عکس: Reuters/R. Zvulun
فرودگاه غزه؛ ویرانی یک پروژه معتبر
فردوگاه غزه نماد ویرانی یک پروژه معتبر یک میلیون دلاری است. یکی از تامین کنندگان مالی این پروژه آلمان بوده است. این فرودگاه در سال ۱۹۹۸ و در حضور بیل کلینتون، رییس جمهور وقت آمریکا، افتتاح و در اوایل سال ۲۰۰۰ توسط نیروی نظامی اسراییل بمباران و تخریب شد. علت تخریب آن آغاز انتفاضه دوم مردم فلسطین بود. این قیام مدتها ادامه داشت و با حملات تروریستی همراه بود.
عکس: Reuters/I. Abu Mustafa
بدون بالگرد
در هنگامه انتفاضه دوم هلیکوپتر یاسر عرفات، رییس جمهور خودگردان فلسطین و برنده جایزه صلح نوبل، نیز توسط نیروی نظامی اسراییل به آتش کشیده شد. باقیمانده این هلیکوپتر را بازسازی کردهاند در شهر غزه بر روی داربست بلندی به نمایش گذاشتهاند، به گونه ای که از فاصله بسیار دور نیز نمایان است.
عکس: Reuters/I. Abu Mustafa
ساحل زیکیم
ساحل زیکیم یکی از اماکن پرجاذبه برای گردشگران در اسراییل به شمار می آید. در یکسو تپه های ماسه ای با شکوه، در سوی دیگر چشم انداز دریای مدیترانه و در میان این دو برج نگهبانی متروکه اسراییل. اما حتی این منطقه زیبا و دیدنی به میدان جنگ خاورمیانه تبدیل شده است. ساحل زیکیم تقریبا در ۳ کیلومتری مرز شمالی نوارغزه قرار دارد.
عکس: Reuters/R. Zvulun
پسماندههای خطرناک
گاه در مسیر بازدید از دیگر اماکن محبوب گردشگری اسراییل، به تابلوهای هشداردهنده ای برمی خوریم که به منطقه مین گذاری شده پشت سیم های خاردار بلندی های جولان اشاره دارند. در جنگ ۶ روزه سال ۱۹۶۷ اسراییل منطقه شمال شرقی مرز سوریه را به اشغال خود درآورد و آن را بخشی از خاک اسراییل خواند. البته اکثر کشورها چنین ادعایی را به رسمیت نمی شناسند. سوریه همچنان بلندهای جولان ر از آن خود میداند.
عکس: Reuters/R. Zvulun
تانکی که زنگ میزند
تانک ارتش سوریه در رودخانه اردن به پشت افتاده است و می پوسد. اینجا منطقه حفاظت شده بانیاس است، واقع در حومه غربی ارتفاعات جولان. اختلاف بر سر این منطقه که توسط اسراییل اشغال شده، همچنان موضوع مجادله سوریه و اسراییل است. منطقه حائلی که سوریه و اسرائیل را از هم جدا میکند از سال ۱۹۷۴ زیر نظارت کلاه آبی ها است. اختلاف بر سر این منطقه مانع از پیشرفت مذاکرات صلح میان اسراییل و سوریه است.
عکس: Reuters/R. Zvulun
مسجدی که متروکه شده
این نیز یکی از پیامدهای جنگ ۶ روزه است: در ۵ کیلومتری غرب منطقه حائل روستایی بود که تا سال ۱۹۶۷ به سوریه تعلق داشت. حال این منطقه درتصرف اسراییل است. از این روستا تنها چیزی که به جا مانده است، یک مسجد متروکه است. حالا بانگ اذانی از این مسجد به گوش نمیرسد و تنها نقاشی های دیواری هستند که گاه و بی گاه توجهها را جلب میکنند.
عکس: Reuters/R. Zvulun
پیشروی طبیعت در سنگر
این پناهگاه پنهان و استتارشده، واقع در بلندی های جولان، بر نبردی شهادت می دهد که ۵۲ سال پیش در رشته کوههای این منطقه اتفاق افتاده بود. هنگام جنگ داخلی اخیر در سوریه بلندیهای جولان به شدت زیر حملات موشکی قرار داشت، هم از درون اسراییل و از درون سوریه.
عکس: Reuters/R. Zvulun
قیمومت بریتانیا بر فلسطین
ریشههای درگیریهای خاورمیانه اما به گذشته های دورتری بازمی گردند. براساس موافقتنامهای که سال ۱۹۱۶ میان قدرتهای بزرگ آن زمان، فرانسه و بریتانیا، شکل گرفت فلسطین نیز به قیمومت بریتانیا درآمد و نیروهای نظامی بریتانیا نیز رسما در فلسطین مستقر شدند. این نقاشی که بر دیوار یک پست نظامی قدیمی در اورشلیم کشیده است، سربازهای بریتانیایی را نشان می دهد.
عکس: Reuters/R. Zvulun
میدان جنگ، قرارگاه موزه
این به اصطلاح "تپه مهمات"، که در شرق اورشلیم واقع است، شاهد نبردهای بی شماری بوده است. از این تپه نیروهای بریتانیایی برای ذخیره سازی سلاح و مهمات نیروی انتظامی پلیس استفاده میکردهاند. اردن در سال ۱۹۴۸ این منطقه را به تصرف خود درآورد. اسراییل نیز در سال ۱۹۶۷ اردن را از آن بیرون کرد. برخی از سنگرهای قدیمی جنگ به یادگار ماندهاند. امروز بر روی این تپه موزه ای در ارتباط با جنگ شش روزه قرار دارد.