یورش پلیس بە محل اقامت عمران خان و تیراندازی هواداران او
۱۴۰۱ اسفند ۲۷, شنبه
پلیس پاکستان یک‌بار دیگر بە اقامتگاه عمران خان یورش برد و در دستگیری او ناکام ماند. عمران خان در واکنش گفتە کە آمادە است بە دادگاه برود، اما هدف به زندان انداختن اوست تا نتواند در انتخابات آتی شرکت کند.
عکس: Musa Virk/Twitter/REUTERS
تبلیغات
بر اساس گزارش رسانه‌های پاکستان، پس از آنکه روز شنبه ١٨ مارس پلیس به محل اقامت عمران خان در لاهور یورش برد، هواداران او کە در پشت‌بام اقامتگاه حضور داشتند، اقدام بە تیراندازی کردند. گفتە می‌شود کە در جریان تیراندازی‌های هواداران نخست‌وزیر پیشین و سلب قدرت شدە پاکستان کسی زخمی نشدە است.
مقامات پلیس محلی گفتەاند کە آنها در صدد آن بودەاند کە موانع ایجاد شدە توسط هواداران عمران خان در نزدیکی محل اقامت او را برچینند، اما شخصی کە در بالای پشت بام حضور داشتە، اقدام بە تیر اندازی کردە است. سپس پلیس مجبور شدە از گاز اشک‌آور استفادە کند.
پلیس گفتە کە هواداران عمران خان مسلح بە "سنگ، باتوم و بمب‌های دودزای دست‌ساز" بودەاند. اعلام شدە کە طی این عملیات پلیس موفق بە دستگیری عمران خان نشدە است، اما سی تن از هواداران او دستگیر شدەاند. به کانال دویچه وله فارسی در اینستاگرام بپیوندید
واکنش عمران خان به یورش پلیس
پس از این واقعە، عمران خان در یک پیام ویدیویی اعلام کرد: «به دادگاه اسلام آباد می‌رود». اما او در عین‌حال هشدار داد کە "دسیسەای بر علیه او در حال جریان است و در هر حال او دستگیر خواهد شد".
بە گفتە خان هدف از این "دسیسه" جلوگیری از شرکت او در انتخابات سال جای پاکستان است.
او همچنین دربارە هدف پلیس از یورش بە اقامتگاه خود گفت: «هدف آنها این نیست کە من را به دادگاه اسلام‌آباد ببرند، آنها می‌خواهند من را به زندان بیاندازند».
مقامات پلیس پاکستان اعلام کردەاند کە ۴ هزار نیروی امنیتی، شامل کماندەهای ویژه پلیس ضد شورش، برای مقابلە با هرگونه نا آرامی در آمادە باش هستند. همچنین بە منابع بیمارستانی و درمانی هم دستور آمادە باش دادە شدە است.
پارلمان پاکستان روز یکشنبه ۲۱ فرودین (۱۰ آوریل) پس از بحث و جدلی ۱۲ ساعته عمران خان، نخست‌وزیر این کشور را برکنار کرد. اکثریت نمایندگان به عزل ستاره سابق کریکت رای دادند. در رای‌گیری مجلس پاکستان ۱۷۴ نفر از ۳۴۲ نماینده به عمران خان رای منفی دادند.
حکم بازداشت عمران خان پس از آن صادر شد که او در رابطه با یک پرونده فساد در دادگاه حاضر نشد.
خان متهم به خودداری از اعلام هدایای دریافتی یا سود حاصل از فروش آنها در زمان نخست‌وزیری‌اش است. بر اساس حکم قانون، مقام‌های دولتی مکلف‌اند که در مورد هدایای که دریافت می‌کنند اطلاع بدهند.
عمران خان، رهبر حزب تحریک انصاف پاکستان پس از آنکه در نتیجه رای عدم اعتماد پارلمان از سمت نخست‌وزیری کشورش کنار زده شد، تلاش کرد که روند سیاسی در را پاکستان مختل کند.
خان با برگزاری تظاهرات‌ها، خروج از پارلمان و انحلال دو مجلس ایالتی که تحت کنترل حزبش بود، تلاش کرد که بر حکومت فشار وارد کند تا راه برای برگزاری انتخابات زود هنگام در ماه اکتبر را هموار کند، اما موفق به این کار نشد.
پاکستان با جمعیت ۲۲۰ میلیون نفری، به دلیل تورم سرسام‌آور، ذخایر ارزی اندک و توقف مذاکرات کمک مالی با صندوق بین المللی پول (آی ام اف) در تنگنای اقتصادی وخیمی قرار گرفته است.
از زمین ورزش به صحنه سیاست؛ ورزشکارانی که سیاستمدار شدند
عمران خان ستاره سابق کریکت پاکستان امیدوار است که به نخست‌وزیری این کشور برسد. این ورزشکار پیشین و سیاستمدار فعلی نخستین کسی نیست که از میدان ورزش به میدان سیاست پا گذاشته است.
عکس: Reuters/C. Firouz
عمران خان، قهرمان کریکت و نامزد حزب اپوزیسیون "جنبشی برای عدالت" مدعی پیروزی در انتخابات پاکستان شده است. او که اینک ۶۵ سال دارد در فاصله سال‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۹۲ کاپیتانی تیم کریکت پاکستان را بر عهده داشت و همراه با این تیم در سال ۱۹۹۲ قهرمان مسابقات جهانی کریکت شد.
عکس: picture-alliance/AP Photo/K.M. Chaudary
رسول خادم نخستین ورزشکار حرفه‌ای ایرانی بود که وارد شورای شهر تهران شد. او در دومین دوره شورای شهر تهران رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی و در سومین دوره، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه بود. خادم که از پر افتخارترین کشتی‌گیران ایران و جهان به شمار می‌رود در دور چهارم انتخابات شوراها از نامزدی انصراف داد و به صحنه ورزش بازگشت.
عکس: Mehr
هادی ساعی قهرمانی تکواندوی جهان و کسب دو مدال طلا و یک مدال برنز در بازی‌های المپیک را در کارنامه خود دارد. او نیز همانند رسول خادم در دوره سوم و دوره چهارم عضو شورای شهر تهران بوده و در دوره چهارم به عضویت هیئت رییسه این شورا در آمد. ساعی ۴۲ سال دارد و تا کنون در یک سریال تلویزیونی و یک فیلم سینمایی نیز ایفای نقش کرده است.
عکس: picture-alliance/dpa/M. Reynolds
ژرژ وه‌آ اهل لیبریا و بازیکن سابق فوتبال است که در سال ۲۰۱۷ پیروز انتخابات ریاست‌جمهوری کشورش شد. وه‌آ در دهه ۱۹۹۰ جزو یکی از بهترین مهاجمان فوتبال جهان به شمار می‌رفت و در سال ۱۹۹۵ به عنوان مرد سال فوتبال جهان انتخاب شد. او در سال ۲۰۰۴ پا به عرصه سیاست گذاشت و یک سال بعد نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری شد که ناکام ماند. اما در نهایت در سال ۲۰۱۷ رأی‌دهندگان لیبریایی او را به عنوان رییس‌جمهور برگزیدند.
عکس: Getty Images/AFP/I. Sanogo
در سال ۲۰۱۲ ویتالی کلیچکو، مشت‌زن اهل اوکراین، پس از ۴۵ پیروزی در ۴۷ مسابقه، به طور رسمی از ورزش حرفه‌ای بوکس خداحافظی کرد و قدم در مسیر سیاست گذاشت. او در سال‌های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۸ در انتخابات شهرداری کیف شکست خورد اما در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ پیروز شد. ویتالی کلیچکو در جریان اعتراضات سیاسی اوکراین در سال‌های ۲۰۱۳ و ۲۰۱۴ یکی از چهره‌های کلیدی بود.
عکس: picture alliance/dpa/B. von Jutrczenka
برخی از ستاره‌ها پس از پایان فعالیت حرفه‌ای به عنوان وزیر ورزش در کشورشان ادامه کار دادند. پله، بهترین فوتبالیست قرن یکی از همین افراد بوده است. او در سال‌های ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۸ در زادگاهش برزیل به عنوان وزیر ورزش خدمت کرد. البته دوران وزارت او چندان بی‌حاشیه نبود و فعالیت‌هایش در راستای بازاریابی شفاف‌تر حقوق تجاری فوتبال بحث‌برانگیز شدند، زیرا پله خود صاحب یک آژانس بازاریابی ورزشی بود.
عکس: picture-alliance/dpa
آرنولد شوراتزنگر در نوجوانی در فوتبال، شنا و بوکس حرفه‌ای بود، اما در نهایت در رشته بدنسازی به شهرت رسید. او پس از چندی از ورزش وارد دنیای سینما شد و به عنوان ستاره، به ویژه در مجموعه "ترمیناتور" خوش درخشید. آرنولد پس از سینما وارد عرصه سیاست شد و از ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱ به عنوان فرماندار کالیفرنیا مشغول به کار بود. او پس از پایان دوره فرمانداری بار دیگر به دنیای سینما بازگشت.
عکس: picture-alliance/dpa
مانی پاکیائو اولین و تنها بوکسور حرفه‌ای است که در ۸ وزن مختلف به قهرمانی جهان رسید و نام خود را در تاریخ ماندگار کرد. او که اهل فیلیپین است در کشورش به عنوان یک قهرمان ملی شناخته می‌شود و از جمله هواداران سیاست‌های مناقشه‌برانگیز رودریگو دوترته، رییس‌جمهور فیلیپین به شمار می‌رود. پاکیائو چندین دوره به عنوان نماینده در مجلس فعالیت داشته است.
عکس: Getty Images/M.Dejeto
کن درایدن، اهل کانادا و دروازه‌بان سابق هاکی است که اوج دوران شهرت و افتخارآفرینی‌اش به دهه ۱۹۷۰ باز می‌گردد. او در سال ۲۰۰۴ وارد سیاست شد. ابتدا به عنوان نماینده پارلمان و سپس به عنوان وزیر توسعه اجتماعی خدمت کرد. درایدن همچنین برای رهبری حزب لیبرال کانادا نیز خیز برداشت اما در این زمینه نتوانست به موفقیت برسد.
عکس: Getty Images/R.Wolowicz
روماریو تا قبل از ظهور ستاره‌ای به نام نیمار، مشهورترین بازیکن برزیلی با پیراهن شماره یازده بود. در سال ۱۹۹۴ او بهترین بازیکن جام جهانی فوتبال شد. روماریو پس از وداع با ورزش حرفه‌ای به سیاست روی آورد و اینک عضو حزب سوسیالیست و مجلس سنای برزیل است.
عکس: Getty Images/E.Sa
بیل بردلی: قهرمان المپیک و دو بار قهرمان لیگ بسکتبال حرفه‌ای آمریکا و یکی از اسطور‌ه‌های ورزش بسکتبال در این کشور. بردلی پس از پایان دوران حرفه‌ای از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۷ به عنوان سناتور نیوجرسی فعالیت داشت. در سال ۲۰۰۰ در رقابت‌های مقدماتی انتخابات ریاست‌جمهوری از ال گور شکست خورد. بردلی در حال حاضر شریک یک بانک در نیویورک است.
عکس: Getty Images/P.Newcomb
سباستین کو، ستاره سابق دوهای نیمه استقامت و برنده دو مدال طلای المپیک، در سال ۱۹۹۲ به عنوان نماینده حزب محافظه‌کار وارد مجلس عوام بریتانیا شد. او ریاست کمیته سازمان‌دهی بازی‌های المپیک ۲۰۱۲ لندن را بر عهده داشت. در سال ۲۰۱۵ کو به ریاست اتحادیه بین‌المللی فدراسیون‌های دو و میدانی رسید.
عکس: Getty Images/S. Powell
در تاریخ آمریکا جرالد فورد تنها رییس‌جمهوری است که نه به عنوان نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری و نه نامزد معاونت ریاست‌جمهوری از سوی کالج انتخاباتی برگزیده شده است. او پس از کناره‌گیری ریچارد نیکسون به عنوان سی‌وهشتمین رییس‌جمهور آمریکا سوگند یاد کرد. فورد پیش از ورود به سیاست، در فاصله سال‌های ۱۹۳۲ تا ۱۹۳۴ به عنوان یک بازیکن فوتبال موفق در دانشگاه میشیگان خوش درخشیده بود.
