سال ۲۰۱۳ موفق‌ترین سالی بود که یوپ هاینکس به عنوان سرمربی تجربه کرد. او با بایرن مونیخ به قهرمانی سه‌گانه (قهرمانی بوندس‌لیگا، قهرمانی جام حذفی آلمان و قهرمانی لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا) دست یافت و آرزوی دیرینه این باشگاه صاحبنام را تحقق بخشید.

تصویری از جشن شادی و تقدیر بازیکنان بایرن مونیخ پس از پیروزی ۳ بر ۲ در فینال جام حذفی آلمان بر اشتوتگارت در سال ۲۰۱۳. ناگفته نماند که بایرن مونیخ تا کنون ۲۱ بار در فینال جام حذفی آلمان حضور داشته و در ۱۸ پیکار نهایی نیز پیروز و به عنوان قهرمان میدان را ترک کرده است.

یوپ هاینکس ۶۸ ساله بود که قهرمانی سه‌گانه را برای بایرن مونیخ به ارمغان آورد. او پس از این کامیابی ‌تاریخی به سرمربی‌گری بایرن مونیخ خاتمه داده و گفته بود که می‌خواهد "اکنون وقت خود را صرف خانواده و زندگی شخصی‌اش کند". هاینکس همچنین تصریح کرده بود که قصد ندارد در آینده دوباره به عنوان سرمربی فعالیت کند.

یوپ هاینکس (نفر دوم از راست) در دوران فعالیتش به عنوان بازیکن، مهاجمی خطرناک و زهردار محسوب می‌شد. او به همراه باشگاه بوروسیا مونشن‌گلادباخ چهار بار قهرمان بوندس‌لیگا، یک بار قهرمان جام حذفی و یک بار قهرمان جام یوفا شد. او همچنین در دو فصل توانست مهارت‌های گلزنی خود را به بهترین شکل نشان دهد و تاج بهترین گلزن بوندس‌لیگا را بر سر بگذارد.

یوپ هاینکس (نفر هفتم از چپ) در پیراهن تیم ملی آلمان هم خوش درخشیده است. او در سال ۱۹۷۲ به همراه ملی‌پوشان آلمان قهرمان اروپا شد و در سال ۱۹۷۴ نیز عنوان قهرمانی فوتبال جهان را به دست آورد.

یوپ هاینکس در سال ۱۹۷۹ فعالیت سرمربی‌گری را در باشگاه بوروسیا مونشن‌گلادباخ آغاز کرد و در سال ۱۹۸۷ نیز هدایت تیم پرآوازه بایرن مونیخ را برعهده گرفت. او چندی بیش به خدمت بایرن مونیخ درنیامده بود که توانست با این تیم قهرمان بوندس‌لیگا شود.

هاینکس در سال ۱۹۹۱ اما از سمت سرمربی‌گری برکنار شد. اولی هوینس، رئیس کنونی بایرن مونیخ که مدیر ورزشی باشگاه در آن زمان بود، بعدها از "بزرگ‌ترین اشتباه" خود سخن گفت. از آن پس رابطه‌ای بسیار دوستانه میان هوینس و هاینکس حاکم است. این دوستی و نزدیکی سبب شد که هاینکس در لحظات دشوار به یاری هوینس بشتابد و سکان کشتی بحران‌زده‌ی بایرن مونیخ را برعهده گیرد.

یوپ هاینکس نخستین عنوان بین‌المللی خود را اما به همراه باشگاه پرآوازه رئال مادرید کسب کرد. شاگردان او در سال ۱۹۹۸ در فینال لیگ قهرمانان باشگاه‌های اروپا یوونتوس تورین از ایتالیا را یک بر صفر شکست داده و قهرمان این رقابت‌ها شدند. سرپرستان رئال مادرید اما او را با وجود این موفقیت برکنار کردند.

یوپ هاینکس در سال ۲۰۰۹ پس از اخراج یورگن کلینزمان به طور موقت و تنها برای دو ماه سرمربی‌گری بایرن مونیخ را برعهده گرفت. او در سال ۲۰۱۱ بار دیگر به مونیخ بازگشت و هدایت تیم را عهده‌دار شد. هاینکس در طی دو سال توانست بایرن مونیخ را به یکی از بهترین ‌تیم‌های جهان بدل کند. او در سال ۲۰۱۳ در پی پیروزی بایرن مونیخ بر دورتموند توانست برای دومین بار بر جام قهرمانان باشگاه‌ها اروپا بوسه بزند.

یوپ هاینکس در طول فعالیت‌های پرفراز و نشیبش بیش از یک هزار بار به عنوان بازیکن و سرمربی در بوندس‌لیگا قدم به میدان گذاشته است.

هاینکس در پی کسب قهرمانی سه‌گانه در سال ۲۰۱۳ به همراه بایرن مونیخ به افتخاری دیگر نیز دست یافت. او در آن سال از سوی فدراسیون جهانی فوتبال، فیفا به عنوان بهترین سرمربی جهان برگزیده شد و توپ طلایی را دریافت کرد.