مبتکران این طرح که "ساعت زمین" نام دارد، سازمان‌های زیست محیطی استرالیایی هستند. این ابتکار نخست در سال ۲۰۰۷ در شهر سیدنی عملی شد و پیام آن صرفه‌جویی در مصرف برق و انرژی بود. تنها ظرف یک سال ۴۰۰ شهر دیگر به این طرح پیوستند واینک در سال ۲۰۰۹، می‌توان آن را طرحی بین‌المللی خواند. قصد دوستداران محیط زیست در سال جاری، اعمال فشار برای عملی شدن مفاد پروتکل کیوتوست. آمریکا این پروتکل را که مبتنی بر کاهش گازهای گلخانه‌ای است، امضا نکرده است.

چراغ‌ها را ما خاموش می‌کنیم

روز شنبه، اولین چراغ‌ها در جریزه چاتام واقع در ۸۰۰ کیلومتری شرق زلاندنو خاموش شدند. کمی بعد، بزرگترین برج نیوزلند در تاریکی فرو رفت. کشور دوم استرالیا بود. تمامی لامپ‌های اپرای معروف سیدنی در ساعت مقرر، خاموش شدند.

چین هم برای اولین بار به این طرح پیوست. بسیاری ساختمان‌ها در شانگهای و پکن و از جمله ورزشگاه المپیک "آشیانه پرنده"، چراغ‌های خود را در ساعت هشت و نیم به وقت محلی خاموش کردند.

پروژه‌ی امسال، از جمله شامل قطع نور بناهای تاریخی هم‌چون اهرام مصر، آکروپولیس یونان، چرخ و فلک لندن و قلعه ادیمبورگ اسکاتلند در ساعت مقرر است. ‌

دامنه مشارکت گسترده‌تر می‌شود

دبیرکل سازمان ملل، در پیامی ویدئویی این پروژه را بزرگترین برنامه برای حفظ محیط زیست خواند. اندی ریدلی، مدیر این طرح با ابراز خوشحالی از فراگیرشدن آن می‌گوید، بحران مالی موجود به افزایش مشارکت‌های صرفه‌جویی در برق انجامید. ریدلی می‌‌افزاید که جلوه دیگر این بسیج زیست محیطی، جایگزینی جشن‌های خیابانی به جای تظاهرات خیابانی است.