همه‌گیری کرونا و محدودیت‌های ناشی از بیماری، هزاران هزار کارگر روزمزد و کاسب جزء را از نان خوردن بازداشته است. توماس تون‌بور، مدیر بخش افغانستان در سازمان آلمانی "کمک به گرسنگان جهان" (Welthungerhilfe) می‌گوید، بسیاری از خانوارهای فقیر و کم درآمد، آخرین اندوخته‌های خود را در ماه‌های گذشته خرج کرده و اکنون در فصل سرما، بی‌پناه‌تر از همیشه هستند.

قرار است در ۲۳ و ۲۴ نوامبر، سران کشورهای اعانه دهنده در نشستی مجازی درباره کمک‌های مالی چهار سال آینده برای افغانستان تصمیم‌گیری کنند.

در تازه‌ترین گزارش سازمان جهانی خواروبار (FAO)، از هر ده خانواده افغان، هشت خانوار گفته‌اند که عایدی بسیار کمتری به نسبت سال قبل دارند. محدودیت‌های ارتباطی باعث شده افراد روزمزد یا فروشندگان دوره‌گرد و جزء، منبع درآمد خود را از دست بدهند. حواله‌های نقدی از خارج هم به دلیل پاندمی، کمتر از قبل شده‌اند و هم‌زمان بهای اقلام خوراکی بالا رفته است.

چند ماه قبل نیز یونیسف اعلام کرده بود که دستکم ۶۰۰هزار کودک زیر پنج سال در افغانستان با سوءتغذیه جدی روبرو هستند.

توماس تون‌بور می‌گوید بسیاری از مردم افغانستان آخرین اندوخته‌های خود را خرج کرده‌اند و اکنون وحشت گرسنگی و بی‌چیزی در فصل سرما را دارند. او هشدار می‌دهد که خطر کرونا، با نادیده گرفته شدن قشرهای کم برخوردار همراه شده ولی عوارض این وضع دست‌کمی از پاندمی ندارد.

او از جامعه جهانی و کشورهای اعانه‌دهنده خواسته که بودجه کافی برای تامین خوراک، تقویت سیستم بهداشتی و ساختارهای عمرانی در افغانستان اختصاص دهند: «وگرنه خشکسالی، سیل، پاندمی و خونریزی، این کشور را چند سال دیگر به عقب خواهد برد.»