در ماده ۱۷۵ که از سال ۱۸۷۱ میلادی به قانون‌نامه کیفری آلمان وارد شده بود، آمده است: «کیفر آمیزش غیرطبیعی که میان دو جنس نر یا انسان و حیوان انجام گیرد، حبس است. این رفتار همچنین می‌تواند باعث محرومیت از حقوق شهروندی گردد.»

تا فروپاشی امپراتوری آلمان در سال ۱۹۱۸، ده هزار تن به این خاطر محکوم شدند. پس از آن تا استقرار حکومت نازی‌ها یک دوره آزادی جنسی از جمله برای هم‌جنس‌گرایان در آلمان حاکم شد. انتشاراتی‌ها آثار هم‌جنس‌گرایان را منتشر می‌کردند و در برلین تقریبا هیچ محدودیتی برای آن‌ها نبود.

• به کانال تلگرام دویچه وله فارسی بپیوندید!

نازی‌ها هم در آغاز کار با این گروه از مردم کاری نداشتند. حتا یکی از رهبران شبه‌نظامی آن‌ها به نام ارنست روم (Ernst Röhm) آشکارا هم‌جنسگرا بود. اما پس از اینکه روم هوای قدرت بیشتری به سرش زد و اعدام شد، از سال ۱۹۳۴ نازی‌ها ماده ۱۷۵ را به قانون‌نامه‌ی کیفری آلمان افزودند و از آن پس با جدیت اجرای آن را پی‌گیری می‌کردند. کافی بود به کسی شک کنند. او را به نیروهای امنیتی لو می‌دادند.

نازی‌ها بسیاری از هم‌جنس‌گرایان را زیر عمل‌های پزشکی دردناک و خشن قرار می‌دادند با این هدف که آنها را از آن "نقص" پاک کنند.

حدود ۱۵ هزار هم‌جنس‌گرا در اردوگاه‌های کار و مرگ جان خود را از دست دادند.

پس از پایان جنگ جهانی دوم، ماده ۱۷۵ پس از استقرار دموکراسی هم به‌‌همان صورتی که نازی‌ها تصویب کرده بودند، باقی ماند. تا سال ۱۹۶۰ حدود هزار تن به این خاطر در دادگاه‌ها محکوم شدند.

سر انجام پس از اعتراض‌های پی در پی مردم، پارلمان آلمان به حذف و ابطال این ماده رای داد و هم‌جنس‌گرایان را از پنهان‌کاری آزاد ساخت.

در حالی که هم‌جنس‌گرایی دیگر در آلمان جرم نیست در بیشتر کشورهای جهان هنوز از نظر قانونی جرم شناخته می‌شود و مجازات دارد. ماده ۲۳۳ و ۲۳۴ قانون جزای اسلامی چاپ ۱۳۹۴ کیفر فاعل عمل جنسی را از ۱۰۰ ضربه شلاق تا اعدام و کیفر مفعول را به هر صورت، اعدام دانسته است.