«زندگی دیگران»
فوریان هنکل فون دونرس‌مارک (Florian Henckel von Donnersmarck) از سینماگران آلمانی دوران معاصر است که توانسته با همان نخستین فیلم سینمای‌اش شهرتی جهانی کسب کند. فیلم «زندگی دیگران» که در آن زندگی یک مامور سازمان امنیت آلمان شرقی سابق و قربانیان به تصویر کشیده شده، جوایز متعددی کسب کرد، از جمله جایزه اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی‌زبان. فیلم زندگی دیگر هم با استقبال عموم تماشاگران روبرو شد و هم با استقبال منتقدان فیلم. این کارگردان آلمانی در حال حاضر در هالیوود زندگی و فعالیت می‌کند.

«کاملا یکسان، اما متفاوت»
دتلف بوک (Deltlev Buck) سابقه‌ای درخور توجه دارد. نخستین آثار سینمایی او کمدی‌های عجیب و غریب بودند و زمانی که این تصور می‌رفت که از برکت موفقیت‌های پیشین کار خود را پیش می‌برد و از آن گذشته دوران فیلم‌های کمدی هم رو به پایان گذاشته بود، او به راه‌های تازه‌ای قدم گذاشت و سراغ موضوعات دراماتیک رفت. آخرین اثر سینمایی او که «کاملا یکسان، اما متفاوت» نام دارد، داستان یک پسر جوان آلمانی است که در پنومپن (پایتخت کامبوج) با عشق زندگی‌اش آشنا می‌شود.

«زمستان، یک سال می‌شود که ...»
کارولینه لینک (Caroline Link) موفق‌ترین کارگردان زن آلمان است. او با ساختن تنها چهار فیلم به جایی رسید که دیگر همکاران او آرزوی رسیدن به آن دارند. او در سال ۲۰۰۲ با فیلم «هیچ کجا در آفریقا» جایزه اسکار برای بهترین فیلم غیرانگلیسی‌زبان را دریافت کرد. آخرین فیلم او که «زمستان، یک سال می‌شود که ...» نام دارد و در آن هارولینه هرفورت، بازیگر آلمانی ایفای نقش کرده نیز تا کنون جوایز متعددی را از آن خود کرده است.

«خطرآفرین»
در سال ۲۰۰۴ میلادی بود که هانس واینگارتنر (Hans Weingartner) با فیلم «سال‌های پرپول دیگر گذشته» یکی از قوی‌ترین آثار سینمایی آلمان در دوران اخیر را روانه بازار کرد. او که در اتریش به دنیا آمده، در اپیزودی که تحت عنوان «خطرآفرین» برای فیلم «آلمان ۰۹» ساخت نیز به خوبی توانست مسایل سیاسی را در زندگی شخصی بگنجاند و داستانی پرهیجان ارائه دهد. او که در رشته علوم اعصاب تحصیل کرده، با پیچیدگی‌های موضوعات بغرنج به خوبی آشنایی دارد.

«این عشق است»
ماتیاس گلاسنر (Matthias Glasner) از آن دسته کارگردان آلمانی است که میان سینما و تلویزیون در جنبش هستند. چهار سال پیش بود که او با فیلم «اراده‌ی آزاد» تماشگران جشنواره برلیناله را شوکه کرد. در این فیلم، روحیه‌ی و ظرایف روحی یک فرد تجاوزگر به تصویر کشیده‌شده است. گلاسنر در آخرین فیلمش که «این عشق است» نام دارد نیز به سیاهی‌های روح انسان می‌پردازد.

«هجوم»
اولیور هیرش‌بیگل (Oliver Hirschbiegel) کار کارگردانی را از تلویزیون آغاز کرد و در دهه‌ی نود میلادی در عرصه ساختن سریال‌های جنایی فعال بود. از این رو انتظار نمی‌رفت که او زمانی فیلمی چون «سقوط» را که به آخرین روزهای هیتلر اختصاص دارد، بسازد و بتواند به شهرتی جهانی برسد. این فیلم حتی یکی از نامزد‌های دریافت جایزه بهترین فیلم غیرانگلیسی‌زبان بود. این موفقیت راه او به هالیوود را باز کرد و فیلم «هجوم» که در آن دانیل کریگ و نیکول کیدمن ایفای نقش کرده‌اند، از محصولات هالیوودی است.

«افی بریست»
هرمینه هونت‌گبورت (Hermine Huntgeburth) از کارگردانان مطرح زن در آلمان است. او در فیلم‌هایش همواره کوشیده که نور و نگاهی ظریف و موشکافانه بر کارکترهای داستان بیاندازد. آخرین فیلم این کارگردان آلمانی که در آن یولیا ینتچ خوش درخشیده، فیلم «افی بریست» است که بر اساس رمانی از تئودور فونتانه، نویسنده‌‌ی معروف آلمانی ساخته شده.

«هیجان»
آندرس وایئل (Andres Veiel) را شاید بتوان موفق‌ترین مستندساز سینمای آلمان دانست. او در فیلم «جعبه‌ی سیاه، آلمان فدرال» به وضعیت المان در دوران ترور می‌پردازد و ماجرا را با دقت و با دیدی چند‌لایه، اما در عین حال قابل فهم برای تماشاگر عام بیان می‌کند. او در داستان «هیجان» از یک قطعه‌ی نمایشی الهام می‌گیرد که داستان آن درباره قتل یک دانش‌آموز به دست دو نئونازی است.

«Soul Kitchen»
فاتح آکین (Fatih Akin) کارگردان آلمانی ترک‌تبار از جمله‌فیلمسازانی است که بیشترین جوایز را کسب کرده‌اند. او با آثار جذاب خود در فستیوال‌های بزرگ مانند برلین، ونیز و کن خوش درخشیده و او را می‌توان یکی از نمایندگان برجسته سینمای معاصر آلمان دانست. او با ارائه آخرین اثرش که Soul Kitchen نام دارد، به خوبی نشان داده که می‌تواند از عهده‌ی ساختن فیلم‌های کمدی نیز برآید. هیچ فیلمسازی نمی‌تواند با چنین مهارتی موضوع «هویت و جامعه‌ی چندفرهنگی» را به تصویر بکشد.

«بین‌المللی»
در سال ۱۹۹۸ میلادی بود که تام تیکور (Tom Tykwer) با ارائه فیلم «لولا می‌دود» به سینمای آلمان جانی تازه بخشید. او در سال‌های اخیر با تکیه بر بودجه‌های کلان و با همکاری ستارگان بزرگ مشغول تهیه‌ی آثارش بوده است. فیلم «عطر» که از لحاظ گیشه بسیار موفق بود، چندان مورد استقبال منتقدان قرار نگرفت، اما فیلم آخرین فیلم او «بین‌المللی» که در آن کلایو اوئن نقش‌آفرینی کرده، هم مورد توجه منتقدان قرار گرفت و هم با استقبال تماشاگران روبرو گردید.

SA/YK