"آنِتِه فن دروسته هولزهوف" (Annette von Droste-Hülshoff) در جوانی حتی سفر به شهرهای كلن و بن كه ۲۰۰ تا ۲۵۰ كيلومتر از زيستگاهش فاصله داشتند را سفری طولانی می‌دانست.

او با نويسندگان و پژوهشگران زمان خود پيوسته مكاتبه داشت و با اينكه همواره بيمار بود، به خانواده‌اش در كارهای روزانه كمک می‌كرد و همزمان كار ادبی و موسيقايی را بسيار جدی می‌گرفت.

مشهورترين اثر او داستان بلندی است با نام "بيد يهود" كه هم به عنوان يک داستان جنايی و هم به خاطر توصيف‌های محل رخداد قصه كه روستايی در غرب آلمان است، سر زبان‌ها افتاد.

اين اثر از نخستين داستان‌های جنايی در ادبيات نوين آلمان و نخستين داستان جنايی است كه يک نويسنده زن نوشته است. نويسنده، اهالی روستا را آدم‌های مؤمنی توصيف می‌كند كه در عين حال نمی‌توانند از سرقت چوب برای گرم كردن خانه‌هاشان پرهيز كنند. افزون بر اين يهودی‌ستيزی در رابطه با قتل هارون يكی از شخصيت‌ها در داستان مطرح شده است.

اثر مشهور ديگر دروسته هولزهوف منظومه‌ای است با عنوان "سال روحانی" كه در آن يک زن باورمند كاتوليک، شک و بی‌ايمانی را مضمون برخی از شعرهای خود قرار می‌دهد.

آنِتِه دروسته هولزهوف اواخر عمر كوتاه پنجاه ساله‌اش را در قصر مرزِبورگ در كنار درياچه كونستانس گذراند و در آنجا بود كه می‌توانست بيشتر وقت خود را صرف آثار ادبی‌اش كند.

او پيانونواز چيره‌دست و خواننده‌ی خوش‌صدايی بود ولی هرگز از رشته موسيقی به عنوان حرفه استفاده نكرد. موسيقی در خانواده او از واجبات به شمار می‌آمد. پدرش ويولن‌نوازی چيره‌دست و عمويش موسيقی‌دان مشهوری بود.

برنهارد شلوتر، فهرست‌نگار آثار موسيقی در سده نوزدهم درباره آثار موسيقايی و ادبی دروسته هولزهوف نوشته است: «او استعداد غريبی در ترجمه شعر به موسيقی و موسيقی به شعر داشت.»

گرچه آثار آنِتِه دروسته هولزهوف امروزه از سر زبان‌ها افتاده ولی چندين مدرسه در آلمان به نام او هست و شهر مرزِبورگ در جنوب آلمان هر ساله يک جايزه ادبی دروسته اعطا می‌كند.

پتر مات، استاد ادبيات آلمانی در سوئيس درباره دروسته هولزهوف می‌گوید: «شعرهای او در نظر كسانی مرده‌اند كه گوش شنيدن ضربان كرم‌ها لای تخته‌ها را ندارند. اما اگر روزی اين ضربان را بشنوند، می‌فهمند كه ضربه‌ها شديد هستند.»