کارل اِرنست فُن مالورتی (Carl Ernst von Malortie) در مِلک خانوادگی پدر و مادرش که از نجیب‌زادگان هانوفر بودند، در لیندِن در نزدیکی هانوفر زاده شد و همان‌جا به مدرسه رفت.

۱۹ ساله بود که برای تحصیل رشته حقوق به گوتینگِن رفت و سپس به عنوان مشاور حقوقی به خدمت دولت سرزمین هانوفر درآمد تا این‌که در ۳۲ سالگی وزیر دربار هانوفر شد.

او به کار خود آن‌قدر اهمیت می‌داد که کتابی با عنوان "وزیر تشریفات دربار" (Hofmarschal) نوشت که بعدها کتاب مرجع این رشته به شمار آمد و در سال ۱۸۴۶ یعنی هنگامی که ۴۲ ساله بود، درجه دکترای افتخاری دانشگاه گوتینگِن را نصیب او ساخت.

در سال ۱۸۶۶ که سرزمین هانوفر به تصرف فرمانداران آلمان شرقی یعنی پروس‌ها درآمد، مالورتی که ۶۲ ساله بود همه مقام‌ها و منصب‌های اداری و سیاسی خود را از دست داد. اما از آن‌جا که او نویسنده زبردستی هم بود، جدی‌تر از گذشته به نوشتن پرداخت و دو اثر ماندگار درباره خوراک‌ها و رابطه تغذیه با روان و فرهنگ انسان از خود به جا گذاشت.

اثر نخست او به نام "فهرست خوراک‌ها" (Das Menu) و در حالی که او ۷۴ سال داشت منتشر شد. این اثر افزون بر آنکه کتابی مفصل درباره آشپزی ویژه خوراک‌های آلمانی، فرانسوی، روسی و جز آن است، مجموعه‌ای است از دیدگاه‌های بزرگان و فیلسوفانی چون اِپیکور درباره رابطه تغذیه با سلامتی تن و جان انسان.

به این ترتیب مالورتی یکی از پیش‌آهنگان رشته گاستروسوفی (Gastrosophie) یا خوراک‌شناسی است که به فرهنگ‌های گوناگون خوراک‌پزی و خوراک‌خوری و تشریفات جانبی آن از آماده‌سازی تا مصرف غذاها می‌پردازد و جنبه‌های گوناگون این تشریفات و تاثیر خوراک‌ها بر انسان را در درازنای تاریخ برمی‌رسد که ریشه‌های آن را حتا در پوست‌نوشته‌های مصری هم می‌توان سراغ گرفت.

کارل اِرنست فُن مالورتی در ۸۳ سالگی در شمال آلمان درگذشت.