آلفرِد کر (Alfred Kerr) در برسلاو در لهستان کنونی زاده شد. پدر و مادرش از آلمانی‌تباران یهودی بودند که در زادگاه آلفرِد تجارت شراب می‌کردند. آلفرِد در برِسلاو به مدرسه و دانشگاه رفت و رشته‌های تاریخ، فلسفه و ادبیات آلمانی را در برلین ادامه داد.

۲۶ ساله بود که در دانشگاه شهر هاله دکترای ادبیات آلمانی گرفت و تز دکترایش درباره شاعر آلمانی دوره رومانتیسم کلِمِنس برِنتانو (Clemens Brentano) پس از انتشار با اقبال بسیاری روبرو شد.

آلفرِد کر از زمان دانشجویی در روزنامه‌ها و مجله‌های گوناگون مقاله‌هایی می‌نوشت که بیشتر آن‌ها نقدهایی بر نمایشنامه‌ها و کتاب‌های داستان و شعر بودند. او بعدها نقدنویسی را به یک شاخه مستقل ادبی تبدیل کرد. پیش از او نویسندگان خود درباره هم‌قلمانشان اظهار نظر می‌کردند اما کر که در نقادی سبک و شیوه ویژه خود را داشت، این فن را گسترش داد و به گفته بسیاری از آگاهان ادبی هم‌زمانش به یک سبک هنری تبدیل کرد.

کر با جمله‌های بسیار کوتاه و گاه گفتاری، یا بی‌رحمانه به نوشته‌ای می‌تاخت یا آن را شعرگونه می‌ستود. از آن‌جا که خوانندگان نقدهای او را ملاک ارزش یک نمایشنامه می‌دانستند، بسیاری از آگاهان ادبی در آغاز سده ۲۰ شهرت نمایشنامه‌نویسان بنامی چون هِنریک ایبسِن را وام‌دار او به شمار می‌آوردند.

 

با روی کار آمدن نازی‌ها، آلفرِد کر که همواره به ایشان تاخته بود، از آلمان گریخت و سرانجام به بریتانیا پناه برد. او از نخستین کسانی بود که حکومت نازی‌ها تابعیت آلمانیش را لغو کردند و او را در فهرست "اشخاص زیان‌بار و خطرناک برای آلمان" و تحت پیگرد قرار دادند.

آلفرِد کر در ۸۰ سالگی در شمال آلمان درگذشت.