پدر رودولف ویرشو (Rudolf Virchow) کشاورز و پیشکار مالیاتی بود. پس از پایان دبیرستان در زادگاهش، چهار سال در برلین پزشکی خواند و در ۲۲ سالگی این رشته را با درجه دکترا به پایان رساند و کار خود را در درمانگاه بزرگ و بنام برلین "شاریته" در بخش کالبدشکافی آغاز کرد.

۲۴ ساله بود که توانست سرطان خون معروف به لوکمیا (Leukämie) را دقیقا تشریح کند و این نام را برای این بیماری جا بیاندازد. از آن‌پس ویرشو تلاش خود را در رشته کالبدشکافی بیشتر کرد و از ۲۶ سالگی "گاهنامه کالبدشکافی" را به همراه یکی از همکارانش منتشر کرد که انتشار آن تا کنون به نام او ثبت شده و به جلد ۴۵۰ رسیده است.

ویرشو در انقلاب وحدت‌خواهی و دموکراتیک ۱۸۴۸ شرکت کرد و یک سالی مقام‌ها و منصب‌های خود را از دست داد. ۲۸ ساله بود که به عنوان استاد رشته پاتولوژی به شهر وورتزبورگ رفت و در آن‌جا آثار ماندگاری در رشته سلول‌شناسی منتشر کرد و شناخت تازه‌ای از بیماری‌ها که ریشه آن‌ها در سلول‌های بیمار هستند را ارائه داد.

ویرشو در زمینه بهداشت و درمان همگانی تلاش‌های بسیار کرد. او پزشکی را یک رشته اجتماعی معرفی می‌کرد و سیاست را "چیزی جز درمان در مقیاس بزرگ" نمی‌دانست. او ۴۰ سال نماینده مجلس‌های محلی و سپس نماینده پارلمان و عضو "حزب پیشرفت" آلمان بود و همواره در ساختن بناهای رفاهی از جمله درمانگاه‌ها و زمین‌های بازی برای کودکان فرودست تلاش می‌کرد.

۴۹ ساله بود که طرح کانال‌کشی آب‌رسانی و فاضلاب برلین را تنظیم کرد و باعث شد این طرح برلین را از شیوع بیماری‌های بسیاری نجات دهد. او در رشته‌های گوناگون پزشکی، اجتماعی، باستان‌شناسی و انسان‌شناسی آثار ماندگاری از خود به جا گذاشته است.

رودولف ویرشو در ۸۱ سالگی در برلین درگذشت.