۲۴ هزار زن باردار و شیرده در میان آوارگان روهینگیا
۱۳۹۶ مهر ۵, چهارشنبه
صندوق جمعیت سازمان ملل می‌گوید در میان آوارگان اقلیت مسلمان روهینگیا در بنگلادش ۱۵۰ هزار زن ۱۵ تا ۴۹ ساله وجود دارد که ۲۴ هزار تن از آنها باردار و شیرده هستند.
عکس: Imago/A.Salahuddin
تبلیغات
۴۳۶ هزار آواره و بیش از ۴۰۰ کشته نتیجه جنگ نابرابری است که از ۲۵ اوت میان ارتش میانمار و اقلیت مسلمان روهینگیا شدت گرفته است. در میان آوارگان۱۵۰ هزار زن بین ۱۵ تا ۴۹ سال وجود دارد که ۲۴ هزار نفر از آنان باردار و شیرده هستند.
این آمار را UNFPA صندوق جمعیت سازمان ملل ارائه داده است.
خبرنگار الجزیره انگلیسی به یکی از کمپ‌های پناهندگان روهینگیا در بنگلادش رفته و گزارشی از آنجا تهیه کرده است. یکی از ماماهایی که از طرف صندوق جمعیت سازمان ملل برای کمک به زنان حامله این کمپ رفته است می‌گوید تنها در ظرف سه هفته گذشته ۱۲ زایمان در مرکز سلامت آن صورت گرفته است.
به گفته این مامای ۲۴ ساله، برخی از زنان باردار که به این مرکز مراجعه می‌کنند روزهای متمادی غذا نخورده‌اند، لباس مناسب بر تن‌شان نیست و هیچ پولی برای رفع نیازهایشان با خود ندارند.
او می‌گوید بسیاری از زنان حامله نوزادشان را در راه بین میانمار و بنگلادش، کنار جاده به دنیا آورده‌اند.
یکی از زنان باردار در حالی که ۹ ماهه است مجبور بوده روزهای متمادی از بیم مرگ فرار کند و بالاخره ۱۳ سپتامبر به بنگلادش رسیده است. او می‌گوید: «مجبور بودم کیلومترها راه بروم، بدون استراحت. غذایی برای خوردن نداشتم و باران بی‌وقفه همه چیز را سخت‌تر کرده بود. خیلی خسته بودم به حدی که دیگر حتی نمی‌توانستم نفس بکشم.»
این زن به خبرنگار الجزیره گفته که شرایطش در بنگلادش بسیار بهتر از میانمار است که هیچ احساس امنیتی در آنجا نداشت: «ما در میانمار به امکانات بهداشتی و پزشکی دسترسی نداریم. خوشحالم که اینجا هستم.»
یک زن باردار دیگر که ۲۰ سال دارد به الجزیره گفته که هیچگونه امکانات پزشکی در روستای محل زندگی او در میانمار وجود نداشته است.
اقلیت روهینگیا در میانمار از هیچگونه حقوق شهروندی برخوردار نیست.
زنی حامله در حال انتقال به مرکز پزشکی برای وضع حملعکس: Imago/T.Chowdhury
زنانی خشونت‌دیده با جسم‌های بیمار و ضعیف
دکتر محمد اشرف‌العالم پزشک ارشد صندوق جمعیت سازمان ملل می‌گوید، این نهاد ۶۸ ماما در مرکز پزشکی کوتوپالونگ و بازار کوکس در بنگلادش دارد. به گفته او در حال حاضر صندوق جمعیت سازمان ملل ۴ کمپ پزشکی فعال دارد و چهار کمپ دیگر نیز در حال راه‌اندازی هستند.
خدمات پزشکی در این مراکز رایگان است و علاوه بر زنان باردار، کودکان و سالمندان نیز برای خدمات پزشکی عمومی می‌توانند به آنها مراجعه کنند.
پریا مروا، هماهنگ‌کننده خدمات انسانی در صندوق جمعیت سازمان ملل به الجزیره گفته که دو روز پیش زنی را پیدا کردند که نیمه شب کنار جاده زایمان کرده بود. کارمندان این نهاد او را به این مرکز پزشکی آورده و از او و نوزادش مراقبت کرده‌اند. به گفته مروا، این اتفاقی عادی در این کمپ است.
در حال حاضر حدود ۱۰۰ زن باردار در این کمپ تحت مراقبت‌های پزشکی صندوق جمعیت سازمان ملل هستند.
به گفته پریا مروا، صندوق جمعیت تنها خدمات پزشکی ارائه نمی‌دهد بلکه به زنان خشونت‌دیده مشاوره روان‌شناسی نیز ارائه می‌کند: «اینجا با زنانی روبرو هستیم که نه تنها مورد خشونت جنسی قرار گرفته‌اند بلکه خشونت‌های مبتنی بر جنسیت را هم تجربه کرده‌اند.»
به گفته یکی از ماماهای این مرکز، زنان روهینگیا از نظر بنیه جسمی بسیار ضعیف هستند چرا که تعداد زایمان‌های آنها بیش از حد زیاد بوده است: «زنانی اینجا هستند که بین ۷ تا ۱۴ بچه دارند چرا که از روش‌های پیشگیری از بارداری اطلاعی ندارند.»
درگیری میان اقلیت مسلمان روهینگیا و ارتش میانمار از ۲۵ اوت امسال شدت گرفته است. ارتش میانمار از سوی سازمان ملل متهم به پاکسازی قومی اقلیت روهینگیا شده است.
تراژدی مسلمانان میانمار از دریچه دوربین
وضعیت مسلمانان روهینگیای میانمار یکی از نمونه‌های بازر نقض حقوق اقلیت‌هاست. سازمان ملل این وضعیت را "پاکسازی قومی" نامیده است. آوارگان روهینگیایی در بدترین شرایط ممکن در بنگلادش به سر می‌برند.آنگ سان سوچی سکوت کرده است.
عکس: DW/M.M. Rahman
"نسل‌کشی خاموش"
رژیم میانمار پیش از اصلاحات سیاسی و قدرت‌گیری آنگ سان سوچی به کمک ملی‌گرایان بودایی به هر طریق در صدد نابودی مسلمانان روهینگیا بود. سازمان‌های حقوق بشر در سال‌های گذشته بارها به "نسل‌کشی خاموش" در میانمار اعتراض کرده بودند، اما همه امیدها به تغییر حکومت نظامیان در این کشور بود. انتخاب آنگ سان سوچی، به عنوان رئیس دولت جدید نتوانست شرایط را بهبود ببخشد.
عکس: picture-alliance/dpa/M.Alam
بنگلادش میزبان آوارگان مسلمان
بنگلادش در آغاز کوچ اجباری مسلمانان روهینگیا مایل به پذیرش پناهجویان نبود، اما فشار کشورهای اسلامی و وعده‌های جامعه بین‌المللی دولت بنگلادش را واداشت که اردوگاه‌هایی برای پناهجویان ایجاد کند. به گفته سازمان‌های حقوق بشری این اردوگاه‌ها بسیار نامناسب بوده و فاقد حداقل امکانات بهداشتی برای پناهجویان هستند.
"رژیم آپارتاید"
بنا به ارزیابی اولریش دلیوس، سرپرست "انجمن قوم‌های در معرض خطر" در آلمان، مسلمانان روهینگیا با یک "رژیم آپارتاید" در میانمار مواجه هستند که هرگونه حقوق اولیه آنان را نادیده می‌گیرد. رژیم میانمار حتی مسلمانان منطقه روهینگیا را شهروندان این کشور تلقی نمی‌کند و عملاً یک میلیون انسان را به افرادی "فاقد تابعیت و حقوق شهروندی" بدل کرده است.
عکس: Getty Images/AFP/R. Gacad
بیانیه شورای امنیت
شورای امنیت سازمان ملل متحد در ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۷ با صدور بیانیه‌ای خشونت‌ها در استان راخین میانمار را محکوم کرد و از دولت این کشور خواست که شرایط را برای بازگشت ده‌ها هزار آواره مسلمان فراهم کند. ۱۵ عضو شورای امنیت با امضای این بیانیه از دولت میانمار خواستند که "نظم و امنیت" را در این منطقه برقرار کند و خود را موظف به "حفاظت از جان شهروندان" بداند.
عکس: DW/M.M. Rahman
بی‌عملی دولت آنگ سان سوچی
آنگ سان سوچی، مشاور ارشد دولت میانمار که امید می‌رفت قادر به رفع تبعیض قدیمی نسبت به مسلمانان روهینگیا باشد، تا کنون درباره اوج‌گیری خشونت سکوت کرده است. سوچی در یک موضع‌گیری رسمی گفت که "تروریست‌ها" مسئول خشونت‌های کنونی هستند. تا کنون بسیاری از سازمان‌های حقوق بشری و حتی دارندگان نوبل صلح به بی‌عملی دولت سوچی اعتراض کرده‌اند. موج اعتراض‌ها سبب شد که سوچی در نشست مجمع عمومی سازمان ملل شرکت نکند.
عکس: picture-alliance/dpa/H. Htet
"پاکسازی قومی"
تاکنون (اواسط سپتامبر ۲۰۱۷) حدود ۳۷۰ هزار نفر از مسلمانان روهینگیا مجبور به ترک میانمار شده‌اند. سازمان ملل متحد گرچه با تاخیر، اما با کلماتی روشن سرانجام وضعیت کنونی در میانمار را "پاکسازی قومی" نامید. آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل در روز ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۷ تاکید کرد که مسلمانان روهینگیا با یک "فاجعه انسانی" روبرو هستند.
عکس: DW/M.M. Rahman
چرا سان سوچی سکوت کرده است؟
تا کنون تمامی اقدامات دولت سان سوچی در حمایت از نظامیان و در جهت سرکوب مسلمانان روهینگیا بوده است. آنگ سان سوچی که در پی تغییر قانون اساسی این کشور است، نیاز به حمایت نمایندگان طرفدار ارتش در پارلمان این کشور دارد و در اصل برای رسیدن به این منظور حقوق مسلمانان روهینگیا را "قربانی" کرده است. سان سوچی گروه‌های مسلح مسلمان را که خواهان برقراری "دولت اسلامی" در میانمار هستنند متهم کرده است.
عکس: Reuters/J.Lee
قدرت نظامیان در میانمار
گرچه خونتای نظامی در میانمار رسماً پایان یافته، اما نظامیان هم‌چنان از نفوذ زیادی در این کشور برخوردار هستند. بنا به قانون اساسی میانمار یک‌چهارم نمایندگان پارلمان از سوی ارتش تعیین می‌شود. ارتش میانمار برای تصویب قوانین از حق وتو برخوردار است. اداره مرزبانی و وزارت کشور نیز زیر نظر ارتش است. واحدهای پلیس و حکومت‌های ملی نیز تابع دستورات وزارت کشور میانمار هستند.
عکس: AP
نقش ملی‌گرایان افراطی بودایی
"سازمان حفاظت از نژاد و دین" ((Ma Ba Tha که یک گروه ملی‌گرای افراطی بودایی است، یکی از بانفوذترین مخالفان مسلمانان روهینگیا به شمار می‌آید. این گروه دست به تهییج شهروندان میانمار برای مقابله و طرد مسلمانان می‌زند. آشین ویراتو، رهبر این گروه، راهبی بودایی است که به خاطر نظرات افراطی‌اش به "بن‌لادن بودایی" شهرت دارد. به نظر این گروه، مسلمانان روهینگیا سنت‌های بودایی میانمار را نابود می‌کنند.
عکس: picture alliance/dpa/N. C. Naing
مبارزه مسلحانه
شرایط اسف‌بار زندگی مسلمانان در روهینگیا و بی‌توجهی جامعه جهانی به وضعیت آنان سبب شد که در سال ۱۹۹۵ فعالان مسلمان دست به ایجاد گروه‌های مسلح بزنند و در مقابل رژیم میانمار از منافع خود دفاع کنند. گروه‌های مسلح اغلب در منطقه "آراکان" در نزدیکی مرز مشترک بنگلادش و میانمار فعالیت می‌کنند و خواهان ایجاد حکومتی مستقل هستند. مهم‌ترین گروه شورشی خود را "ارتش آزادیبخش روهینگیای آراکان" می‌نامد.
عکس: picture-alliance/AP Photo/E. Htusan
یورش‌های مداوم به روهینگیا
بنا به گفته قوم‌شناسان مردم منطقه آراکان حدود هزار سال پیش به اسلام گرویدند. زبان مسلمانان روهینگیا هم‌خانواده با زبان بنگالی است. از سال ۱۹۴۸ تا ۲۰۱۷ حدود بیست عملیات بزرگ نظامی از سوی ارتش میانمار (پیشتر با نام برمه) علیه اقلیت مسلمان صورت گرفته است. در این حملات گسترده نظامی زیرساخت‌های اقتصادی به‌طور هدفمند مورد تخریب حکومت مرکزی قرار گرفته است.
عکس: DW/M.M. Rahman
استاندارهای دوگانه رهبران مسلمان
بنا به ارزیابی برخی جامعه‌شناسان قدرت‌گیری "اسلام سیاسی" در کشورهایی هم‌چون اندونزی، مالزی و پاکستان کثرت‌گرایی را در این کشورها به خطر انداخته است. در دیگر کشورهای مسلمان که شریعت اسلامی در آنها حاکم است، نقض حقوق اقلیت‌ها در دستور کار قرار دارد. به گفته کارشناسان اما رهبران مذهبی بدون توجه به واقعیت موجود در کشورهای خود از وضعیت مسلمانان روهینگیا سوء استفاده کرده و دست به "مظلوم‌نمایی" می‌زنند.
عکس: Imago/ZUMA Press
واکنش کشورهای مسلمان
بسیاری از سیاستمداران مسلمان که حقوق اقلیت‌های قومی و مذهبی در کشورهای خود را رعایت نمی‌کنند، حال به عنوان مدافعان حقوق مسلمانان روهینگیا ظاهر شده‌اند. برخی از رهبران کشورهای مسلمان خواهان "اقدامی عملی" برای حل بحران روهینگیا شده‌اند. در رسانه‌های برخی کشورهای مسلمان از آنگ سان سوچی به عنوان "بانوی مرگ" یاد می‌شود.
عکس: picture alliance/AP Photo/M. Sajjad
شرایط وخیم بهداشتی و اقتصادی
رژیم میانمار و ملی‌گرایان افراطی از دهه‌ها پیش تا کنون مسلمانان روهینگیا را به خاطر دین و ویژگی‌های ظاهری‌شان همواره "مقصران اصلی مشکلات" این کشور خوانده‌اند. مسلمانان روهینگیا از جمله محروم‌ترین اقشار میانمار محسوب می‌شوند. اقلیت مسلمان روهینگیا به غیر از خشونت‌های حکومتی، با بدترین شراط اقتصادی و بهداشتی مواجه است. مرگ و میر کودکان روهینگیا ۵ برابر میانگین مرگ و میر کودکان در میانمار است.
