نام خانوادگی آلیس اشمیت (Alice Schmidt) موراوسکی (Murawski) بود. از کودکیش هیچ آگاهی روشنی در دست نیست چون خودش همیشه می‌خواست تنها دستیار و همسر آرنو اشمیت نویسنده بحث‌انگیزی باشد که در همین روزشمار در روز ۳ ژوئن از او یاد کردیم.

۱۹ ساله بود که با آن نویسنده در کارخانه تهیه لباس‌های کار در زادگاهش آشنا شد و دو سال بعد با او ازدواج کرد و طبق خواست او نه تنها شغلش را ادامه نداد بلکه یکسره و یکپارچه به عنوان همسر، منشی، مصحح، مترجم و مدیر آثار آرنو اشمیت خدمت کرد.

یار و پشتیبان این خانواده یان فیلیپ ریمتسما (Reemtsma) در این باره می‌گوید: «در زندگی راه‌های آسان‌تری از زندگی با آرنو اشمیت هست.» آلیس اشمیت که خود نویسنده و مترجم چیره‌دستی بود، تنها پس از مرگ همسرش چهار کتاب از خود منتشر کرد که خاطرات ادبی و تاریخی او از دهه ۱۹۵۰ را دربر می‌گیرند و قدرت قلم این نویسنده‌ی ناشناخته را به خوبی آشکار می‌سازند.

ناشر و تهیه‌کننده آثار آلیس اشمیت می‌گوید: «کسی که از خود می‌پرسد، مگر می‌شود شخصی خود را تا این اندازه در اختیار دیگری بگذارد، نمی‌داند که آثار آرنو اشمیت را یک نفر ننوشته بلکه یک گروه دونفری تهیه کرده است.»

تنها برای نوشتن کتاب بحث‌انگیز آرنو اشمیت به نام "رؤیای تکه‌کاغذها" (Zettels Traum) آلیس ۲۳ هزار یادداشت شخصی و تکه‌های روزنامه را خواند و برای نویسنده مرتب کرد.

او همچنین پس از درگذشت اشمیت بنیادی به نام او در شهر بارگفلد (Bargfeld) در شمال آلمان برپا کرد و عمر باقیمانده خود را صرف گردآوری و تنظیم یادداشت‌ها و آثار چاپ‌نشده او کرد.

آلیس اشمیت در ۶۷ سالگی در بارگفلد در شمال آلمان درگذشت.