۲۰۰ سال پیش در روز اول ژوئیه ۱۸۱۶ پاول یولیوس رویتر (Paul Julius Reuter) در شهر کاسل زاده شد. نام اصلی او اسرائیل یوزافات بود که پس از گرویدن به آیین مسیح در لندن و دریافت لقب بارون از ملکه انگلیس آن را تغییر داد.

او نخست به آموزش و کار در زمینه بانکداری پرداخت اما برای فرار از محدودیت‌هایی که یهودی‌تباران در جامعه داشتند و از جمله به صنف‌های مشاغل بسیاری راه نداشتند، یک انتشاراتی موفق در برلین تأسیس کرد ولی چون اخبار انقلابیان سال ۱۸۴۸ در آلمان را منتشر می‌کرد، مجبور شد به پاریس بگریزد.

رویتر می‌دانست خبر در جامعه صنعتی آن روز از دست‌آوردهای گرانبها و شاخه‌های اقتصادی است که هنوز ناشناخته و بی‌رقیب مانده است.

۳۴ ساله بود که در سال ۱۸۵۰ یک آژانس خبررسانی در شهر آخن در غرب آلمان بنیاد نهاد که اخبار را توسط کبوترهای نامه‌بر به آخن و برعکس می‌رساند. سرعت این کبوتران از پست عادی آن زمان که نامه‌ها را با اسب و درشکه منتقل می‌کردند، چند برابر بیشتر بود.

دیری نپایید که رویتر از خط‌های تلگراف برای انتقال پیام‌ها استفاده کرد و به زودی از لندن و حتا امریکا اخبار به ویژه اخبار بورس و خبرهای اقتصادی دیگر را به محل‌های دوردست می‌رساند.

چندی پس از آن رویتر شرکت خود را به عنوان "شرکت سهامی تلگرافی رویترز" ثبت کرد و انحصار خبررسانی بورس‌های لندن و پاریس را به دست گرفت.

بارون ژولیوس دِ رویتر‌‌ همان کسی است که در سال ۱۸۷۲ (۱۲۵۱ خورشیدی) از ناصر الدین شاه نخست امتیاز کشیدن خط آهن در ایران را از آن خود ساخت ولی آن را به خاطر اعتراض روسیه از دست داد و به جای آن امتیاز ایجاد "بانک شاهنشاهی ایران" را دریافت کرد که تا زمان تأسیس "بانک مرکزی ایران" چاپ پول رایج کشور را در دست داشت.

ژولیوس رویتر در ۸۳ سالگی در جنوب فرانسه درگذشت.