پدر و مادر رودولف بلينگ Rudolf Belling می‌خواستند پسرشان بازرگان شود ولی او پس از پايان دوره عالی بازرگانی به عنوان شاگرد به يک كارگاه ابزارهای هنری رفت و سپس در آموزشگاه‌های شبانه به تحصيل در رشته‌های طراحی، نقاشی و آناتومی در برلين پرداخت.

۲۲ ساله بود كه اولين آتليه پيكرتراشی خود را در برلين تأسيس كرد و با كارگردان و هنرپيشه مشهور ماكس راينهارد كار كرد. از آن پس درون‌مايه تئاتر و به ويژه رقص در پيكره‌های بلينگ نقش حساسی را ايفا می‌کردند.

با پايان جنگ جهانی اول و برقراری جمهوری در آلمان، بلينگ به كارهای سياسی و سنديكايی هنرمندان علاقه‌مند شد و در چند انجمن و مجمع نماينده بود.

۳۳ ساله بود كه ماندگارترين و برجسته‌ترين اثر مجسمه‌سازی خود "سه آوا" (Dreiklang) را آفريد كه همچون درخت‌واره‌ای است كه سه شاخه آن سه هنر نقاشی، مجسمه‌سازی و معماری را به هم پيوند می‌دهند.

رودولف بلينگ مدتی هم به "هنر كاربردی" پرداخت و پيكره‌هايی برای نمايش در فروشگاه‌ها و شركت‌های بازرگانی ساخت اما هنر او بيشتر در خلق آثار انتزاعی بود.

با روی كار آمدن نازی‌ها عرصه بر بلينگ تنگ شد. در ۵۱ سالگی آلمان را ترک گفت و تا ۸۰ سالگی در استانبول اقامت گزيد و در آكادمی هنرهای زيبا و دانشگاه فنی آن شهر به كار و تدريس پرداخت.

به اين ترتيب آثار هنری او به سه دوره اقامت در برلين، استانبول و سپس در مونيخ تقسيم می‌شوند. خودش در مورد کارش گفته بود: «هروقت كه پيكره‌ای را می‌سازم، نخست شكل آن را در نظر می‌گيرم و سپس می‌گذارم كه پيكره خود رشد كند. مانند يک درخت يا انسان.»

رودولف بلينگ در ۸۶ سالگی در نزديكی مونيخ درگذشت.