پدر اتو بلاو (Otto Blau) آموزگار بود و نخست در خانه به او درس می‌داد.

در آغاز به تحصیل الهیات و فلسفه در شهر هاله (Halle) در شرق آلمان پرداخت اما به زودی به خاور‌شناسی و زبان‌های شرقی علاقه نشان داد و در این رشته‌ها چنان موفق بود که در ۲۴ سالگی حکومت پروس او را به عنوان دیپلمات استخدام کرد.

نخست به عنوان وابسته فرهنگی در قسطنطنیه کار می‌کرد.

۲۹ ساله بود که به عنوان فرستاده حکومت پروس به ایران سفر کرد. یک سال در آنجا ماند و از آنجا ۱۳ گزارش درباره اوضاع و شرایط اقتصادی آغاز حکومت ناصر الدینشاه قاجار به ویژه درباره آینده اقتصادی ایران و راه‌های تماس و ترانزیت نوشته که اطلاعات تاریخی جالبی در بر دارند و در کتابی با همین عنوان منتشر شده‌اند که جا دارد با وجود برخی ناروشنی‌ها به فارسی ترجمه شود.

کتاب با توصیف "وضعیت درونی و بیرونی" ایران آغاز می‌شود: «ایران کشور کم‌جمعیتی است. در مساحتی که تقریبا بر ۲۶۰۰۰ مایل‌ مربع (۶۷۰۰۰ کیلومتر مربع) بالغ می‌شود، ۱۰ میلیون رعیت فرمانبردار شاه زندگی می‌کنند که تراکمی کمتر از ۴۰۰ نفر در هر مایل مربع است. از این تعداد ۳ میلیون نفر کوچ‌نشین هستند و در طول سال از آبادی به آبادی دیگر کوچ می‌کنند.»

اتو بلاو به عنوان کنسول و سرکنسول در چندین کشور انجام وظیفه کرده و هرجا که زیسته اطلاعات دقیق و گسترده‌ای به دست آورده و منتشر کرده است.

او همچنین به گردآوری و شناخت سکه‌های قدیمی و رایج کشور‌ها علاقه داشته و مجموعه گرانبهایی از سکه‌ها گرد آورده و با توضیحات مفصلی همراه کرده که اکنون در دانشگاه لایپزیگ نگهداری می‌شوند. در این زمینه او نوشتاری با عنوان "سکه‌های آرامی و ایرانی دوره هخامنشیان" دارد که در نوع خود بی‌مانند است.

اتو بلا در سال ۱۸۷۲ به عنوان کنسول امپراتوری آلمان به روسیه رفت و ۷ سال بعد در ۵۱ سالگی به زندگی خود پایان داد.