پدر گئورگ فورستِر (Georg Forster) کشیش انگلیسی‌تباری بود که بیش از رسیدن به کار کلیسا به پژوهش در رشته مردم‌شناسی علاقه داشت.

پدر گئورگ پسر ده ساله را با خود برای بررسی اوضاع و شرایط آلمانی‌های مهاجری که به پیشنهاد کاترین کبیر به روسیه کوچ کرده بودند، به کناره‌های رود ولگا در ۴۰۰۰ کیلومتری زادگاه گئورگ خردسال برد.

گئورگ در آن‌جا در شهر سن‌پِتِرزبورگ یک سال به مدرسه رفت و زبان روسی را کاملا یاد گرفت. سپس با پدر به لندن رفت و ۱۳ ساله بود که تاریخ مختصر روسیه را به انگلیسی ترجمه و منتشر کرد.

۱۷ ساله بود که به همراه پدرش در "سفر دوم دور دنیا" به فرماندهی جِیمز کوک، دریانورد بلندآوازه‌ی انگلیسی شرکت کرد و با کشتی کوک به یک مسافرت پژوهشی سه ساله به سمت قطب جنوب رفت.

گئورگ فورستِر به هر جزیره‌ای که در اقیانوس آرام سر می‌زد، زبان بومی اهالی را در کوتاه‌ترین مدت می‌آموخت و درباره آن‌ها مطالبی می‌نوشت.

سفرنامه او با عنوان "سفر به دور دنیا" درباره نیوزیلند و جزایر دیگر اقیانوس آرام نقطه عطفی در سفرنامه‌نویسی علمی و دانش مردم‌شناسی شناخته می‌شود و از پیش‌داوری و اروپامحوری به دور است.

با اوج‌گیری انقلاب فرانسه، گئورگ فورستِر به صف جناح تندرو انقلابیان پیوست و با یارانش "جمهوری ماینز" را در غرب آلمان برپا کرد که چند ماه بیشتر دوام نیاورد.

در پی شکست انقلابیان، گئورگ فورستِر که برای الحاق شهر ماینز به کشور فرانسه انقلابی به پاریس رفته بود دیگر اجازه ورود به سرزمین‌های آلمانی را نیافت و تنگدست و تنها و بیمار در دوره "حکومت ترس و ترور" انقلابی فرانسه در پاریس گرفتار شد و در نامه‌ای به همسرش نوشت: «انقلاب توفان است. چه کسی می‌تواند جلوی آن را بگیرد؟ انسانی که با این توفان به جنبش و کنش درمی‌آید، شاید کارهای وحشت‌باری بکند که آیندگان چرایی آن‌ها را درنیابند.»

گئورگ فورستِر در ۳۹ سالگی در پاریس درگذشت.