خانواده‌اش از هر دو سو از آلمانی‌تباران چکسلواکی آن زمان بودند. پدرش تراکتورسازی داشت و مادرش جز باورهای مذهبی چیزی از فرزندش نمی‌خواست.

اسکار شیندلر (Oskar Schindler) پس از آن که به خاطر جعل مدرک تحصیلی‌اش از مدرسه اخراج شد، در کارخانه پدرش به کار و آموزش پرداخت و پس از ورشکستگی پدر چهار سال برای سازمان جاسوسی حکومت آلمان کار کرد تا به دام دولت چکسلواکی افتاد و اگر هیتلر آن کشور را اشغال و حکومت را به زور عوض نمی‌کرد، اعدام شده بود.

با آغاز جنگ جهانی دوم شیندلر به دنبال کسب درآمد و استفاده از اوضاع جنگ به جنوب لهستان رفت و یک کارخانه لعاب‌سازی خرید که به سرعت رشد کرد و ۴۵ هزار کارگر و کارمند داشت.

شیندلر در آغاز در پی نیروی کار ارزان حدود ۴۰۰ یهودی لهستانی را که در تلاش برای رهایی از اردوگاه مرگ آماده انجام هر کاری بودند، استخدام کرد.

اما شیندلر که انسان نرم‌خو و زندگی‌دوستی بود با مشاهده وضع سهمگین جامعه یهودی، رفته رفته به سرنوشت ایشان دل بست و کارخانه‌اش را که حالا از اهمیت بسیار بالایی برای حکومت نازی‌ها برخوردار شده بود بهانه کرد و بیش از هزار یهودی را با استخدام در شرکت خود از مرگ نجات داد و در این راه از مال و جان خود هم مایه گذاشت.

شیندلر برای نجات یهودیان چندین فرد فرهیخته را با جعل مدرک، کارگر خود معرفی کرد و خود را به دروغ خویشاوند ماکس شیندلر ژنرال ارتش آلمان جا زد. او در اواخر جنگ دوم جهانی موفق شد اردوگاه ویژه‌ای برای کارگران یهودی خود برپا کند که در آنجا به عکس اردوگاه‌های دیگر با افراد بسیار بشردوستانه رفتار می‌شد.

اسکار شیندلر اواخر عمر را در تنگدستی و گوشه‌گیری در شهر فرانکفورت ‌گذراند و تنها زمانی که به دعوت کارگران پیشین‌ کارخانه‌اش به اسرائیل می‌رفت، آسوده می‌زیست.

اسکار شیندلر در ۶۶ سالگی در هیلدسهایم (Hildesheim) در شمال آلمان درگذشت و در اورشلیم به خاک سپرده شد.