پدر اِرنست آنشوتس (Ernst Anschütz) کشیش بود و به فرزند خود تا ۱۵ سالگی درس داد و سپس او را به دبیرستانی در همان نزدیکی فرستاد. پدرش می‌خواست که او الهیات بخواند و روحانی شود، اما پسر در دانشگاه لایپزیگ فلسفه خواند و در ۲۲ سالگی در این رشته دکترا گرفت.

۲۶ ساله بود که پدرش درگذشت. مؤمنان هوادار پدرش مایل بودند که او جای پدر را بگیرد و کشیش منطقه شود اما آنشوتس نپذیرفت و در لایپزیگ ماند و شغل آموزگاری دبیرستان را برگزید.

آنشوتس چند سالی هم نزد استادان بنام آن زمان موسیقی آموخت و خود سازهای اُرگ، پیانو، قره‌نی، ویولون و ویولونسِل را با چیره‌دستی می‌نواخت و در کنسرت‌های شهر لایپزیگ به عنوان نوازنده شرکت می‌کرد.

با این که آنشوتس برای تامین خانواده پرفرزندش دچار مشکلات مالی بود، اما همواره کتاب‌های درسی و دفترچه‌های موسیقی را که منتشر می‌کرد به بهای بسیار ارزان می‌فروخت تا کودکان تنگدست هم از آن‌ها بی‌بهره نمانند.

او بیش از ۵۰ سال در لایپزیگ به عنوان آموزگار و اُرگ‌نواز کلیسا به کار پرداخت و مجموعه ارزنده‌ای از ترانه‌های بومی آلمان را در این مدت گرد آورد و برخی از آن‌ها را با فهم و ذوق کودکان همساز کرد.

مشهورترین ترانه کودکان او که از چند ترانه بومی الهام گرفته و آن را به عنوان سرود کریسمس تنظیم کرده "درخت کاج" (O Tannenbaum) است:

"ای درخت کاج

برگ‌های تو

سبز و باصفا

نیستی فقط، گاه فصل گرم،

سبز و باصفا،

هم به ماهِ دِی،

وقتِ برفِ سرد،

سبز و باصفا"

کتاب‌های ترانه‌های کودکان آنشوتس در سه جلد تا امروز در کودکستان‌ها و دبستان‌ها تدریس می‌شوند.

او ۵۵ سال تمام خاطرات روزانه‌اش را یادداشت کرد که نکات جالب و ماندگاری درباره شهر لایپزیگ در زمان زندگی‌اش در بر دارند.

اِرنست آنشوتس در ۸۱ سالگی در لایپزیگ در شرق آلمان درگذشت.