هنگامی که هانِس لیندِمان (Hannes Lindemann) در زادگاهش دیپلم گرفت، جنگ جهانی دوم درگرفته بود و او باید به جبهه شرقی جنگ می‌رفت. از آنجایی که پس از مدت کوتاهی زخمی شد، اجازه یافت به پشت جبهه بازگردد و به دانشگاه برود.

پس از پایان تحصیل در رشته پزشکی نخست برای کمک به مردم آفریقا به عنوان پزشک به لیبِریا رفت و چندی هم در کشور گابون با پزشک بنام، آلبِرت شوایتزِر همکاری کرد. به طوری که در گفتگویی با فرستنده بخش غربی آلمان (WDR) می‌گوید، عشق دریا و مسافرت را از کودکی در دل داشته است.

لیندِمان ۳۳ ساله بود که در آفریقا قایقی ساخت و برای نخستین بار در یک سفر ۶۵ روزه با قایق از اقیانوس اطلس گذشت و عملا با تجربه شخصی فرضیه آلان لومبار (Alain Lombar) که می‌گفت "کشتی‌شکستگان می‌توانند از آب شور دریا تغذیه کنند" را رد کرد.تقویم روز آلمان

او پس از این سفر تصمیم گرفت با کوچکترین قایق ممکن به طول کمتر از شش متر و عرض کمتر از یک متر و بدون کمک از دیگران، از اقیانوس اطلس بگذرد.

لیندِمان تجربیات خود را در کتابی با عنوان "مردی با قایق در گذر از دو قاره" منتشر کرد و در این کتاب نوشت که تنها به کمک "آرامش درون از طریق تمرین خودزایی" یا همان "autogenic training" توانسته بر سرما، گرسنگی، تشنگی و مشکلات دیگر چیره شود و پس از ۷۲ روز دریانوردی به جزایر آنتیل برسد.

او پس از این چند کتاب در زمینه "تمرین خودزایی" نوشت.

پس از او بسیاری از اقیانوس اطلس گذشتند اما هیچ‌کس نتوانست و نخواست با قایقی به کوچکی قایق لیندِمان که هم اکنون در موزه آلمان در مونیخ نگهداری می‌شود، از این اقیانوس بگذرد.

لیندِمان در پایان کتابش می‌نویسد: «به همگان هشدار می‌دهم که هرگز با جان خود بازی نکنند؛ یعنی هوس دریانوردی با قایق تاشو نکنند».

هانِس لیندِمان در ۹۲ سالگی در شهر بُن در غرب آلمان درگذشت.