پدر اِنه بوردا (Aenne Burda) راننده قطار و مادرش خاِنه‌‌دار بود. او در یک گفت‌وگوی رادیویی می‌گوید: «از کودکی خودرای بودم و به هیچ‌وجه نمی‌خواستم مثل مادرم بشوم.»

پس از تحصیلات متوسطه به مدرسه عالی بازرگانی رفت و در یک شرکت برق‌رسانی به عنوان حسابرس به کار پرداخت. وظیفه‌اش این بود که به بدهکاران سر بزند و صورت‌حساب‌های عقب افتاده را طلب کند.

۲۰ ساله بود که در یکی از این مراجعه‌ها به فرانتس بوردا (Franz Burda) صاحب امتیاز یک مجله مد برخورد، عاشق او شد و یک سال بعد با او ازدواج کرد و در مدت کوتاهی سه پسر به دنیا آورد که برای مدتی او را خاِنه‌‌نشین کردند.
۴۰ ساله بود که متوجه شد همسرش با خانم منشی خود رابطه عاشقاِنه دارد و بابت مجله مُد دایم بدهی بالا می‌آورد.

اِنه بوردا به همسرش پیشنهاد می‌کند که به جای طلاق و تقسیم اموال، امتیاز و اداره آن مجله را به او واگذار کند.
او که خود از کودکی به نقاشی و طراحی علاقه داشت چند کارشناس زن را دور هم جمع می‌کند و مجله را از ورشکستگی نجات می‌دهد و ظرف چند سال با تلاش و پشتکار فراوان آن را به پرفروش‌ترین مجله مُد جهان تبدیل می‌کند.

یکی از پدیده‌هایی که این مجله را مورد پسند همگان ساخته، طرح‌های فوق‌العاده‌ایست که اِنه بوردا نخست از یک مجله آمریکایی برداشته بود. خواننده مجله بر خلاف مجلات دیگر می‌تواند برگه طرح را به آسانی قیچی کند و از روی آن الگو لباس دلخواهش را بدوزد یا ببافد.

اِنه بوردا به گفته خود مدیری سخت‌گیر و خودرای بود. او تا ۸۵ سالگی مجله‌اش را شخصا اداره و طرح‌ریزی می‌کرد و پس از آن هم با تاسیس بنیاد بوردا به پشتیبانی از امور فرهنگی، بازسازی آثار تاریخی و همچنین به حمایت از سالمندان و نیازمندان زادگاهش پرداخت.

اِنه بوردا در ۹۶ سالگی در شهر زادگاهش در جنوب آلمان درگذشت.