تئودور بیلروت در سال ۱۸۲۹ در جزیره روگن در شمال آلمان‌ زاده شد. پدرش کشیش بود. عشق زندگیش موسیقی بود و فقط به احترام مادرش به مدرسه و دانشگاه می‌رفت. پزشکی را هم به توصیه مادر انتخاب کرد وگرنه از هر لحظه فراغت برای نواختن پیانو، ویلون و ویولا و همنشینی با هنرمندان به ویژه با یوهانس برامس (Johannes Brahms) آهنگساز بنام زمانش سود می‌جست. می‌گفت: «وقتی آدم یک اثر خوب موسیقی می‌شنود، انگار هم‌زمان بهترین آثار گوته، شیلر و لسینگ را می‌خواند.»

هنگامی که در ۲۲ سالگی مادرش را از دست داد، گویی به یاد او رشته پزشکی را جدی گرفت و از آن پس درجات آکادمیک را به سرعت طی کرد و از برجسته‌ترین جراحان زمان خود شد.

۵۲ ساله بود که عمل بی‌مانند معده‌برداری را انجام داد. در آن هنگام او در وین در کنار یوهانس برامس می‌زیست و کار می‌کرد. کاری که او کرد با ابزارهای آن زمان ناشدنی می‌نمود. او معده را برید و هر سه قشر آن یعنی جدار خارجی، ماهیچه‌ها و بخش مخاطی را باز بخیه کرد. شاید انگشتان ورزیده‌ی سازآشنایش در این کار به او کمک کرده باشند گرچه پیش از اینکه به این عمل دست بزند، این کار‌ها را روی سگ‌ها و اردک‌ها آزموده بود.

هم اکنون هنوز به عمل برداشت بخشی از معده که البته تنها در صورت بروز سرطان به آن دست می‌زنند، «بیلروت ۱» و «بیلروت ۲» می‌گویند.

تئودور بیلروت همواره باعث شگفتی هم‌عصرانش بود. در دانشگاه تدریس می‌کرد، مقاله‌های علمی و نقدهای موسیقایی می‌نوشت، کنسرت اجرا می‌کرد و آهنگ می‌ساخت و در کارهای خیریه هم شرکت می‌جست.

تئودور بیلروت در اواخر عمر همه وقتش را صرف موسیقی و نوشتن در این‌باره می‌کرد و کتاب «چه کسی گوش موسیقی دارد» را نوشت.

او در ۶۵ سالگی در شهر آباسیا که آن زمان جزو اتریش بود و امروزه در کرواسی واقع است، درگذشت.