ولفگانگ نُیس (Wolfgang Neuss) به گفته خود نخست دستیار کشاورزان بود و مدتی هم دوره سلاخی دید اما چون همیشه دوست داشت دلقک و معرکه‌گیر بشود، در ۱۵ سالگی از خانه گریخت و در برلین به چنگ پلیس افتاد.

یک سال پس از آن با آغاز جنگ جهانی دوم او را به کار راه‌سازی کشیدند و از ۱۸ سالگی به جبهه بردند.

۱۹ ساله بود که برای فرار از جبهه به انگشت خود تیر زد و به عنوان زخمی به پشت جبهه‌ها فرستاده شد.

از آن‌جا که با نازی‌ها هیچ‌گونه هم‌کاری نداشت، توانست پس از جنگ به کار مورد علاقه‌اش بپردازد و در مونیخ به عنوان کمِدیان و هنرپیشه مشغول شد. در یک گفتگوی رادیویی که از آخرین مصاحبه‌های اوست می‌گوید: «من شو کمِدی اجرا نمی‌کردم، بلکه اصلا خودم شو کمِدی بودم. به مردم می‌گفتم: مردم، از دوران پس از جنگ لذت ببرید که بعید نیست این دوران، دوران پیش از جنگ باشد.»

نُیس افزون بر شوهای تئاترال در چند فیلم موفق مانند "پول مثل کاه" بازی کرد و خود هم در سال ۱۹۵۹ در ۳۶ سالگی یک فیلم ساخت که زیاد موفق نبود.

فُلکر کوهن (Volker Kühn) زندگینامه‌نویس نُیس می‌گوید: «او بی‌آن‌که واکنشی بر رخدادهای زمان باشد، همیشه بر روی مسائل مهم زمان انگشت می‌گذاشت به ویژه زمانی که جوانان از گذشته پدرها و مادرهایشان در دوره نازی‌ها می‌پرسیدند.»

۴۰ ساله بود که همکار و یار نزدیکش در کار تئاتر را از دست داد و از آن پس شوهای تک‌نفره اجرا می‌کرد تا جایی که به عنوان برجسته‌ترین کمِدین آلمان پس از جنگ دوم جهانی به ویژه در دهه ۱۹۶۰ به شمار آمد.

ولفگانگ نُیس در سال ۱۹۶۹ از صحنه کناره گرفت ولی ۱۴ سال بعد باز به صحنه تئاتر و کمدی بازگشت و برای بار دوم طرف توجه مردم و رسانه‌ها واقع شد.

ولفگانگ نُیس در ۶۵ سالگی در برلین درگذشت.