۱۳۵ سال پيش در چنين روزی اِروين فُن ويتسلِبِن ژنرال ارتش در برِسلاو (لهستان كنونی) زاده شد.

خانواده اِروين فُن ويتسلِبِن Erwin von Witzleben از اشراف سرزمين تورينگِن در شرق آلمان بودند. پدرش نظامی بود ولی نخست او را به خواست مادرش برای تحصيل به صومعه‌ای در زادگاهش فرستادند.

۱۴ ساله بود كه پدرش را از دست داد و همان سال به مدرسه نظام در بخش پروس يعنی سرزمين‌های شرقی آلمان رفت و سه سال بعد در مقام ستوان يكم به خدمت نظام در شهر ليگنيتس وارد شد.

۳۳ ساله بود كه به جبهه غربی جنگ جهانی اول رفت ولی در جنگ به سختی زخمی شد و تنها توانست به عنوان سروان رِزِرو گروهان پياده‌نظام به كار ادامه دهد.

پس از جنگ جهانی اول به ستاد مركزی ارتش آلمان راه يافت و درجه‌های ارتشی را يكی پس از ديگری به دست آورد به طوری كه به هنگام روی كار آمدن نازی‌ها به مقام سپهبدی رسيده بود.

ويتسلِبِن از آغاز كار با نازی‌ها و سياسی شدن ارتش مخالفت كرد و در سال ۱۹۳۸ يعنی هنگامی كه ۵۷ ساله بود قصد داشت عليه هيتلر كودتا كند اما به خاطر موفقيت هيتلر در كنفرانس مونيخ كه طی آن سرزمين‌های آلمان‌نشين كشور چكسلواكی وقت را به آلمان واگذاشتند، از آن كار دست كشيد.

در ۲۰ ژوئيه ۱۹۴۴ ويتسلِبِن به همراهی همرزمان ديگر از جمله كلاوس فُن اشتاوفِنبِرگ Staufenberg فرمان سوء قصد به جان هيتلر را صادر كرد و قرار بود كه پس از بر انداختن ديكتاتور، فرمانده نيروهای مسلح آلمان شود ولی هيتلر جان سالم بدر برد و كودتاگران به ويژه ارتشبد وقت ويتسلِبِن را از ارتش اخراج كردند تا بتوانند او را در دادگاه موسوم به خلق محاكمه كنند.

ويتسلِبِن به هنگام شنيدن حكم اعدام خود به رئيس دادگاه گفت: «ما را به جلاد می‌سپاريد اما دو سه ماه ديگر مردم بيزار و درمانده شما را به بند خواهند كشيد و به كثافت‌های خيابان‌ها خواهند كشاند.»

اِروين فُن فريتسلِبِن به تاریخ ۸ اوت ۱۹۴۴ در ۶۳ سالگی در برلين بر خلاف قانون خود نازی‌ها به دار آويخته شد.