با مرگ فریتس كروپ مشخص شد كه خانواده‌ صاحب امتیاز بزرگترین كارخانه‌ اسلحه‌سازی آلمان پسری نخواهد داشت كه نام و امتیاز این دودمان را به ارث برد و ادامه دهد. به این منظور قیصر آلمان ویلهلم دوم، برتا كروپ را ملزم كرد تا در سال ۱۹۰۶ با گوستاو فرزند نخست‌وزیر ایالت بادن آلمان ازدواج كند زیرا خانواده‌ آن وزیر نیز دارای یكی از بزرگترین كارخانه‌های اسلحه‌سازی بود.

در سال ۱۹۰۶ قیصر آلمان شخصا در جشن عروسی آن دو وارث كارخانه‌دار در شهر اسن در غرب آلمان شركت كرد كه از قرار به عنوان یكی از پرهزینه‌ترین جشن‌ها در سده‌ بیستم در آلمان ثبت شد.

به این ترتیب دو كارخانه‌ اسلحه‌سازی یكی شدند و بزرگترین كنسرن اروپا را تشكیل دادند كه در آغاز قرن بیستم ۶۵ هزار كارگر و كارمند داشت. كارخانه‌ كروپ همان شركتی است كه تا پیش از انقلاب ۲۵ درصد از سهام آن به كشور ایران تعلق داشت.

گوستاو به محض ورود به خانواده‌ كروپ‌ها با توان هرچه تمام‌تر به كار مشغول شد و بیشترین تلاش خود را صرف این كرد كه تنها عضو سببی خانواده نباشد و همگان او را به عنوان گوستاو كروپ به رسمیت بشناسند. او مدیریت ویلای خصوصی كروپ را با ۲۷۰ اتاق به همسرش برتا واگذاشت و آنطور كه زندگی‌‌نامه نویسش پروفسور تنفلده tenfelde می‌گوید، چنان دقیق‌كار ‌بود كه لقب "مرد ساعتی" گرفته بود.

در سال ۱۹۱۲ باز قیصر آلمان شخصا با گوستاو كروپ دیدار و در جشن صدمین سالگرد تأسیس كارخانه‌ كروپ شركت جست. گوستاو كروپ این جشن را به جشن ورود خود به خاندان كروپ تعبیر و تبدیل كرد و از هیچ هزینه‌ای در این زمین فرو نگذاشت، جشنی كه به گرانترین جشن جهان شناخته شده است.

گوستاو كروپ سنت دیرینه‌ی شركت كروپ را حفظ كرد یعنی همواره در رابطه‌ تنگاتنگ با سردمداران قدرت باقی ماند و به این ترتیب همواره به عنوان مهم‌ترین كارخانه‌ اسلحه‌سازی آلمان نقش فعال داشت.

با آغاز جنگ جهانی دوم، نقش اسلحه‌سازی نیز طبیعتا حساس‌تر شد و شاید به همین علت هیتلر رسما هفتادمین زادروز گوستاو كروپ را به او شادباش گفت. به همین علت، نیروهای متفق بارها شهر اسن و كارخانه‌ كروپ را به تلافی كاربرد جنگ‌افزارهای این شركت، بمباران كردند و پس از جنگ گوستاو كروپ را به اتهام جنایت علیه انسانیت به دادگاه نورنبرگ كشاندند اما از آنجا كه در زندان متفقین دچار سكته شد، پسرش آلفرد را به دادگاه خواندند. آلفرد در دادگاه منكر تأیید نازی‌ها از سوی شركت كروپ شد و گفت كه در آن زمان هیچ‌كس جرأت مخالفت با رژیم دیكتاتوری را نداشت.

با پایان جنگ دوم جهانی دیگر هیچ‌كس شک نداشت كه گوستاو یگ كروپ واقعی است مگر همسرش برتا كه پس از مرگ گوستاو كروپ در ژانویه‌ ۱۹۵۰، نگذاشت جسدش را در آرامگاه خانوادگی كروپ‌ها به خاک بسپارند.

تنها پس از مرگ برتا كروپ بود كه خاكستر او را از آرامگاه خانوادگی هالباخ در جنوب آلمان به اسن بردند و در كنار كروپ‌ها‌ی دیگر به خاک سپردند.