توماس ناست (Thomas Nast) در پادگانی در شهر لانداو در جنوب آلمان زاده شد. پدرش نوازنده ارکستر ارتش بود و وضع مالی بسیار بدی داشت. به این خاطر مادرش به قصد گریز از تنگدستی، با توماس شش ساله و خواهرش به نیویورک مهاجرت کرد.

توماس کوچک اما در مدرسه شاگرد خوبی نبود و به ویژه با یادگیری زبان انگلیسی به هیچ رو کنار نمی‌آمد. در عوض در نقاشی و طرح چنان باذوق و هوش بود که آموزگاران مادرش را مجاب کردند او را از ۱۲ سالگی به مدرسه نقاشی بگذارد.

توماس با پشتکار بسیار نقاشی و طراحی آموخت ولی تا مدت بسیاری حتا در بزرگسالی در خواندن و نوشتن اشکال داشت و به این خاطر شغل ثابتی پیدا نمی‌کرد. تا این‌که در ۱۵ سالگی در سال ۱۸۵۵ تصادفا به دفتر روزنامه مصور فرانک لِسلی از تصویرگران بنام زمان در نیویورک راه یافت و با کشیدن اولین طرح از کارگرانی که با زورق به نیویورک می‌آمدند، جای خود را در روزنامه‌های مصور باز کرد.

توماس ناست با الهام از فرانک لِسلی، برای کشیدن تابلوهای بزرگ، نخست آن‌ها را به قطعه‌های کوچک تقسیم می‌کرد و بعد آن قطعات را به هم می‌چسباند و به این ترتیب به کار خود سرعت می‌بخشید.

۲۴ ساله بود که به عنوان گزارشگر "هفته‌نامه هارپِر" (Harper's weekly) به کارزارهای جنگ‌های داخلی آمریکا رفت و از آن‌پس گزارش سیاسی به صورت تصویری در روزنامه‌ها و مجلات آمریکایی را عملا پایه ریخت.

کاریکاتورهای سیاسی او به سود سیاهان آمریکا و در نبرد با برده‌داری، هفته‌نامه هارپِر را به یکی از پرطرفدارترین مجله‌های آمریکایی تبدیل کرد.

"بنیاد توماس ناست" در زادگاه او از سال ۱۹۷۷ تا کنون همه ساله به یک کاریکاتوریست سرشناس آلمانی یا آمریکایی جایزه‌ای اعطا می‌کند.

توماس ناست در ۶۲ سالگی در شهر گوایاکویل (Guayaquil) درگذشت.