تنتن ۹۰ ساله شد
۱۳۹۷ دی ۲۰, پنجشنبهنخستین داستان مصور تنتن در روز دهم ژانویه سال ۱۹۲۹ درروزنامه بلژیکی "بیستم کوچک" منتشر شد. تنتن یک خبرنگار زیرک است که مهارتهای ویژهای، از جمله خلبانی دارد و در سفرهای خود به جستجوی یک سری ماجراهای جذاب و خطرناک میرود.
او شخصیتی ساده، خوش طینت و شجاع است که در کنار سگ سفید و باهوشش میلو (برفی) جذابیت بیشتری مییابد.
داستانهای تنتن و میلو، به گفتهی خالقشان، برای افراد "بین ۷ تا ۷۷ سال" نگاشته شدهاند ولی به مرور زمان این محدوده سنی شکسته شد و کودکان پیشدبستانی و سالخوردگان بیش از ۷۷ ساله هم به آن علاقه پیدا کردند.
"ژرژ پروسپر رمی" مشهور به "هرژه" یا "ارژه" تا سال ۱۹۸۱ در مجموع ۲۳ داستان کامل و یک داستان نیمهتمام تولید کرد که به بیش از ۵۰ زبان ترجمه و بیش از ۲۵۰ میلیون بار بهفروش رفتهاند. تنتن و میلو در آلمان "تیم و اشتروپی" (Tim und Struppi) نامیده میشوند.
تنتن و میلو در ایران
نخستین بار انتشارات "یونیورسال" تهران در سال ۱۳۵۰ دو داستان مصور تنتن با عنوان "جزیره سیاه" و "هدف کرهی ماه" را از فرانسوی به فارسی ترجمه و منتشر کرد.
یونیورسال در مجموع ۱۳ عنوان از کتابهای تنتن را چاپ کرد.
پس از انقلاب انتشار داستانهای تنتن برای مدتی توقف یافت اما در سال ۱۳۵۹ شمسی انتشارات "ونوس" اقدام به ترجمه این داستانها از انگلیسی نمود و سایر کتابهایی را که یونیورسال منتشر نکرده بود، ارائه داد.
بعدها هم چند انتشاراتی دیگر اقدام به پخش همین کتابها با نامهای دیگر کردند.
به دلیل شرایط بعد از انقلاب، شخصیت کاپیتان هادوک در داستانهای تنتن که آدمی الکلی بود تغییر یافت؛ به این ترتیب که او رژیم غذایی دارد و باید از نوشیدن نوشیدنیهای گازدار و شیرین خودداری کند!
علاوه بر کاپیتان هادوک، تکیه کلامها و صحبتهای دیگر کاراکترهای داستانهای تنتن هم تغییر یافتند.
زندگی پرفراز و نشیب
ژرژ پروسپر رمی در روز ۲۲ ماه مه سال ۱۹۰۷ در حومه بروکسل، پایتخت بلژیک، به دنیا آمد. کودکی او به گفته خودش، ابتدا بسیار یکنواخت بود، اما در دوران دبستان با جنگ جهانی اول مصادف شد. آن زمان زادگاه او بلژیک در اشغال نیروهای آلمانی بود.
هنرمند بلژیکی جنگ جهانی دوم را به گونه دیگری تجربه کرد. او مدتی با روزنامهای که ارگان ناسیونال سوسیالیستها بهشمار میرفت همکاری کرد و پس از پایان جنگ چند بار دستگیر و در نهایت به دو سال ممنوعیت کاری محکوم شد. او گفته است که به "جهانی دیگر" که نازیها وعده داده بودند، کشش داشته و این حس خود را "احمقانه" خوانده است.
به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید
یکی دیگر از انتقادها به هرژه استفاده از مفاهیم نژادپرستانه است که او در داستانهایش بهکار میبرده. به عنوان مثال او در آثار نخستین خود، از جمله در داستان "تنتن در کنگو"، سفیدپوستان را بهگونهای بهتصویر میکشیده که گویا از سیاهپوستان برترند. اما او به مرور از این کار هم فاصله گرفت.
هرژه در سال ۱۹۸۱ به بیماری سرطان خون مبتلا شد و در روز سوم مارس ۱۹۸۳ چشم از جهان بست.