نیکولا تسلا در سال ۱۸۵۶ در روستای سمیلیان نزدیک شهرک گوسپیچ کرواسی کنونی زاده شد.

خانواده‌اش اهل صربستان بودند و پدرش کشیش بود.

از کودکی به رشته فیزیک و برق علاقه داشت و با اینکه سه سال در دانشگاه‌های گوناگون این رشته‌ها را تحصیل کرد به علت نارسایی‌های مالی نتوانست آنها را به پایان برساند.

۲۸ ساله بود که به همراه هزاران مهاجر دیگر به نیویورک رفت تا با ادیسون دیدار و زیر دست او کار کند.

می‌گفت:«کار با مخترعی که دانشش را تنها از راه تجربه به دست آورده، نقطه عطفی در زندگی من بود.»

دیری نپایید که به خاطر اختلاف بر سر برتری جریان متناوب برق بر جریان ثابت که دلخواه ادیسون بود، از او جدا شد و به شرکت وستینگهاوس پیوست.

تسلا ۳۶ ساله بود که با بهره‌گیری از جریان دوربرد متناوب برق، شب‌های شهر شیکاگو را به هنگام برگزاری نمایشگاه جهانی فن‌آوری، یکپارچه نور افشان کرد و برای نخستین بار الکتریسیته را به صورت بی‌سیم از نقطه‌ای به نقطه دیگر عبور داد و پایه پیام‌رسانی بی‌سیم امروزه را ریخت.

تِسلا ۲۸۰ اختراع و کشف کوچک و بزرگ دارد که بیشتر آنها فراموش شده‌اند.

اما ذهن و تخیلاتش به کشف‌ها و اختراع‌هایی که می‌کرد قانع نبود و همواره با طرح‌های جذاب از بانک‌ها به ویژه بانکدار بلندآوازه وقت، مورگان، وام‌هایی می‌گرفت که توان بازپرداخت‌شان را نداشت.

از هنگامی که در جنگ جهانی اول دستگاه تلگراف بی‌سیمی را برای شرکت تِلِفونكِن آلمان؛ یعنی دشمن وقت آمریکا ساخت به بی‌مهری سرمایه‌داران آمریکایی و در پی آن به ورشکستگی اقتصادی دچار شد و سال‌های پایانی عمر را در تنهایی و فراموشی به سر برد.

نیکولا تسلا در ۸۶ سالگی در هتل نیویوركِر درگذشت.