تلاشگر حقوق برابر و پشتیبان حق رأی برای زنان
۱۳۹۷ اسفند ۲۲, چهارشنبهبند ۱۹ متمم قانون اساسی ایالات متحده كه به زنان حق رأی میدهد به نام او ثبت شده است.
سوزان برانِل آنتونی Susan Brownel Anthony در شهر كوچكی در ماساچوسِت زاده شد، ولی پدرش كه كارفرمای یک كارخانه پنبهریسی بود با خانواده به ایالت نیویورک مهاجرت كرد.
خانوادهاش همه اعضای یک فرقه مسیحی برابرخواه به نام «كواكِرها» Quakers بودند.
۱۷ ساله بود كه طوماری علیه بردهداری تهیه كرد كه به مجلس آمریكا بفرستد.
۳۲ ساله بود كه سخنرانیاش به خاطر زن بودنش لغو شد و در پی آن به همراه یار ماندگار و تلاشگرش در حقوق زنان الیزابِت كادی استانتون «جامعه عدالت زن» را بنیان نهاد و ۳۶ ساله بود كه نماینده «جامعه ضد بردهداری» در ایالت نیویورک شد.
۴۳ ساله بود كه باز با همكاری استانتون بلندترین طومار تاریخ آمریكا را با ۴۰۰ هزار امضا علیه بردهداری تهیه كرد و به مجلس فرستاد.
۴۸ ساله بود كه در راهاندازی مجله «انقلاب» نقش اصلی را داشت كه محتوای آن تلاش برای برابری حقوق زنان بود.
۴۹ ساله بود كه با همرزمانش «جامعه حق رأی برای زنان» را تأسیس و در این چارچوب تاریخ شش جلدی «حق رأی برای زنان در جهان» را گردآوری كرد.
۵۲ ساله بود كه او را تنها به این خاطر كه در راچِستِر رأی خود را در انتخابات نمایندگان به صندوق انداخته، دستگیر و زندانی كردند. دادگاه او را برای آن كار جریمه كرد، ولی با بالا گرفتن كار و اعتراض مردم از پرداخت جریمه، صرف نظر شد.
۵۸ ساله بود كه با همكاری تلاشگران دیگر قانون حق رأی به زنان را به مجلس سنای آمریكا تسلیم كرد. ۴۲ سال طول كشید تا پس از بحث و جدلهای بسیار این قانون در سال ۱۹۲۰؛ یعنی ۱۴ سال پس از درگذشت سوزان آنتونی به تصویب و اجرا رسید.
آنتونی تا پایان عمر از راه حق الزحمههای سخنرانیهایش زندگیاش را میگذراند و هر سال تا ۱۰۰ سخنرانی در راستای برابری حقوق زنان برگزار میكرد.
میگفت: «تا كنون با هیچ پدیدهای به اندازه آزادی سخنرانی برای زنان، مبارزه نشده است. زنان را حتی برای تلاششان در به دست آوردن حق رأی این قدر آزار ندادهاند.»
سوزان برانِل آنتونی در ۸۶ سالگی در ایالت نیویورک درگذشت.