پیش از مرگ گفت: "زنده‌باد شیلی، زنده باد مردم، زنده‌باد کارگران، این آخرین کلام من است اما مطمئنم که این قربانی بیهوده نخواهد ماند". 

سالوادور آلنده (Salvador Allende) در خانواده متوسط و مرفهی رشد کرد. پدربزرگش پزشک بود و او هم راهش را ادامه داد.

۲۵ ساله بود که رشته پزشکی را در دانشگاه سانتیاگو به پایان رساند.

در زمان دانشجویی از ۲۰ سالگی عضو چند گروه مخالف دولت بود و در تظاهرات علیه خودکامه آن زمان شیلی کارلوس ایبانِس دِل کامپو شرکت می‌کرد و یکبار دستگیر و مدت کوتاهی زندانی شد.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

۲۹ ساله بود که از سوی حزب سوسیالیست به نمایندگی مجلس برگزیده شد و یک سال پس از آن به مدت دو سال وزیر بهداری بود.

۳۸ ساله بود که به مقام سناتوری رسید و ۹ سال پس از آن نامزد مقام ریاست جمهوری شد اما مقام چهارم را گرفت.

چهار سال پس از آن باز نامزد این مقام شد و با تعداد اندکی رأی مبارزه انتخاباتی را باخت.

از آنجا که سوسیالیسم را تنها از راه مسالمت‌آمیز پی می‌گرفت و با تندروان چپ برخورد می‌کرد در میان مردم عادی حتا هواداران حزب‌های دیگر محبوبیت بسیار یافت.

۶۱ ساله بود که در تشکیل یک جبهه یگانه از حزب‌های سوسیالیستی و کمونیستی نقش تعیین‌کننده داشت و یک سال پس از آن ۳۶ درصد رأی مردم را در انتخابات ریاست جمهوری به دست آورد.

چون هیچ کدام از نامزدها اکثریت مطلق را نیاوردند، انتخاب به پارلمان واگذار شد و آلنده با رأی سوسیالیست‌ها و دموکرات‌مسیحی‌ها به مقام ریاست جمهوری رسید.

از آنجا که برنامه کار خود را تقسیم اراضی به کشاورزان و ملی کردن منابع به ویژه مس و بیشتر کارخانه‌ها و نهادهای درآمدزای کشور قرار داد و با کشورهای سوسیالیستی به ویژه کوبا روابط خوبی ایجاد کرد، با مخالفت و مداخله آمریکایی‌ها روبرو شد.

تحریم‌های اروپایی و آمریکایی اقتصاد شیلی را فلج کردند و تندروان چپگرا سرخود به مصادره کارخانه‌ها دست زدند و حتا در ارتش نفوذ کردند و رئیس جمهور را در گرداب میان مخالفان چپ و راست فرو بردند.

در روز ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۳ ارتش کودتا و به کاخ ریاست جمهوری حمله کرد و آلنده که خود را تنها می‌دید در آنجا دست به خودکشی زد.

سالوادور آلنده در ۶۵ سالگی در پایتخت شیلی درگذشت.