امید نوری‌پور متولد تهران است. او در ۱۳ سالگی همراه خانواد‌ه‌اش به آلمان مهاجرت کرده و از سال ۲۰۰۶ میلادی نماینده حزب سبزها در پارلمان آلمان است. نوری‌پور سخنگوی فراکسیون سبزها در پارلمان، عضو کمیسیون روابط خارجی و عضو کمیسیون حقوق بشر و کمک‌های بشردوستانه پارلمان آلمان است.

دویچه وله: آقای نوری‌پور افزایش تنش لفظی بین تهران و واشنگتن را چقدر خطرناک می‌ببیند؟

امید نوری‌پور: افزایش تنش میان سیاستمداران دو طرف در فضای مجازی تنها نشانه‌ای از گرایش‌های بسیار نگران کننده در سیاست ایران دولت ایالات متحده آمریکا است. با نفوذ رو به افزایش مجاهدین خلق در واشنگتن، ایده تغییر رژیم ایران با دخالت خارجی در واشنگتن جا افتاده است. مجاهدین خلق یک گروه اقتدارگرا و خشونت‌طلب است که میان ایرانیان محبوبیتی ندارد. سیاستی که آمریکا در پیش گرفته در نهایت به معنای جنگ است. چنین جنگی یک فاجعه انسانی و سیاسی خواهد بود که ابعاد جهانی خواهد داشت.

وضعیت اقتصادی ایران تنها دو ماه پس از خروج آمریکا  از توافق اتمی به شدت وخیم شده است: سقوط ارزش ریال، کمبود برخی‌کالاها، قطعی برق. مردم معترض هستند. حتی بازار تهران هم شاهد این اعتراضات بود. این وضعیت چقدر برای حکومت ایران خطرناک است؟ چه کسی از این وضعیت سود می‌برد؟

اعتراضات در ایران چند ماه قبل از خروج آمریکا از توافق اتمی شروع شد. دلیل آن‌هم نارضایتی مردم از شرایط اقتصادی و سیاسی کشور بود. از وضعیت اسفب‌بار آزادی و حقوق بشر که بگذریم، بحث بر سر فساد، سوء مدیریت و افزایش نابرابری اجتماعی است. این اعتراضات کسانی را که از وضعیت کنونی ایران سود می‌برد، تحت فشار گذاشت. اما تأثیر بازگشت تحریم‌ها درست خلاف آنچه خواهد بود واشنگتن خواهان آن است. یعنی هسته‌های مختلف قدرت در حکومت ایران علیه آمریکا متحد می‌شود و در نهایت بخشهای فاسد حکومت بار دیگر با دور زدن تحریم‌ها و قاچاق کالا سود می‌برد.

فکر می‌کنید تأثیرگذاری آلمان و اروپا با توجه به جاه‌طلبی‌های واشنگتن برای تغییر رژیم در ایران و تلاش حکومت ایران برای بقا، چقدر است؟

اروپا به طور بالقوه تأثیر زیادی دارد. ما در ایران اعتبار بیشتری نسبت به آمریکا داریم. دلیل عدم اعتماد به آمریکا هم مداخله‌های مداوم آمریکا در ایران در دهه‌های اخیر است. از آن گذشته ما یک فاکتور مهم اقتصادی برای ایران هستیم. اروپا برای استفاده از این پتانسیل بالای خود باید قاطع برخورد کند. ما باید ابزارهایی ایجاد کنیم که کمتر تحت تأثیر تحریم‌های آمریکا قرار گیریم چون تنها در این‌صورت است که می‌توانیم  یک سیاست مستقل در ایران و سایر کشورها داشته باشیم.

گزینه‌های عملی آلمان و کشورهای اروپایی امضا کننده توافق اتمی برای ایجاد انگیزه‌های اقتصادی برای ایران - ‌علی‌رغم فشار عظیم تحریم‌های ثانویه آمریکا - چه هستند؟

ایجاد انگیزه‌های اقتصادی برای ایران یک چالش بزرگ است. مسئله کلیدی صادرات نفت ایران است. اروپا باید ابزارهایی در دست داشته باشد که شرایط ادامه صادرات نفت را برای ایران فراهم کند. از آن گذشته باید انگیزه‌های اقتصادی بیشتری برای ایران فراهم کرد. مثلأ همکاری نزدیک و سرمایه گذاری در بخش آب، که وضعیت بسیار بدی در ایران دارد می‌تواند یک دلیل مهم برای ماندن ایران در توافق اتمی باشد.

همکاری اروپا با سایر کشورهای طرف توافق اتمی یعنی روسیه و چین چقدر نزدیک است؟ 

اروپا چین و روسیه همه توافقی را امضا کرده‌اند که حال مانند یک ازدواج اجباری دیپلماتیک می‌‌ماند و حفظ آن، نیازمند همکاری همه طرف‌هاست. بروکسل رایزنی نزدیکی با مسکو و پکن دارد. شرایط کنونی اما برای روابط فرااقیانوسی- رابطه اروپا و آمریکا یک بحران جدی است. دولت آمریکا با سیاست‌های خود در مورد ایران، به طور مستقیم امنیت اروپا را به خطر می‌اندازد. این سیاست به اعتماد ما به همکاری‌های فرااقیانوسی لطمه می‌زند. 

مصاحبه‌کننده: ماتیاس فون‌هاین

 به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید