"شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران" که تحصن‌ معلمان را سازماندهی کرده روز دوشنبه ۲۳ مهر (۱۵ اکتبر) در کانال تلگرامی خود نوشته است که "معلمان با اتحاد خود تحصن سراسری معلمان در روز اول را رقم زدند". 

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

کانال تلگرامی این شورا همچنین اطلاع داده است که "سعی شده گروه تحصن سراسری مهر ماه معلمان از دسترس خارج شود و با ترساندن همکاران گروه را از کار بیندازند تا اتحاد ما را از بین ببرند".

معلمان ایرانی تصاویری از تحصن‌های صنفی خود در دومین روز تحصن را هم در کانال تلگرامی "شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران" و در توییتر با هشتگ "تحصن سراسری معلمان" به اشتراک گذاشته‌اند.

بازداشت دبیر كانون صنفی معلمان خراسان شمال

در برخی از شهرهای ایران فشار بر معلمان متحصن افزایش یافته است.

محمدرضا رمضان‌زاده، رئیس شورای هماهنگی تشكل‌های صنفی فرهنگیان و دبیركانون صنفی معلمان خراسان شمالی، توسط مامورین اطلاعات در شهر بجنورد بازداشت شده است. آقای رمضان‌زاده، بنابه گفته همکارانش، از بدو بازداشت دست به اعتصاب غذا زده است.

علاوه بر معلمان شاغل، معلمان بازنشسته نیز در اعتراضات شرکت کرده‌اند.

الهه بهرامی،  معلم راهنمایی بازنشسته در تهران که سال ۷۹ بازنشسته شده، به دویچه وله می‌گوید: «معلمان شاغل و بازنشسته پیش‌تر هم بارها اعتراض کردند ولی متاسفانه به خواسته آنان رسیدگی نشده است. در ایران هر کسی و به هر وسیله‌ای تحصن و اعتصاب بکند، به جای رسیدگی به آن دستگیر و زندانی می‌کنند.»

این معلم بازنشسته در ادامه تاکید کرد که بسیاری از معلمان به دلیل اینکه به خواسته آنان توجهی نشده، امیدی به حل مشکلاتشان ندارند. او ادامه داد: «این موضوع خیلی تکرار شده ولی معلمین تابحال منسجم و متحد نبوده‌اند و اعتصاب یا تحصن به نتایج مثبتی نرسیده است.»

به گفته بهرامی معلمان با حقوق بازنشستگی نمی‌توانند زندگی خود را تامین کنند و مجبورند شغل دوم یا سوم داشته باشند.

نیک‌نژاد، معلم مقیم تهران هم به دویچه وله فارسی گفت که تحصن‌ها این بار گسترده بوده و مقامات با مطالبات معلمان آشنایی پیدا کرده‌اند. او افزود: «قطعا تحصن معلمان بازتاب و انعکاس داشته و صدای ما شنیده شده و به گوش مقام‌ها رسیده است. فضای مجازی امکانی برای گروه‌های مدنی بوده که تاثیر خوبی داشته است.»

آقای نیک‌نژاد ادامه داد: «تحصن‌های کنونی هم در راستای اعتراض‌های قبلی فرهنگیان کشور است. چون وضعیت آموزشی و صنفی در هفته‌های اخیر تغییری نکرده و بهبود نیافته و به همین خاطر تحصن و اعتراض ادامه داشته است. و اگر گوش شنوایی هم برای آن وجود نداشته باشد، این مسئله دچار نوسان و افت و خیزهایی می‌شود. ما امیدوار هستیم که این حرکت‌ها نتیجه خود را بدهد و صداهای ما شنیده شود و در میان‌مدت و درازمدت اثر خودش را بگذارد.»

تفاوت تحصن کنونی معلمان با اعتراض‌های قبلی 

لیلا زوری که چندین سال معلم بوده و در حال حاضر در آلمان زندگی می‌کند، به دویچه وله می‌گوید: «معلمان قبلا هر سال  اعتراض کرده‌اند ولی امسال تحصن فرهنگیان از چند نظر با سال پیش یا سال‌های قبل از آن تفاوت دارد. اول اینکه تعداد معلمانی که در تحصن‌ها شرکت کردند بیشتر است و این اعتراضات جنبه همگانی و سراسری پیدا کرده، دوم اینکه معلمان موفق شدند از شبکه‌های اجتماعی برای رسا‌تر کردن صداهای خود و طرح خواسته‌هایشان بهتر استفاده کنند. اما از همه مهم‌تر این است که تحصن همگانی معلمان همراه بوده با اعتراض‌های کامیون‌داران. به همین خاطر معلمان ایرانی امیدوارند بجای فشار و دستگیری این بار صدای آنها شنیده شود.»