صدراعظم آلمان، آنگلا مرکل، احتمالا این روزها از شنیدن عنوان "نورد استریم ۲" هم سر درد می‌گیرد؛ خط لوله‌ای که در اصل برای دولت آلمان پروژه‌ای در چارچوب سیاست‌های تامین انرژی محسوب می‌شد، اما اکنون به یک معضل واقعی در عرصه سیاست خارجی مبدل شده است.

اوکراین با این خط لوله که از دریای بالتیک می‌گذرد مخالف است زیرا بیم از دست رفتن درآمدهای خود از طریق ترانزیت گاز روسیه را دارد. این کشور همچنین نگران است که با بی‌اهمیت شدن ترانزیت گاز، حمایت از اوکراین در برابر تجاوزهای احتمالی روسیه نیز منتفی شود.

دانمارک و فرانسه، متحدان آلمان در اتحادیه اروپا نیز چندان دل خوشی از این خط لوله ندارند. گرچه منابع خبری ابتدای ماه فوریه گزارش داده بودند که برلین و پاریس بر سر مهم‌ترین مسائل مورد اختلاف بر سر خط لوله "نورد استریم ۲" به تفاهم رسیده‌اند.

برخورد ایالات متحده نیز با این خط لوله نه تنها بهتر نیست که دست بر قضا خیلی هم بدتر است؛ این پروژه اکنون به یکی از معدود مسائلی تبدیل شده که سیاستمداران آمریکایی از هر دو حزب اصلی علیه آن، دوشادوش قد علم کرده‌اند.

آلمان، "گروگان و وابسته به روسیه"

در صدر این مخالفان، دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا، قرار دارد که معتقد است خط لوله "نورد استریم ۲" آلمان را "گروگان روسیه" می‌کند. فرستاده او به برلین نیز این سخنان را به شکل دیگری تکرار می‌کند.

ریچارد گرنل، سفیر واشنگتن در برلین، در یادداشتی که به عنوان نویسنده میهمان برای دویچه‌وله نوشته می‌گوید آلمان و کشورهای اروپایی با این پروژه خود را وابسته به روسیه می‌کنند.

او می‌افزاید این پروژه برای اروپا و تمام کشورهای غربی با ریسک‌هایی همراه است و وضعیت همه را "نامطمئن" می‌کند. ریچار گرنل نوشته که خط لوله "نورد استریم ۲" آسیب‌پذیری اروپا در برابر "باج‌خواهی روسیه" در عرصه انرژی را افزایش می‌دهد.

اینها نمونه‌ای از اظهار نظر سیاستمداران آمریکایی در مخالفت با انتقال گاز روسیه به اروپا است. اما در میان شهروندان و افکار عمومی آمریکا چنین حساسیتی کمتر به چشم می‌خورد.

دویچه‌وله در این مورد با ۱۳ روزنامه‌نگار در شهر واشنگتن دی‌سی، پایتخت ایالات متحده، گفتگو کرد؛ با کسانی که قاعدتا از تحولات سیاسی بین‌المللی آگاه هستند. اغلب این افراد اطلاع زیادی از این خط لوله نداشتند و دست‌کم حساسیتی به آن نشان نداده‌اند.

بریجیت رید موراوسکی، روزنامه‌نگار حوزه انرژی که درباره "نورد استریم ۲" گزارشی هم تهیه کرده، می‌گوید این عنوان برای اطرافیان او معنایی ندارد و اغلب دوستانش در واشنگتن نمی‌دانند این عبارت نام چیست. او می‌افزاید که این افراد به طور معمول از دوستان دیگرش در دیگر مناطق آمریکا با این گونه مسائل بیشتر آشنا هستند.

جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها، متحد علیه "نورد استریم"

به عبارت دیگر بیشتر شهروندان معمولی آمریکا چیزی درباره "نورد استریم ۲" به گوششان نخورده است؛ با این همه پروژه احداث این خط لوله موفق شده جمهوری‌خواهان و دموکرات‌های ایالات متحده را که تقریبا بر سر هیچ موضوعی توافق ندارند در یک اردوگاه متحد کند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

دکتر آگنیا گریگاس، همکار ارشد یکی از اندیشکده‌های آمریکا و مولف کتاب "ژئوپولتیک جدید گاز طبیعی"، به دویچه‌وله می‌گوید: «ممکن است شهروندان آمریکایی "به روز" نباشند اما تا جایی که به امنیت انرژی در اروپا مربوط می‌شود در میان سیاستمداران و کارشناسان یک وحدت نظر فراحزبی حکم‌فرماست.»

سیاستمداران دموکرات همچون جمهوری‌خواهان آمریکا با پروژه انتقال گاز روسیه به آلمان مخالف‌اند و این مخالفت را پنهان نمی‌کنند. جان باراسو، سناتور جمهوری‌خواه ماه گذشته به یک وب‌سایت تخصصی انرژی گفت: «خط لوله پوتین یک دام است.»

به تازگی سناتور دموکرات ایالت نیوهمپشر همراه با سناتور جمهوری‌خواه تگزاس طرح مشترکی تهیه کردند که در آن پیش‌نهاد شده تمام شرکت‌هایی که در احداث خط لوله "نورد استریم ۲" مشارکت دارند مشمول تحریم شوند.

خطر وابستگی اروپا به گاز روسیه

سناتور نیوهمپشر می‌گوید روسیه از گاز ارزان سوءاستفاده می‌کند تا تامین انرژی اروپا را به انحصار خود در آورد و امنیت منطقه را به خطر اندازد. او می‌افزاید در حالی که "کاخ کرملین مشغول ساختن اسب ترویا است" آمریکا نمی‌تواند بی‌عمل بایستد و نظاره‌گر باشد.

آگنیا گریگاس خط لوله "نورد استریم ۲" را یک "معامله بد" برای آلمان و اروپا توصیف کرده و معتقد است با این پروژه نفوذ روسیه در آلمان افزایش می‌یابد و "در و دروازه اروپا" به روی جریان فساد مالی گشوده می‌شود.

به کانال دویچه وله فارسی در تلگرام بپیوندید

او همچنین می‌گوید این رفتار آلمان متناقض است که از سویی برای برقراری صلح در اوکراین تلاش می‌کند و از طرف دیگر با احداث خط لوله دریای بالتیک پول را به جیب مسکو سرازیر می‌کند. این کارشناس خاطرنشان کرده که برلین باید متوجه این واقعیت باشد که امروزه در بازار جهانی انرژی صادرکنندگان گاز زیادی وجود دارند و آلمان برای تامین نیازهای خود مجبور به روی آوردن به روسیه نیست.

مطابق برنامه، خط لوله "نورد استریم ۲"، گاز روسیه را از مسیری حدود یک هزار و ۲۰۰ کیلومتر و از طریق دریای بالتیک به آلمان و از آنجا به دیگر کشورهای اروپایی منتقل می‌کند. مجری اصلی این طرح غول انرژی روسیه شرکت "گازپروم" است. زمان آغاز بهره‌برداری از این خط لوله سال ۲۰۲۰ و هزینه احداث آن ۱۰ میلیارد یورو برآورد شده است.